مصباح الهدایه (تصوف). مِصْباحُ الهِدایَه (۲)
(یا: مِصْباحُ الهِدایَة وَ مِفتاحُ الکِفایَة) کتابی به فارسی در تصوف و تحریری آزاد و متصرفانه از عوارف المعارف اثر شهاب الدین عمر سهروردی، تألیف عزالدین محمود کاشانی. مصباح الهدایة به همراه شرح تائیۀ او، مهم ترین نگاشته های عزالدین محمود است. کتاب مشتمل است بر دَه باب که هر باب حاوی دَه فصل است و شماری از مهم ترین مباحث صوفیان، با تأکید تمام بر دیدگاه های فرقۀ سهروردیه، در آن مندرج است. دو باب نهم و دهم که دربارۀ مقامات و احوال آنان است، در شمار مهم ترین مباحث این کتاب است.
عماد فقیه کرمانی آن را با عنوان طریقت نامه به نظم درآورده است. مصباح الهدایه به کوشش
جلال الدین همایی به چاپ رسیده است (تهران، ۱۳۲۳ش).
مصباح الهدایه (عرفان). مِصباحُ الهِدایه (۱)
(یا: مصباح الهدایة الی الخلافة و الولایة) رساله ای در عرفان از امام خمینی (ره)، مباحث عمدۀ عرفان همچون
توحید و علم أسماء و نیز برخی دیگر از مسائل همچون بداء، سرّ قَدَر، علم حضرت حق به اشیا در مرتبۀ وحدت، و اسرار خلافت و ولایت و نبوت در دو عالمِ خلق و امر در این رساله بررسی شده است. کتاب از دو مشکات و یک خاتمه، و هر مشکات نیز از فصولی چند، به نام های مصباح، نور، مطلع و بخش های دیگر تشکیل شده است. اگرچه درون مایۀ این کتاب براساس آراء عرفان محیی الدین عربی است، اما زبان و بیان کتاب و حتی برخی عناوین آن، متأثر از زبان و بیان میرداماد و اصطلاحات و تعبیرات خاص اوست، مؤلّف حواشی ای گزینشی بر بعضی نکات این کتاب تنظیم کرده است. این رسالۀ نفیس (۱۳۷۳) ترجمه نیز شده است و هر دو به همراه حواشی به چاپ رسیده اند.
