مصاحبین. [ م ُ ح ِ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ مصاحب ( در حالت نصبی و جری ). اصحاب. یاران. همدمان و هم نشینان : مصاحبین او همه دانشمندان بودند. و رجوع به مصاحب شود.
فرهنگ فارسی
( اسم ) جمع مصاحب در حالت نصبی وجری ( در فارسی مراعات این قاعده نکنند ) : مصاحبین وی گروهی نابکار بودند .
