معاهده پاریس

دانشنامه عمومی

معاهده پاریس (۱۲۲۹). معاهده پاریس ( انگلیسی: Treaty of Paris ) که با نام معاهده مو نیز شناخته می شود در ۱۲ آوریل ۱۲۲۹ میان ریموند هفتم، کنت تولوز و لوئی نهم در منطقه مو، فرانسه به امضا رسید. از آنجایی که لوئی هنوز به سن قانونی نرسیده بود، مادرش بلانش کاستیل نایب حکومتش بود. بلانش به ریمون پیشنهاد داد که در ازای به رسمیت شناختن وی به عنوان کنت تولوز، وی در مبارزه علیه کاتارها شرکت کند؛ تمامی اموال کلیسا را بازگرداند؛ تمامی قلعه های خود را تسلیم و استحکامات تولوز را تخریب کند. علاوه براین ریمون، مجبور شد دخترش، جوآن را به ازدواج برادر لوئی هشتم، آلفونس، درآورد. پس از موافقت ریمون با این شرایط، جنگ صلیبی کاتاری رسماً به پایان رسید.
عکس معاهده پاریس (۱۲۲۹)

معاهده پاریس (۱۷۶۳). معاهده پاریس ( انگلیسی: Treaty of Paris ) ، معاهده است که پس از پایان یافتن جنگ هفت ساله، بین فرانسه و انگلستان بسته شد که به موجب آن، فرانسه تقریباً تمامی مستعمرات خود در آمریکای شمالی و هند از دست داد. پس از این معاهده انگلستان مبدل به قوی ترین کشور دنیا و اسپانیا نیز ضعیف تر از گذشته شد.
سلطه مجدد اتریش بر ایالت ثروتمند سیلزی، که آن را در سال ۱۷۴۸ به پروس واگذار کرده بود، ماشه شروع جنگ های ۷ ساله را چکاند. ملکه ماری ترزا با تکیه بر متحدینش ( فرانسه، روسیه و… ) به سیلزی حمله کرد اما نهایتاً فردریک کبیر، پادشاه پروس، ابتکار عمل را در دست گرفت و در سال ۱۷۵۶ ساکسونی را نیز اشغال کرد.
در نیمه اول جنگ پیروزی با پروس بود. آنها سپاه متحد فرانسه و اتریش را در نبرد رزباخ درهم کوبیدند، اتریش را در نبرد لوئه تان ( ۱۷۵۷ ) شکست دادند و سال بعد روس ها را در زرندورف شکست دادند. در این زمان سوئد وارد جنگ شد و تقریباً تمام اروپا علیه فردریک قیام کرد. در سال ۱۷۵۹ پروس غربی زیر چکمه سربازان روسی بود و آنها وارد برلین شدند. وضعیت پروسی ها نابسامان شده بود اما دو عامل به کمکشان آمد. عامل اول حمایت بریتانیا و هانور بود که تا آن نقطه عملاً وارد جنگ نشده بودند و فقط هزینه مالی پروس را تأمین می کردند ولی بعد از آن عملاً وارد جنگ با فرانسه شدند. عامل بعدی، عقب نشینی روسیه و سوئد در سال ۱۷۶۲ بود. ملکه روسیه، الیزابت، مرد و پسرش پیتر سوم عملاً مرید فردریک از کار درآمد و تصمیم گرفت تا هر چه زودتر با مرادش به صلح برسد.
جنگ در مهاجرنشین های آمریکای شمالی در سال ۱۷۵۴ آغازشد. رقابت های بین مهاجرنشین های فرانسوی و انگلیسی بر سر ماهیگیری و تجارت بود. فرانسوی ها تصمیم گرفتند تا با ساخت چند قلعه به دور مهاجرنشین های انگلیسی آنها را محاصره کرده و از پیشروی بیشتر به سمت غرب بازبدارند.
در دو سال آغازین جنگ فرانسوی ها و متحدین سرخپوست شان پیروز میدان بودند. در سال ۱۷۵۷ ویلیام پیت جوان تر در بریتانیا سکان سیاست خارجی را در دست گرفت و ژنرال جیمز ولف را به فرماندهی سربازان انگلیس در قاره آمریکا برگزید. استراتژی پیت در نهایت با شکست فرانسه به انتها رسید و در دهه ۱۷۶۰ تمام کانادای تحت کنترل فرانسه در دستان بریتانیا بود.
در تمام قرن هجدهم بریتانیا و فرانسه بر سر سلطه بر هندوستان کشمکش داشتند. در سال ۱۷۵۶ آخرین جنگ این دو قدرت اروپایی در منطقه شبه قاره به سومین جنگ کارناتی معروف شد. جنگهای اول و دوم کارناتی بر سر استان کارناتی در جنوب شرق شبه قاره بود اما جنگ سوم از این حد گذشته و به ایالت بنگال کشیده شد. در سال ۱۷۵۷ رابرت کلیف انگلیسی توانست تأسیسات فرانسه در چانرناگور را فتح کند. او در نبرد پلاسی توانست حکومت بومی بنگال را نیز شکست دهد و منطقه را تحت سلطه بریتانیا درآورد. مهمترین نبرد البته در جنوب اتفاق افتاد. در آنجا با فتح پوندیچری، پایتخت فرانسوی ها در هند، در سال ۱۷۶۱ کفه به سمت بریتانیایی ها سنگین شد.
عکس معاهده پاریس (۱۷۶۳)

