مزدیسنی. [ م َ دَ ی َ ] ( حامص مرکب ) به لغت زند خداپرستی. ( ناظم الاطباء ). || ( ص مرکب ، اِ مرکب ) زردشتی. مزدیسنی و جمع آن مزدیسنان اسمی است که به زرتشتیان میدهیم. ( یسنا ج 1 تألیف پورداود ص 24 ). پرستنده مزدا. زردشتیان کلمه «مزدیسنا» را به صورت مزدیسنی نیز تلفظ کنند. ( از حاشیه برهان ج 4 ذیل مزدیسنا و مزدیسنی ). و رجوع به مزدیسنا شود.
فرهنگ فارسی
مزداپرستی، خداپرستی، کیش زردشتی، مزدیستی هم گفته اند خداپرستی در زند
