مصر

[ویکی فقه] مصر یکی از کشورهای اسلامی می باشد. این کشور در شمال آفریقا و در منطقه خاورمیانه واقع شده است.
جمهوری عربی مصر در حوزه جغرافیایی شمال آفریقا و در منطقه خاورمیانه قرار گرفته است. وسعت کشور مصر بیش از یک میلیون کیلومتر مربع (۲) می باشد و از غرب به لیبی، از جنوب به سودان و از قسمت شرق به نوار غزه محدود می شود و ساحل شمالی مصر به دریای مدیترانه و ساحل شرقی آن به دریای سرخ می رسد. اکثر جمعیت میلیونی مصر در سواحل رود نیل زندگی می کنند (در محدوده هزار متر مربع) و منطقه بزرگ بیابانی مصر عموما غیرمسکونی است. نیمی از شهروندان مصری در مناطق غربی زندگی می کنند و اکثریت آنها در شهرهای پر جمعیت و متراکم قاهره، اسکندریه و دیگر شهرهای بزرگ در دلتای نیل سکنی گزیده اند. شهرت جهانی مصر به قدمت باستانی این کشور و وجود اهرام ثلاثه و فراعنه باز می گردد. واژه مصر ریشه ای سامی دارد و به معنای «دو تنگه» است (که نشان از جدایی دو سرزمین علیا و سفلی مصر می باشد). واژه مصر معانی تمدن، کلان شهر و مناطق مرزی را نیز شامل می شود. نام انگلیسی مصر (tpygE) از ریشه لغت یونانی sutpygeA گرفته شده است که واژه ژیتیوس از کیپتیوس از لغت tpoC به معنی قبلی اخذ شده است.
موقعیت جغرافیایی و شرایط آب و هوایی
مصر با وسعت بیش از یک میلیون متر مربع سی و هشتیمن کشور بزرگ دنیا است. با توجه به شرایط اقلیمی مصر، مراکز جمعیتی این کشور در کنار دره نیل و دلتای نیل واقع شده است و درصد از جمعیت مصر تنها در/ درصد از این سرزمین ساکن هستند. اهمیت نقش مصر در طول تاریخ به دلیل موقعیت ژئوپلیتیکی و استراتژیکی این منطقه بوده است. کانال سوئز که دریای مدیترانه را به دریای سرخ و اقیانوس هند وصل می کند در واقع کانال ارتباطی بین شرق و غرب دنیا تلقی می گردد و آسیا، آفریقا و اروپا را به هم وصل می کند. به غیر از حاشیه دره رود نیل، سرزمین مصر بیابان و ماسه زار می باشد و طوفان های شنی مشخصه صحرای مصر می باشند. قسمت های بیابانی مصر شامل بیابان صحرا (arahaS) و بیابان لیبی می باشد. از بیابان های مصر در مصر باستان به عنوان سرزمین قرمز یاد می شد که پادشاهی مصر را از جانب تهدیدات جبهه غربی محافظت می نمود. شهرهای اصلی و مهم مصر شامل اسکندریه، آسوان، آسوت، قاهره، المحله، الکبری، حقد، لور، پورت سعید، شرم الشیخ، سوئز و المینا می باشد. مصر عموما منطقه کم بارانی است و در مناطق جنوب قاهره متوسط بارندگی سالانه حدود تا میلی متر می باشد. بالاترین میزان بارندگی سالانه متعلق به قسمت های کوچکی از نوار ساحل شمالی است که به میلی متر در سال می رسد. به جز مناطق ساحلی دریای سرخ، ساحل مدیترانه و ساحل رود نیل از آب و هوای نسبتا معتدلی برخوردار است و بادهای منطقه شمالی از مدیترانه به اعتدال هوا کمک می کند. افزایش سطح آب دریا باعث مشکلاتی در ساحل مدیترانه گردیده است و می تواند در آینده تبعات و مشکلات اجتماعی و اقتصادی برای مصر به دنبال داشته باشد.