معاهده پاریس (۱۸۵۶). معاهده پاریس سال ۱۸۵۶ میلادی پیمانی بود که پس از پایان جنگ کریمه به امضاء طرفین درگیر رسید. جنگی که در یک سوی آن امپراتوری روسیه قرار داشت و در سوی دیگر آن امپراتوری عثمانی، بریتانیا، امپراتوری دوم فرانسه و پادشاهی ساردنی. امضای این پیمان در ۳۰ مارس ۱۸۵۶ میلادی در کنگره پاریس صورت گرفت. به موجب این پیمان، دریای سیاه به منطقه ای بی طرف و غیرنظامی تبدیل شد و همچنین تمامیت ارضی امپراتوری عثمانی به رسمیت شناخته شد. امپراتوری روسیه به ناچار این پیمان را امضاء کرد. امپراتوری روسیه ۱۴ سال بعد این پیمان را نقض کرد.
این پیمان به خاطر منع تبعیض نژادی، منع تبعیض مذهبی و ارائه میانجی گری اجباری به عنوان راه حل، یکی از نخستین تلاش ها برای حمایت از حقوق اقلیت ها و وضع حقوق بشر بین المللی به شمار می آید.
عکس معاهده پاریس (۱۸۵۶)عکس معاهده پاریس (۱۸۵۶)عکس معاهده پاریس (۱۸۵۶)
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بنام خدا
با سلام، بر طبق معاهده پاریس که عامل ان بریتانیا و بی لیاقتی فتحعلیشاه قاجار بود سر زمین افغانستان از ایران در اواسط قرن ۱۹ منفک شد.
با تشکر
در نبرد دوم بین انگلستان و ایران، انگلیس بخش هایی از جنوب ایران ( بنادر خرمشهر و بوشهر و جزایر جنوب در خلیج فارس ) را تصرف کرد، ناصرالدین شاه قاجار مجبور شد برسر مسئله هرات جهت صلح بین این دو کشور در پاریس
...
[مشاهده متن کامل]
عهدنامه ای قبول دار شود. این پیمان در سال ۱۸۵۷ بسته شد و طبق این پیمان، ایران از ادعای خود بر هرات چشم پوشی کرد و هرات در ۱۸۶۳ به افغانستان ملحق گشت و ایران موجودیت کشوری به نام افغانستان را به رسمیت شناخت.

معاهده پاریس در مارس ۱۸۵۷ میلادی پس از دومین نبرد انگلیس با ایران برسر مساله هرات جهت صلح بین دو کشور در پاریس منعقد گردید.
انگلیس با تصرف بخش هایی از جنوب ایران ( بنادر خرمشهر و بوشهر و جزایر جنوب ) ناصرالدین شاه قاجار را مجبور به قبول پیمان پاریس ( ۱۸۵۶ ) کرد. بر طبق این پیمان ایران از ادعای خود بر هرات چشم پوشی کرد و هرات در ۱۸۶۳ به افغانستان ملحق گشت و ایران موجودیت کشوری به نام افغانستان را به رسمیت شناخت. در سال ۱۸۸۷ بلوچستان توسط انگلیسها به هند ( تحت حکومت بریتانیا ) ملحق شد.
...
[مشاهده متن کامل]

