مغیریه
لغت نامه دهخدا
دانشنامه اسلامی
[ویکی فقه] مغیره بن سعید العجلی، یکی از دشمنان تشیع شد و با حلیه و نیرنگ و دورغ و دستبرد در احادیث، به تشکیلات خود سمت و سو می داد تا در نتیجه در تفکر شیعی، فرقه مغیریه را به حرکت واداشت.
در عصر فرقه سازی، یعنی در اوایل قرن دوم هجری، یکی از فرقی که در جامعه شیعه به وجود می آید، فرقه زیدیه است که با شهادت زید بن علی (علیه السلام) به فرق متعددی تبدیل می گردد و حتی عده ای با تغییر جریان از این گروه به فرقه دیگری ملحق می شوند و یا با آرای خود فرقه جدیدی تاسیس می کنند. یکی از این افراد که در ابتدا از اصحاب امام باقر (علیه السلام) بود و سپس زیدی شد. و به فرقه جدیدی دست زد، مغیره بن سعید العجلی است. او از کسانی است که انگیزه نفوذ در نظر امام باقر (علیه السلام) را داشت؛ ولی امام (علیه السلام) او را می شناخت و می دانست که او از دشمنان تشیع می شود. به همین دلیل امام (علیه السلام) به معرفی شخصیت واقعی او پرداخت، او را به فرزندش امام صادق (علیه السلام) و دیگر یارانش شناساند؛ تا از او دوری گزینند؛ ولی مغیره با حلیه و نیرنگ و دروغ و دستبرد در احادیث به تشکیلات خود سمت و سو می داد تا در نتیجه در تفکر شیعی، فرقه مغیریه را به حرکت واداشت.
رهبر مغیریه
مغیره بن سعید العجلی (البجلی) از موالی حاکم کوفه، خالد بن عبدالله القسری از اصحاب امام باقر (علیه السلام) بود و از محضر ایشان استفاده می کرد؛ اما از نظر اعتقادی به غلو و کفر کشیده شد و نیز ادعای الوهیت برای امام باقر (علیه السلام) نمود، گمان می کرد با این اعتقاد می تواند در نظر امام (علیه السلام) مرتبه ای پیدا کند و به نیت مسموم خود جامه عمل بپوشاند. سپس ادعای رسالت از سوی امام باقر (علیه السلام) را نمود. او برای جلب توجه مردم و به دست آوردن افراد به حیله و نیرنگ دست می زد و نزد زنی یهودی به آموختن سحر و جادو و شعبده پرداخت و از این اعمال برای افرادش استفاده می کرد تا ایمانشان به او محکم شود. افراد زیادی به او ملحق شدند و به کمک او فرقه مغیریه را پی ریزی کردند.
عکس العمل امام باقر
امام باقر (علیه السلام) وقتی با عقاید کفرآمیز مغیره مواجه شد، او را از خود طرد، و قسم یاد نمود که دیگر او را به محضر خود راه ندهد. و با نامه هایی افشاگرانه به سران اصحاب و شیعه، ایشان را به بیزاری و دوری گزیدن از مغیره و اصحابش امر نمود. شیعیان به دستور امام (علیه السلام) از مغیره و اصحابش دوری گزیدند و آنان را مغیریه رافضه نام نهادند.
اعتقادات مغیره بن سعید
...
در عصر فرقه سازی، یعنی در اوایل قرن دوم هجری، یکی از فرقی که در جامعه شیعه به وجود می آید، فرقه زیدیه است که با شهادت زید بن علی (علیه السلام) به فرق متعددی تبدیل می گردد و حتی عده ای با تغییر جریان از این گروه به فرقه دیگری ملحق می شوند و یا با آرای خود فرقه جدیدی تاسیس می کنند. یکی از این افراد که در ابتدا از اصحاب امام باقر (علیه السلام) بود و سپس زیدی شد. و به فرقه جدیدی دست زد، مغیره بن سعید العجلی است. او از کسانی است که انگیزه نفوذ در نظر امام باقر (علیه السلام) را داشت؛ ولی امام (علیه السلام) او را می شناخت و می دانست که او از دشمنان تشیع می شود. به همین دلیل امام (علیه السلام) به معرفی شخصیت واقعی او پرداخت، او را به فرزندش امام صادق (علیه السلام) و دیگر یارانش شناساند؛ تا از او دوری گزینند؛ ولی مغیره با حلیه و نیرنگ و دروغ و دستبرد در احادیث به تشکیلات خود سمت و سو می داد تا در نتیجه در تفکر شیعی، فرقه مغیریه را به حرکت واداشت.