ساختار جمعیتی و مذهبی
مصر یکی از پرجمعیت ترین کشورهای خاورمیانه و دومین کشور پرجمعیت قاره آفریقاست. جمعیت مصر در حدود میلیون نفر تخمین زده می شود. بیشتر جمعیت مصر در کرانه های رود نیل و تقریبا در قاهره و اسکندریه ساکن هستند. بین تا درصد از جمعیت مصر را مسلمانان تشکیل می دهند و بقیه مردم مصر غالبا مسیحی و ارتدوکس قبطی می باشند. مصر از لحاظ دموگرافیکی به منطقه بزرگ شهری و روستایی تقسیم می گردد. مصری ها بزرگترین گروه قومی در مصر می باشند (درصد، در حدود/ میلیون نفر) و اقلیت های قومی شامل اعراب بدونین (که در بیابان های شرقی مصر و صحرای سینا زندگی می کنند) و بربرها می باشند. مصر میزبان تعدادی آواره نیز می باشد که جمعیت آوارگان بین هزار تا میلیون نفر تخمین زده می شود. در بین آنها حدود هزار آواره فلسطینی و هزار آواره عراقی حضور دارند. مذهب نقش محوری و مهمی در زندگی مصری ها دارد. قاهره معروف به داشتن مساجد، مناره ها و کلیساست، تا درصد مردم مصر مسلمان هستند و اکثر آنها سنی مذهب و تعدادی از مسلمانان مصر تحت تعالیم صوفی ها قرار دارند و در مصر اقلیتی شیعه نیز زندگی می کنند. مسیحی ها تا درصد جمعیت مصر را شامل می شوند که بیش از درصد آنها پیروان کلیسای ارتدوکس قبطی اسکندریه می باشند. اقلیت های دیگر مسیحی شامل کلیسای کاتولیک قبطی، کلیسای انجیلی قبطی، کلیسای ارتدوکس یونانی، کلیسای کاتولیک رومی، کلیسای کاتولیک ارمنی و... می باشند. بر طبق قانون اساسی مصر هیچ کدام از قوانین کشور نباید مغایر قوانین شریعت اسلام باشد. فرقه حنفی، خط غالب فکری اسلام سنی در مصر می باشد و وزارت اوقاف بر تمامی مساجد و روحانیون نظارت دارد. امامان جماعت و جمعه در دانشگاه الازهر آموزش می بیند و این دانشگاه به عنوان مرکز فکری مسلمانان در مصر محسوب می شود و مفتی های الازهر دارای حق صدور فتاوای مذهبی در مورد موضوعات مختلف می باشند. دانشگاه الازهر مصر یکی از قدیمی ترین مراکز علمی جهان اسلام محسوب می شود و تاثیرات فکری و علمی فراوانی در دنیای اسلام بر جای گذارده است. از دیگر مؤسسات مذهبی مطرح مصر می توان کلیسای ارتدوکس قبطی اسکندریه را نام برد که میلیون مسیحی را در جهان، تحت تعالیم خود دارد. آزادی های مذهبی در مصر تحت تاثیر فعالیت های اسلام گرا و سیاست های دولت مصر در نوسان بوده است. مسیحیان قبطی پس از کودتای جمال عبدالناصر، بیش از گذشته به حاشیه رفتند. مسیحی های قبطی دارای محدودیت هایی برای استخدام در مراکز عمومی و امنیتی هستند و تحت تبعیض های اجتماعی قرار می گیرند و با وجود جمعیت تا درصدی نتوانسته اند، حقوق مدنی و سیاسی بالایی به دست آورند. وزیر از وزیر در کابینه مصر قبطی هستند و از فرمانداری، تنها یک فرمانداری در اختیار قبطی هاست. مصر یکی از قدیمی ترین جوامع یهودی را دارا می باشد. غالب یهودیان مصر در اواخر قرن نوزده و اوایل قرن بیستم از عثمانی و اروپا به مصر وارد شدند، اما پس از بحران سال کانال سوئز و جنگ مصر و اسرائیل، تعداد زیادی از یهودیان توسط جمال عبدالناصر از مصر اخراج شدند. بهایی ها اقلیت دیگر ساکن در مصر هستند که جمعیت آنها به چند هزار نفر می رسد که مؤسسات و فعالیت جوامع شان از سوی دولت تحریم شده است. بهایی ها تاکنون حق اخذ کارت هویت ملی را نیز نداشتند.
فرهنگ مصری ها
...

[ویکی شیعه] مصر کشوری مسلمان نشین در شمال شرق قاره آفریقا که گروه کمی از آنها شیعه هستند. شیعیان مصر در شهرهای مختلف پراکنده اند و درباره تعداد آنان آمار دقیقی در دست نیست. با این حال آماری که صحیح تر به نظر می رسد حاکی از حضور یک درصدی شیعیان در این کشور است.
