[ویکی فقه] ایرادی که که همواره از طرف اهل سنت نسبت به شیعیان رواج داشته و دارد، ایراد لعن به برخی از اصحاب پیامبر است که متأسفانه همین امر، رنج ها و مصیبت های فراوانی را متوجه شیعیان کرده است از جمله اثبات کفر، و به تبع آن حلال بودن خون شیعیان.اما وقتی سخن از سب و ناسزاگویی معاویه به امیرالمؤمنین (علیه السّلام) به میان می آید، با تعصب تمام از معاویه دفاع می کنند و سنت زشتی را که وی بنیان گذاری کرده است، با هزار ترفند، توجیه می کنند.چگونه است که سب و ناسزاگویی به امیرالمؤمنین علی بر بالای منابر، اشکالی ندارد؛ اما کوچکترین ایراد گیری به ابوبکر سبب کفر و حلال بودن خون می شود؟ در حالی که علیّ بن ابی طالب (علیه السّلام) از اصحاب و یاران رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) بوده است!
یکی از ایرادهایی که همواره از طرف اهل سنت نسبت به شیعیان رواج داشته و دارد، ایراد لعن به برخی از اصحاب پیامبر است که متأسفانه همین امر، رنج ها و مصیبت های فراوانی را متوجه شیعیان کرده است.از جمله اثبات کفر، و به تبع آن حلال بودن خون شیعیان است و تا آنجا پیش رفته اند که حتی عبد الله بن قدامه مقدسی در کتاب المغنی به نقل از فاریابی می نویسد: «من شتم ابا بکر فهو کافر لا اصلی علیه، قیل له فکیف تصنع به وهو یقول لا اله الا الله؟ قال: لا تمسوه بایدیکم ارفعوه بالخشب حتی تواروه فی حفرته؛
ابن قدامه مقدسی، عبدالله بن احمد، المغنی، ج۲، ص۴۱۶.
قبل از ورود به بحث باید این مطلب روشن شود که نظر رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) در باره کسی که امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب (علیه السّلام) را دشمن بدارد و یا به حضرت ناسزا بگوید چیست؟ به چند روایت به صورت مختصر اشاره می کنیم.
← نشانه نفاق بودن دشمنی با علی
امام علی (علیه السّلام) در نهج البلاغه در یکی از خطبه ها از آینده ای نزدیک خبر می دهد که شخصی می آید و به مردم دستور می دهد که آن حضرت را سبّ کنند و بیزاری جویند. و حتی از اوصاف ظاهری این شخص که سب آن حضرت را در میان مسلمین رواج خواهد داد، خبر می دهد.در خطبه ۶۱ نهج البلاغه می فرماید: «اَمَّا اِنَّهُ سَیَظْهَرُ عَلَیْکُمْ بَعْدِی رَجُلٌ رَحْبُ الْبُلْعُومِ، مُنْدَحِقُ الْبَطْنِ یَاْکُلُ مَا یَجِدُ وَ یَطْلُبُ مَا لَا یَجِدُ، فَاقْتُلُوهُ وَ لَنْ تَقْتُلُوهُ، اَلَا وَ اِنَّهُ سَیَاْمُرُکُمْ بِسَبِّی وَ الْبَرَاءَةِ مِنِّی، امَّا السَّبُّ فَسُبُّونِی فَاِنَّهُ لِی زَکَاةٌ وَ لَکُمْ نَجَاةٌ، وَ اَمَّا الْبَرَاءَةُ فَلَا تَتَبَرَّءُوا مِنِّی، فَاِنِّی وُلِدْتُ عَلَی الْفِطْرَةِ وَ سَبَقْتُ اِلَی الْاِیمَانِ وَ الْهِجْرَة؛
امام علی (علیه السلام)، نهج البلاغه، خطبة ۵۷، قبل ایام من استشهاده.
...
یکی از ایرادهایی که همواره از طرف اهل سنت نسبت به شیعیان رواج داشته و دارد، ایراد لعن به برخی از اصحاب پیامبر است که متأسفانه همین امر، رنج ها و مصیبت های فراوانی را متوجه شیعیان کرده است.از جمله اثبات کفر، و به تبع آن حلال بودن خون شیعیان است و تا آنجا پیش رفته اند که حتی عبد الله بن قدامه مقدسی در کتاب المغنی به نقل از فاریابی می نویسد: «من شتم ابا بکر فهو کافر لا اصلی علیه، قیل له فکیف تصنع به وهو یقول لا اله الا الله؟ قال: لا تمسوه بایدیکم ارفعوه بالخشب حتی تواروه فی حفرته؛
ابن قدامه مقدسی، عبدالله بن احمد، المغنی، ج۲، ص۴۱۶.
قبل از ورود به بحث باید این مطلب روشن شود که نظر رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) در باره کسی که امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب (علیه السّلام) را دشمن بدارد و یا به حضرت ناسزا بگوید چیست؟ به چند روایت به صورت مختصر اشاره می کنیم.
← نشانه نفاق بودن دشمنی با علی
امام علی (علیه السّلام) در نهج البلاغه در یکی از خطبه ها از آینده ای نزدیک خبر می دهد که شخصی می آید و به مردم دستور می دهد که آن حضرت را سبّ کنند و بیزاری جویند. و حتی از اوصاف ظاهری این شخص که سب آن حضرت را در میان مسلمین رواج خواهد داد، خبر می دهد.در خطبه ۶۱ نهج البلاغه می فرماید: «اَمَّا اِنَّهُ سَیَظْهَرُ عَلَیْکُمْ بَعْدِی رَجُلٌ رَحْبُ الْبُلْعُومِ، مُنْدَحِقُ الْبَطْنِ یَاْکُلُ مَا یَجِدُ وَ یَطْلُبُ مَا لَا یَجِدُ، فَاقْتُلُوهُ وَ لَنْ تَقْتُلُوهُ، اَلَا وَ اِنَّهُ سَیَاْمُرُکُمْ بِسَبِّی وَ الْبَرَاءَةِ مِنِّی، امَّا السَّبُّ فَسُبُّونِی فَاِنَّهُ لِی زَکَاةٌ وَ لَکُمْ نَجَاةٌ، وَ اَمَّا الْبَرَاءَةُ فَلَا تَتَبَرَّءُوا مِنِّی، فَاِنِّی وُلِدْتُ عَلَی الْفِطْرَةِ وَ سَبَقْتُ اِلَی الْاِیمَانِ وَ الْهِجْرَة؛
امام علی (علیه السلام)، نهج البلاغه، خطبة ۵۷، قبل ایام من استشهاده.
...
wikifeqh: معاویه_و_ناسزاگویی_به_امام_علی