قاجاریان
شاهان
عنوان
آغامحمدخان
فتحعلی شاه
محمدشاه
ناصرالدین شاه
مظفرالدین شاه
محمدعلی شاه
احمدشاه
دورهٔ سلطنت
۱۱۶۱ - ۱۱۷۶
۱۱۷۶ - ۱۲۱۳
۱۲۱۳ - ۱۲۲۷
۱۲۲۸ - ۱۲۷۵
۱۲۷۵ - ۱۲۸۵
۱۲۸۵ - ۱۲۸۸
۱۲۸۸ - ۱۳۰۴
نخست وزیرهای مشهور
حاج ابراهیم کلانتر
قائم مقام فراهانی
حاج میرزا آقاسی
امیرکبیر
سپهسالار
مستوفی الممالک
امین السلطان
عین الدوله
مشیرالدوله
مشیرالدوله پیرنیا
قوام السلطنه
وثوق الدوله
چهره های سرشناس
عباس میرزا نایب السلطنه
محمدعلی میرزا دولتشاه
میرزارضا کرمانی
میرزای شیرازی
کامران میرزا
ظل السلطان
تاج السلطنه
فروغ الدوله
فخرالدوله
شعاع السلطنه
ارشدالدوله
سالارالدوله
مهد علیا
حسین بهزاد
ستارخان
یپرم خان
صمصام السلطنه
حیدرخان عمواوغلی
میرزا کوچک خان جنگلی
علیقلی خان سردار اسعد
رویدادهای مهم
قرارداد آخال
معاهده پاریس
معاهده گلستان
معاهده ترکمنچای
امتیازات و قراردادها
جنگ های ایران و روسیه
جنبش مشروطه
قیام تنباکو
جنبش مشروطه
فرمان مشروطیت
جنبش جنگل
کودتای ۱۲۹۹
انحلال سلسله قاجار
محتویات [نمایش]
جدایی هرات از ایران توسط انگلیسها [ویرایش]
اعلان جنگ انگلستان یا بطور مشخص کمپانی هند شرقی علیه ایران، در واقع یکی از ترفندهای ماهرانه و ماجراجویانه سیاست خارجی انگلیس در آسیاست که به مدد آن، تا پیش از این نیز، تصرفات خود را در این قاره گسترش داده بود. [۱]
در قرن ۱۶ م. هرات تحت کنترل صفویان ایران قرار گرفت. در دوران صفوی هرات مهم ترین شهر و مرکز خراسان محسوب می شد. شاه عباس کبیر در این شهر به دنیا آمد و تا پیش از به سلطنت رسیدن در این شهر زندگی می کرد.
هرات همواره مورد طمع ازبکان بود حتی چندبار این شهر به دست ازبکان افتاد. اما سلطه ازبکان بر این شهر به صورت کوتاه مدت بود و آنها از دوره های فترت در اوایل سلطنت شاه طهماسب اول و اوایل سلطنت سلطان محمد خدابنده و شاه عباس اول استفاده کردند و هر بار برای مدت کمی این شهر را در اشغال داشتند. گفتنی است پس از سقوط صفویان هرات مدتی در اشغال طایفهٔ ابدالی بود و به دست نادر شاه افشار افتاد. پس از مرگ نادر افغان ها بر هرات مسلط شدند. در دوران معروف به بازی بزرگ ماموران بریتانیایی در هرات فعال بودند و از جدایی هرات از حکومت ایران پشتیبانی می کردند.
در ۱۲۴۹ ه. ق. عباس میرزا از سوی فتح علی شاه قاجار مامور پس گرفتن هرات از افغان ها شد. مرگ عباس میرزا در راه مشهد این کار را ناتمام گذاشت. محمد شاه قاجار نیز کوششی برای فتح هرات کرد که ناکام ماند. در زمان ناصرالدین شاه قاجار دوست محمدخان، حاکم کابل و قندهار هرات را گرفت. نیروهای ناصرالدین شاه تحت فرمان حسام السلطنه هرات را محاصره کردند و در سال ۱۲۷۳ ه. ق. این شهر را گرفتند.
با مداخلات بریتانیا در جنوب ایران و بحرانی شدن روابط ایران و بریتانیا طی عهدنامه ای که در ۱۲۷۳ ه. ق. ( ۱۸۵۷ میلادی ) در پاریس بین نماینده ایران و سفیر بریتانیا امضا شد قرار شد که نیروهای بریتانیا از بنادر و جزایر جنوب ایران خارج شوند و در عوض ایران نیز سپاهیان خود را از هرات فراخواند و استقلال افغانستان را به رسمیت شناخت. پس از جنگ هرات بسال ۱۲۴۹ ه‍. ق. قسمت های از شرق هریرود به بعد ( شامل هرات ) به افغانستان ضمیمه گردید.
جستارهای وابسته [ویرایش]
جنگ های ایران و روسیه در دوره قاجار
امتیازات و قراردادها در دوره قاجار
پانویس [ویرایش]
↑ راه توده ـ کارل مارکس
گرانتوسگی: تاریخ ایران از زمان باستان تا امروز، ترجمه کریم کشاورز، تهران، ۱۳۴۵.
مرتضی راوندی: تاریخ اجتماعی ایران، تهران، ۱۳۵۴.
کارل مارکس: استعمار در آسیا - هند، پارس، افغانستان
پیوند به بیرون [ویرایش]
انتقاد مارکس از اشغال استعماری بوشهر و خرمشهر
کارل مارکس: ایران و توطئه انگلیس
تجربه پارس و چین در جنگ های نامنظم
خاندان صفوی
معاهده پاریس
[نهفتن]
ن • ب • و
امتیازات و قراردادها در دوره قاجار
میان ایران و سایر کشورها
عهدنامه گلستان؛ ایران و روسیه ( ۱۸۱۳ ) • عهدنامه ترکمانچای؛ ایران و روسیه ( ۱۸۲۸ ) • معاهده پاریس؛ ایران و انگلیس ( ۱۸۵۶ ) • پیمان آخال؛ ایران و روسیه ( ۱۸۸۱ ) • قرارداد ۱۹۱۹؛ میان ایران و انگلیس ( ۱۹۱۹ ) • قرارداد ایران و شوروی ( ۱۹۲۱ )
میان ایران و اتباع
و شرکت های خارجی
امتیازنامه رویتر • قرارداد دارسی • امتیاز خوشتاریا • امتیاز کشتیرانی در رود کارون • تأسیس بانک شاهی • استخراج معادن • امتیاز راه آهن جلفا به قزوین • امتیاز انحصار توتون و تنباکوی ایران • قرارداد لاتاری
میان سایر کشورها درباره ایران
قرارداد سن پترزبورگ ؛میان روسیه و انگلیس ( ۱۹۰۷ )
مرتبط
بازی بزرگ • استعمار • هرات • نخجوان • اران • قفقاز • شیروان • مغان • تالش • اردوباد • بلوچستان انگلیس • باکو • آذربایجان • افغانستان • گرجستان • داغستان • شیروان • قوبا • عباس میرزا • ناصرالدین شاه • امیرکبیر
این یک نوشتار . . .