پیشینه تشیع در کشور مصر طولانی و نقطه اوج آن تأسیس و تداوم ۲۵۰ ساله حکومت شیعی فاطمیان است. سابقه تاریخی تشیع در مصر و نیز عواملی مانند رواج مذهب شافعی و تصوف، از جمله عوامل گرایش مردم مصر به اهل بیت(ع) است. از این رو آیین هایی مانند زیارت مقبره های امامزادگان و سادات نزد مردم مصر رواج دارد.
شکل گیری نهضت تقریب مذاهب اسلامی در دهه های نخست قرن بیستم میلادی که به ایجاد ارتباط و مفاهمه بین علمای شیعه و مشایخ الازهر انجامید، اغلب همچون نقطه عطفی در حیات فرهنگی تشیع در مصر معاصر ارزیابی می شود. شیعیان مصر در دوران معاصر با تأسیس نهادهایی در عرصه های فرهنگی و اجتماعی حضوری فعال داشته اند. هر چند این فعالیت ها از دهه هشتاد میلادی با محدودیت ها و سختگیری های دولت مصر روبرو شده است. فعالیت های شیعیان همواره با مخالفت گروه های سلفی تندرو در مصر مواجه بوده که گاه به اعمال خشونت هایی علیه شیعیان انجامیده است.

[ویکی اهل البیت] مصر یک کشور اسلامی و از قدیمی ترین کشورهای جهان است. شهرت جهانی مصر به قدمت باستانی این کشور و وجود اهرم ثلاثه و فراعنه بازمی گردد.
واژه مصر ریشه ای سامی دارد و به معنای «دو تنگه» است (که نشان از جدایی دو سرزمین علیا و سفلی مصر می باشد). واژه مصر معانی تمدن، کلان شهر و مناطق مرزی را نیز شامل می شود. نام انگلیسی مصر (tpygE) از ریشه لغت یونانی sutpygeA گرفته شده است که واژه ژیتیوس از کیپتیوس از لغت tpoC به معنی قبلی اخذ شده است.
مصر در حوزه جغرافیایی شمال آفریقا و در منطقه خاورمیانه قرار گرفته است. مصر با مساحت 449،001،1 کیلومترمربع، بیست و هشتمین کشور بزرگ جهان محسوب می شود. این کشور از غرب به لیبی، از جنوب به سودان و از قسمت شرق به نوار غزه محدود می شود و ساحل شمالی مصر به دریای مدیترانه و ساحل شرقی آن به دریای سرخ می رسد.
اکثر جمعیت میلیونی مصر در سواحل رود نیل زندگی می کنند و منطقه بزرگ بیابانی مصر عموماً غیرمسکونی است. نیمی از شهروندان مصری در مناطق غربی زندگی می کنند و اکثریت آنها در شهرهای پرجمعیت و متراکم قاهره، اسکندریه و دیگر شهرهای بزرگ در دلتای نیل سکنی گزیده اند.
پایتخت مصر شهر قاهره است و از دیگر شهرهای مهم آن می توان به اسکندریه، اسوان، جیزه، فیوم و پرت سعید اشاره کرد. شهرهایی مانند سلوم، بردیا، سیدی برانی، مطروح و العلمین نیز به سبب وقایعی که طی جنگ جهانی دوم در آنها به وقوع پیوست مشهور شده اند.
در شرق و شمال شرقی این کشور شبه جزیره سینا قرار دارد که تا قبل از قرن نوزدهم به خاک مصر متصل بود. اما در این قرن کانال سوئز را حفر کردند که آن را از خاک مصر جدا و دریای سرخ را به دریای مدیترانه متصل می کرد. این کانال 168 کیلومتر طول دارد و چون مسیر ارتباطی میان سه قاره اروپا، آسیا و آفریقاست، از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است.
سرزمین مصر به سه قسمت تقسیم می شود:
مصر آخرین کشوری است که رود نیل از آن می گذرد و سپس به دریای مدیترانه می ریزد. در محل پیوستن نیل به دریا، دلتای نیل به وجود آمده که سرزمین اصلی کشاورزی این کشور است. در اطراف این رود نیز کشاورزی رونق بسیار دارد.

