معشوقه پرست

لغت نامه دهخدا

معشوقه پرست. [ م َ ق َ / ق ِ پ َ رَ ] ( نف مرکب ) که معشوقه را پرستد. معشوقه باز. که معشوقه را بسیار دوست دارد :
سخن غیر مگو با من معشوقه پرست
کز وی و جام میَم نیست به کس پروائی.
حافظ.

فرهنگ فارسی

که معشوقه را پرستد . معشوقه باز

پیشنهاد کاربران

بپرس