رهبر مغیریه
مغیره بن سعید العجلی (البجلی) از موالی حاکم کوفه، خالد بن عبدالله القسری از اصحاب امام باقر (علیه السلام) بود و از محضر ایشان استفاده می کرد؛ اما از نظر اعتقادی به غلو و کفر کشیده شد و نیز ادعای الوهیت برای امام باقر (علیه السلام) نمود، گمان می کرد با این اعتقاد می تواند در نظر امام (علیه السلام) مرتبه ای پیدا کند و به نیت مسموم خود جامه عمل بپوشاند. سپس ادعای رسالت از سوی امام باقر (علیه السلام) را نمود. او برای جلب توجه مردم و به دست آوردن افراد به حیله و نیرنگ دست می زد و نزد زنی یهودی به آموختن سحر و جادو و شعبده پرداخت و از این اعمال برای افرادش استفاده می کرد تا ایمانشان به او محکم شود. افراد زیادی به او ملحق شدند و به کمک او فرقه مغیریه را پی ریزی کردند.
عکس العمل امام باقر
امام باقر (علیه السلام) وقتی با عقاید کفرآمیز مغیره مواجه شد، او را از خود طرد، و قسم یاد نمود که دیگر او را به محضر خود راه ندهد. و با نامه هایی افشاگرانه به سران اصحاب و شیعه، ایشان را به بیزاری و دوری گزیدن از مغیره و اصحابش امر نمود. شیعیان به دستور امام (علیه السلام) از مغیره و اصحابش دوری گزیدند و آنان را مغیریه رافضه نام نهادند.
اعتقادات مغیره بن سعید
...
wikifeqh: مغیریه
پیشنهاد کاربران
مُغَیریه
پیروان مُغیرة بن سعید عِجلی به شمار می روند. به گزارش نوبختی در کتاب فِرَقُ الشِّیعَه، برخی از اصحاب مغیرة بن سعید او را امام می پنداشتند و بر این باور بودند که امام حسین ( ع ) ، امام سجاد ( ع ) و امام باقر ( ع ) درباره وی وصیت کرده و او را به جانشینی خود برگزیده اند. آنان همچنین امامت امام صادق ( ع ) را منکر بودند و بر این اعتقاد بودند که پس از امام باقر، از خاندان و فرزندان امام علی، امامی پدید نیامد و تا ظهور مهدی، مغیرة بن سعید امام است.
... [مشاهده متن کامل]
مغیریه همچنین بر این عقیده بودند که محمد بن عبدالله بن حسن، معروف به نفس زکیه، همان مهدی موعود است و وقتی او کشته شد، گفتند او نمرده و زنده است و در کوهی در مکه که به آن �عَلَمیه� می گویند، زندگی می کند تا زمان ظهورش برسد. در روایاتی نقل شده که امام صادق و امام رضا ( ع ) او را به جهت آنکه به امام باقر نسبت دروغ می داد، نفرین و لعنت کرده اند.
پیروان مُغیرة بن سعید عِجلی به شمار می روند. به گزارش نوبختی در کتاب فِرَقُ الشِّیعَه، برخی از اصحاب مغیرة بن سعید او را امام می پنداشتند و بر این باور بودند که امام حسین ( ع ) ، امام سجاد ( ع ) و امام باقر ( ع ) درباره وی وصیت کرده و او را به جانشینی خود برگزیده اند. آنان همچنین امامت امام صادق ( ع ) را منکر بودند و بر این اعتقاد بودند که پس از امام باقر، از خاندان و فرزندان امام علی، امامی پدید نیامد و تا ظهور مهدی، مغیرة بن سعید امام است.
... [مشاهده متن کامل]
مغیریه همچنین بر این عقیده بودند که محمد بن عبدالله بن حسن، معروف به نفس زکیه، همان مهدی موعود است و وقتی او کشته شد، گفتند او نمرده و زنده است و در کوهی در مکه که به آن �عَلَمیه� می گویند، زندگی می کند تا زمان ظهورش برسد. در روایاتی نقل شده که امام صادق و امام رضا ( ع ) او را به جهت آنکه به امام باقر نسبت دروغ می داد، نفرین و لعنت کرده اند.