معاهدۀ پاریس. در پی تصرف بخش هایی از جنوب ایران ( بنادر خرمشهر و بوشهر و جزایر جنوب ) بوسیلۀ بریتانیا در طی جنگ بین ایران و بریتانیا ( 1 نوامبر 1856 - 4 آوریل 1857 میلادی - - رجوع شود به مقالۀ Anglo -
...
[مشاهده متن کامل]
Persian War در دانشنامۀ ویکی پدیای انگلیسی ) ، ناصرالدین شاه قاجار مجبور به پذیرش معاهدۀ پاریس ( 1857 ) گردید. بر طبق این معاهده، ایران از مالکیت خود بر هرات چشم پوشی کرد و هرات در سال 1863 به افغانستان ملحق گردید و ایران موجودیت کشوری به نام افغانستان را به رسمیت شناخت. در سال 1887 بلوچستان توسط انگلیسها به هندِ تحت حکومت بریتانیا ملحق شد ( بعدها، در سال 1947 میلادی، با تقسیم هند به دو کشور هند و پاکستان، بلوچستان بخشی از کشور پاکستان گردید ) . برای اطلاعات بیشتر، رجوع شود به مقالۀ معاهدۀ پاریس در دانشنامۀ ویکی پدیای فارسی و مقالۀ Treaty of Paris در دانشنامۀ ویکی پدیای انگلیسی.

بپرس