[ویکی الکتاب] معنی مِصْرَ: مصر- شهر(در عبارت " ﭐهْبِطُواْ مِصْراً فَإِنَّ لَکُم مَّا سَأَلْتُمْ ")
معنی خَصِمُونَ: ثابت در خصومت ودشمنی و مصرّ بر آنند .
معنی جَالُوتَ: نام پادشاهی ستمگر از قبطیان مصر که بر بنی اسرائیل حکومت می کرد(همزمان با پیامبری حضرت ارمیا(علیه السلام))
معنی فِرْعَوْنَ: لقب پادشاه مصر-نام جبار و دیکتاتور نژاد قبط و پادشاه ایشان (منظور از کلمه فرعون در قرآن کریم فقط برای فرعون زمان موسی استفاده شده است)
معنی نَّصَارَیٰ: مسیحیان(از حضرت رضا (علیهالسلام) پرسیده شد : چرا نصاری را نصاری نامیدند ؟ فرمود : چون ایشان از اهل قریهای بودند ، بنام ناصره ، که یکی از قراء شام است ، که مریم و عیسی بعد از مراجعت از مصر ، در آن قریه منزل کردند )
معنی نَصْرَانِیّاً: مسیحیت (از حضرت رضا (علیهالسلام) پرسیده شد : چرا نصاری را نصاری نامیدند ؟ فرمود : چون ایشان از اهل قریهای بودند ، بنام ناصره ، که یکی از قراء شام است ، که مریم و عیسی بعد از مراجعت از مصر ، در آن قریه منزل کردند )
معنی کَیْلٌ: وزن - واحد اندازه گیری وزن - پیمانه (در عبارت" وَنَزْدَادُ کَیْلَ بَعِیرٍ ذَ ٰلِکَ کَیْلٌ یَسِیرٌ"منظور این است که سهمیه وزنی که عزیز مصر یاهمان حضرت یوسف علی نبینا و علیه السلام برای هر نفر تعیین کرده بود یک بار شتر بوده و حال برادران می گویند می رو...
معنی مُثْلَیٰ: شبیه تر(کلمه مثلی مؤنث امثل است ، همچنان که فضلی و کبری مؤنث افضل و اکبر است ، و کلمه مثلی به معنای شبیهتر است ، و طریقه مثلی آن سنتی است که به حق نزدیکتر باشد و یا به بر آوردن آرزوهای مردم نزدیکتر باشد و مقصود فرعون از این طریقه که به خیال خودش به ح...
معنی أَضْغَاثُ: جمع ضغث که معنای یک دسته ریحان و یا علف و یا شاخه درخت است ودر عبارت"أَضْغَاثُ أَحْلَامٍ " خوابهای پریشان را که حقایقش روشن نیست به دستههایی از چوب و یا ریحان تشبیه کرده چون خواب پادشاه مصر به نظر ایشان یک دسته خاطرات غیر مربوط به هم بوده . واین که ...
معنی مَدْیَنَ: نام شهری در قدیم بوده که در مسیر عربستان به شام قرار داشته وحضرت شعیب علی نبینا و علیه السلام در آنجا میزیسته است (مدین شهری بوده در کنار دریای قلزم روبروی تبوک که از تبوک تا آنجا شش منزل مسافت بوده ، و از تبوک بزرگتر ، چاهی هم که گوسفندان شعیب از ...
معنی صُوَاعَ: جام - پیمانه جهت سنجش وزن وحجم(صواع همان صاع است ، که به معنای پیمانهایست که با آن اجناس را کیل میکردند ، و صواع پادشاه مصر در آن روز ظرفی بوده که هم در آن آب میخوردند ، و هم به آن اجناس را پیمانه میکردند ، و بهمین جهت است که در قرآن کریم یکجا از آن ...
ریشه کلمه:
مصر (۵ بار)

حدّ و مرز میان دو چیز یا دو قطعه زمین. شهر را از آن مِصْر گویند که محدود است در قاموس و اقرب و منجد مصر را شهر معنی کرده نه مملکت. راغب گفته: مِصْر بهر بلد مَمْصُور (محدود) گفته می‏شود در المنجد گفته: مصر شهر قاهره است و به همه مملکت نیز گفته می‏شود. این کلمه پنج بار در قرآن کریم ذکر شده درچهار محل مراد از آن مصر فرعون است و ظاهراً گاهی مراد از آن شهر است مثل . و شاید از . و از . نیز شهر مراد باشد. ولی از . ظاهراً مراد مملکت است. * . این سخن موسی «علیه السلام» به بنی‏اسرائیل است آنگاه که از او عدس، پیاز، گندم و غیره خواستند به قولی مراد از آن مصر معروف بود در اینصورت صرف آن در اثر خفّت است چنانکه راغب گفته و به قولی مراد شهری از شهرها بود یعنی به شهری از شهرها وارد شوید آنچه خواهید بدست آورید.

مصر (استان روم). استان رومی مصر ( به لاتین: Aegyptus ) در سال ۳۰ پیش از میلاد و پس غلبهٔ اوکتاویان ( در آینده امپراتور آوگوستوس ) بر دشمنش، مارک آنتونی، بنیان نهاده شد. اوکتاویان معشوقهٔ آنتونی، کلئوپاترای هفتم، را از سریر قدرت به زیر کشید و بدین ترتیب پادشاهی دودمان بطلمیوسی بر مصر پایان یافت و سرزمین مصر به خاک روم ضمیمه شد. استان مصر اکثر سرزمین امروزی مصر را در بر می گرفت، جز شبه جزیرهٔ سینا ( که در آینده توسط تراژان فتح شد ) . آیگیپتوس با استان های کرت و برقه ( سیرنائیک ) در غرب و یهودیه و عرب های پترا در شرق همجوار بود. مصر در آینده به تولیدکنندهٔ بزرگ غله برای امپراتوری روم مبدل شد.

مصر (خور و بیابانک). مصر ( نام های پیشین: چاه دراز، کلاته یوسف، مزرعه یوسف ) ، روستایی از توابع شهرستان خور و بیابانک در استان اصفهان است. [ ۱] این روستا در دشت کویر ایران و در ۴۵ کیلومتری شرق فرخی و در ۶۰ کیلومتری شمال خور واقع شده است. [ ۲] روستای مصر یا کویر مصر درست در میانه راه دامغان به نائین و اصفهان قرار دارد. مصر به همراه دو روستای بسیار کوچک دیگر به نامهای امیرآباد و فرحزاد دریک خط شمالی– جنوبی به طول حدود ۶ کیلومتر واقع شده اند. [ ۳] بخشی از فیلم خیلی دور، خیلی نزدیک در این روستا فیلم برداری شده است. این کویر که یکی از جذاب ترین و باشکوه ترین نقاط توریستی و طبیعی ایران به شمار می رود سالانه میزبان تعداد زیادی از گردشگران و کویرنوردان داخلی و خارجی است. [ ۴]
چندین سال پیش بنیانگذار این روستا فرد سرمایه داری به نام یوسف بود که به شبانی و چراندن گوسفندان می پرداخت. عمر این روستا شاید بیشتر از ۱۰۰ سال نباشد، اما همه آن را به نام مزرعه یوسف می شناختند تا آنکه قنات های روستا خشک و کم آب شد و یوسف را مجبور به حفر چاه با موتورهای دیزلی انگلیسی کرد. چند سال بعد از بهره برداری از این چاه، دوباره سفره های زیرزمینی آب پائین تر رفت تا اینکه یوسف چاه عمیق تری را حفر کرد؛ به همین دلیل اهالی روستاهای همجوار، این روستا را «چاه دراز» نامیدند.
اما از آنجا که یوسف این نام را دوست نداشت، از اهالی روستا درخواست کرد که چون نام وی یوسف است و داستان یوسف پیامبر نیز در سرزمین مصر اتفاق افتاد بود، از آن به بعد نام این روستا را مصر بنامند. اهالی روستا نیز به دلیل احترام زیادی که برای یوسف قائل بودند، این روستا را «مصر» نامیدند. [ ۱] یوسف دستور داد تا در وسط روستا نیز خیابان عریضی به طول حداقل ۵۰۰ متر احداث شود. او در پاسخ به ابهامات اهالی که می گفتند روستای ما کوچک است و نیازی به احداث این خیابان عریض و طویل نیست، می گفت که در آینده ای نزدیک اینجا معروف و پرتردد می شود. جالب اینکه این پیش بینی یوسف درست از آب درآمد و اکنون گردشگران زیادی از این روستا بازدید می کنند؛ به نحوی که اکنون این روستا یکی از مقاصد مهم طبیعت گردی در ایران به شمار می آید.
در ورودی روستا دو طاق کوچک مقابل هم قرار دارد که داخل یکی ژنراتور بزرگی وجود دارد که برق مصر و روستای هم جوار آنرا ( فرحزاد ) از این طریق تأمین می گردد و دیگری تنها مغازهٔ روستا می باشد که مجهز به خط تلفن ثابتی است که ارتباطات مخابراتی ساکنان یا احیاناً مسافران را برقرار می کند. هم اکنون استفاده از تلفن همراه میسر می باشد

مصر (Egypt)
جامع الازهر در قاهره، جامع الازهر در قاهره، جامع الازهر در قاهره، جامع الازهر در قاهره، موقعیت. جمهوری عربی مصر در افریقای شمال شرقی و در ساحل جنوب شرقی دریای مدیترانه جای دارد. از غرب به لیبی، از شمال به دریای مدیترانه، از شرق به نوار غزه یا فلسطین، خلیج عقبه، و دریای سرخ، و از جنوب به سودان محدود شده است. مساحت این کشور ۱,۰۰۱,۴۵۰ کیلومتر مربع و شهر قاهرهپایتخت آن است.سیمای طبیعی. کشور مصر صحرای وسیعی است که درازای آن از شمال تا جنوب (از دریای مدیترانه تا مرز سودان یا مدار ۲۲ درجه عرض شمالی)، ۵۱۰,۱کیلومتر و پهنای آن از شرق و ساحل دریای سرخ تا غرب (مرز لیبی یا نصف النهار ۲۵ درجه طول شرقی) حداکثر ۵۳۰,۱ کیلومتر است. بیش از ۹۵ درصد از آبادی ها و جمعیت این کشور در کرانه ها و دلتای رود نیل، تنها رودخانۀ دایمی این کشور و در حقیقت شاهرگ حیاتی مصر، جا گرفته اند. رود مذکور از جنوب، شهر مرزی ابوسیمبل، به شمال جریان دارد و سرزمین مصر را به دو نیمۀ شرقی و غربی تقسیم کرده است. نیمۀ شرقی این کشور، که به صحرای عربی (صحرای شرقی) موسوم است، از درّۀ نیل تا دامنۀ غربی رشته کوه های ساحلی دریای سرخ گسترده است و از جنوب به صحرای نوبه می پیوندد. کوه های ساحلی دریای سرخ، دیوارۀ شرقی صحرای عربستان، رشته ارتفاعات نسبتاً طویلی اند که سراسر نوار ساحلی دریای سرخ و خلیج سوئز را دربرگرفته اند و خط الرأس آن ها با شیب تند به کرانه های دریای سرخ و خلیج سوئز منتهی می شود و کوه شایب البنات، با ارتفاع ۲,۱۸۴ متر، بلندترین قلّۀ آن است. شبه جزیرۀ سینا در شمال شرقی همین نیمه قرار دارد و خلیج و کانال سوئز آن را از صحرای عربستان جدا کرده است. شمال شبه جزیرۀ مزبور را صحرای سینا فرا گرفته و جنوب آن را کوه های نسبتاً بلندی تشکیل داده است. بلندترین نقطۀ مصر، جبل کترینه (جبل سینا) با ارتفاع ۲,۶۳۷ متر، و نیز جبل موسی، که به تعبیری محل نزول ده فرمان بر حضرت موسی است، در این قسمت واقع شده اند. نیمۀ غربی یا صحرای لیبی که گاه به دریای بزرگِ شِن موسوم است، شنزار گسترده ای است که شمال آن را گودال های چندی فراگرفته اند؛ که گودال القطارهبا ارتفاع ۱۳۴ متر و مساحت حدود ۱۸هزار کیلومتر مربع، و واحههای پراکنده ای مانند داخله، فرافره، خارجه و سیوااز آن جمله اند. کشور مصر به ۲۶ فرمانداری تقسیم می شود و شهرهای مهم آن عبارت اند از قاهره، اسکندریه، اَسیوط، دَمَنهور، بِنی سُوَیْف، مَنصورَه، فَیّوم، طَنطا، کَفر الشِیخ، بِنْها، مِنیا(ال مینیه)، اسماعیلیه، سوئز، آسوانپ، زَقازیق، و سوهاج. اقلیم مصر خشک است و بارندگی های زمستانی آن بیشتر به نواحی ساحلی دریای مدیترانه منحصر است. زمستان های آن نسبتاً خشک و مطبوع و تابستان هایش بسیار گرم و خشک است. میانگین دمای شهر قاهره در دی مای۱۳.۵ درجۀ سانتی گراد، در تیرماه۲۸.۵ درجۀ سانتی گراد و میانگین بارندگی سالانۀ آن ۲۸ میلی متر است. پوشش گیاهی مصر عمدتاً به درّه و دلتای رود نیل و نیز واحه های پراکندۀ آن محدود است؛ و درخت خرما، اقاقیا، چنار، گز، اُکالیپتوس، و نارون در زمرۀ گیاهان غالب این سرزمین به شمار می آیند. خشکی هوا و فقدان چراگاه موجب کاهش زاد و ولد و پرورش و تنوع جانوران وحشی شده است و آهو، روباه، کفتار، شغال، اسب وحشی، و گراز، عمدتاً در دلتای نیل و ارتفاعات شرقی، تمساح، اسب آبی، و سوسمار و انواع مارهای سمّی و پرندگان خاص آن نواحی، حیات وحش این کشور را تشکیل می دهند.
اقتصاد. بدهی های خارجی، رکود نسبی گردشگری، و روبه کاستی نهادن کمک های اقتصادی امریکا به ویژه در زمینۀ امور دفاعی، ازجمله مسائل و دشواری های اقتصادی دولتمردان مصر است. با احداث سد عظیم آسوان بر وسعت زمین های قابل کشت مصر، که از یک پنجاهم مساحت کشور تجاوز نمی کرد، افزوده شده است. مهم ترین فرآورده های کشاورزی این کشور عبارت اند از نیشکر، پنبه، برنج، ذرت، گندم، حبوبات، ارزن و خرما. گفتنی است که حدود یک سوم از پنبۀ جهان در مصر تولید می شود. تناسب نداشتن تولیدات با رشد جمعیت در این کشور موجب شده است که بخش عمدۀ مواد غذایی از خارج وارد شود. ذخایر نفت و گاز مصر، که در خلیج سوئز و صحرای سینا و صحرای لیبی متمرکزند، به حدود۳.۸میلیارد تن می رسد و بخشی از صادرات کشور را شامل می شود. حدود نیمی از نیروی الکتریسیتۀ مصر از سد آسوان تأمین می شود که تولید کل آن به ۵۸میلیارد کیلو وات ساعت می رسد و قسمتی از آن نیز به کشورهای سوریه و اردن صادر می شود. مصر از نظر صنعتی موقعیت نسبتاً خوبی دارد. تولید آهن، فولاد، آلومینیوم، کاغذ، کود شیمیایی، نفت و گاز تصفیه شده، شکر، دخانیات، منسوجات، سیمان، اتومبیل، و وسایل خانگی ازجمله فعالیت های صنعتی آن محسوب می شوند. با این که خراب کاری و رفتار خشونت آمیز گروه های افراطی در این کشور از شمار گردشگران کاسته، ولی صنعت گردشگری مصر موقعیت ممتاز خود را همچنان حفظ کرده است و کشور مذکور از این راه سالانه حدود۲.۵میلیارد دلار درآمد دارد.
حکومت و سیاست. کشور مصر دارای نظام جمهوری با یک نهاد قانون گذاری است. مجلس شورای خلق مصر ۴۵۴ نماینده دارد که دَه نفر از آنان را رئیس جمهور منصوب می کند و بقیه را مردم برای مدت ۵ سال انتخاب می کنند. رئیس جمهور این کشور با معرفی و تأیید دوسوم از آرای مجلس خلق و پس از تأیید آرای عمومی مردم، برای یک دورۀ شش ساله برگزیده می شود. حُسنی مبارک، که در ۱۹۸۲ به سمت ریاست جمهوری مصر برگزیده شده بود، در انتخابات ۱۹۹۹ مجدداً برای شش سال به ریاست جمهوری مصر انتخاب شد.
مردم و تاریخ. جمعیت مصر حدود ۸۰,۷۹۵,۰۰۰ نفر است (۲۰۱۱) و تراکم نسبی آن به ۸۱ نفر در کیلومتر مربع می رسد. رشد سالانۀ جمعیت این کشور ۲ درصد است و مصری ها۹۹.۸ درصد از جمعیت آن را تشکیل می دهند. اکثریت نزدیک به اتفاق آنان مسلمان اند و ۵۷ درصد از مردم در روستاها به سر می برند. زبان رسمی این کشور عربی است. مصر یکی از کهن ترین کشورهای جهان است. دوره های سلطنتی این سرزمین از آغاز تاریخ مصر در۳۰۰۰پ م تا ۵۲۵پ م به چهار دوره تقسیم می شود. ۱. دورۀ صفر از حدود ۳۱۰۰ تا ۲۶۰۰پ م؛ ۲. دورۀ سلطنت قدیم از حدود ۲۶۰۰ تا حدود ۲۱۰۰پ م؛ ۳. دورۀ سلطنت میانه از حدود ۲۱۰۰ تا حدود ۱۵۰۰پ م؛ ۴. دورۀ سلطنت جدید از ۱,۵۰۰ تا ۵۲۵پ م. این کشور از ۵۲۵ تا ۳۳۲پ م در تصرف ایران بود و در ۳۳۲پ م به تصرف اسکندر مقدونی درآمد؛ شهر اسکندریه نیز در همان زمان ساخته شد و به یکی از بزرگ ترین کانون های فرهنگ و تمدن بشری مبدل شد. این سرزمین از ۳۰پ م تا ۶۴۲م (۲۱ق) ضمیمۀ امپراتوری روم غربی و شرقی (بیزانس) بود؛ در آن سال به تصرف اعراب مسلمان درآمد. در قرن ۱۰م/۴ق مصر به تصرف فاطمیان درآمد و آن ها در ۳۵۹ق قاهره را به عنوان پایتخت خود بنا نهادند. در ۱۲۵۰م/۶۴۸ق تحت فرمانروایی امیران ممالیک قرار گرفت. در ۱۵۱۷م/۹۲۳ق به تصرف ترکان عثمانی درآمد و آنان تا قرن ۱۹ به طور مستقیم و غیر مستقیم بر آن فرمانروایی کردند. با ساخته شدن کانال سوئز (۱۸۶۰ تا ۱۸۷۰) اهمیت استراتژیکی مصر افزایش یافت و در ۱۸۸۲ رسماً به تصرف انگلستان درآمد و تا ۱۹۱۴ در تحت الحمایگی بریتانیا باقی ماند. پس از جنگ جهانی اول ملیّون مصر علیه استعمارگران انگلیسی قیام کردند و خواستار استقلال کشور خود شدند و تحت الحمایگی غیر مستقیم بریتانیا را تا ۱۹۳۶ با استقرار نظام سلطنتی تعبداً پذیرفتند. پیدایش رژیم صهیونیستی در ۱۹۴۸ و رفتار خودکامۀ ملک فاروق، پادشاه وقت مصر، و ناکامی در مقابله با آن، احساسات ملیّون مصری را برانگیخت. در این زمان گروهی از افسران ارتش به سرپرستی ژنرال محمد نجیب کودتا کردند، حکومت سلطنتی مصر را سرنگون و نظام جمهوری را بر کشور حاکم ساختند. سرهنگ جمال عبدالناصر در ۱۹۵۴ به جای ژنرال نجیب به ریاست جمهوری رسید. او سد عظیم آسوان را بنا نهاد و کانال سوئز را ملی کرد و به جنگ معروف شش روزه با اسرائیل پرداخت. شکست نیروهای عرب در رویارویی با اسرائیل به ناکامی و افسردگی شدید عبدالناصر انجامید. او در ۱۹۷۰ زندگی را بدرود گفت. پس از او انورسادات زمام امور را دردست گرفت و در جنگ ۱۹۷۳ با اسرائیل به پیروزی هایی دست یافت. او صحرای سینا را به مصر بازگردانید و به گفت وگوهای صلح آمیز با اسرائیل پرداخت. این عمل احساسات ملیون مصر و جهان عرب را علیه انورسادات برانگیخت و انقلابیون مسلمان در اکتبر ۱۹۸۱ او را کشتند و از آن زمان حُسنی مبارک، معاون او، ریاست جمهوری کشور را عهده دار گردید.