مشرکه

لغت نامه دهخدا

( مشرکة ) مشرکة. [ م ُ رِ ک َ ] ( ع ص ) مؤنث مشرک. ج ، مشرکات : و لامة مؤمنة خیر من مشرکةو لو اعجبتکم. ( قرآن 221/2 ). و رجوع به مشرک شود.

مونث مشرک

[ویکی الکتاب] معنی مُشْرِکَةً: زنیکه (برای خدای تعالی) شریک قائل است - زن مشرک
ریشه کلمه:
شرک (۱۶۸ بار)

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید