مفتون همدانی

مفتون همدانی یا سید میرآقا کبریائی از شاعران قرن چهاردهم است. وی متولد ۱۲۶۸ هجری شمسی در همدان و متوفی به سال ۱۳۳۰ هجری شمسی است. سیدمیرآقا در سرودن شعر از سرآمدان معاصر بود و تخلص خود را مفتون انتخاب کرد. از دیوانی حجیم به نام دیوان مفتون به یادگار مانده است که سعید نفیسی مقدمه ای بر آن نوشته است. مفتون از دراویش گنابادی بوده و به حاج ملّا علی بیدختی نورعلیشاه ثانی و جانشینان او ارادت می ورزیده است.
عشق سرشار و علاقهٔ مفرط وی به ورزش باستانی و جسم نیرومند و پرتحرک او باعث شد که در عنفوان جوانی در ردیف پهلوانان نامی این رشته قرار گیرد. مفتون شیفتهٔ ورزش بود و ورزشکاران بسیار را تربیت کرد. او طبع شعر خود را در این زمینه نیز آزموده است و شاید تنها شاعری است که در اشعارش فنون و اصطلاحات ورزش باستانی و کشتی را که بالغ بر شصت فن است نام برده و در ترجیح بندی بالغ بر ۲۶ بند گنجانده است. [ ۱] دیوانش به همّت فرزندش سیّد رضا مفتون «پیمان» چاپ شده است.
در شهریور ماه ۱۳۹۲ شمسی این بحث توسط جواد محقق مطرح شد که محمدحسین شهریار شعر معروف «علی ای همای رحمت» خود را از یکی از اشعار مفتون با مطلع «علی ای همای وحدت» اخذ کرده است. محمد طاهری خسروشاهی و جمشید علیزاده از پژوهشگران تبریزی به شبهه های محقق پاسخ دادند.
متن شعر علی ای همای وحدت:[ ۲]
همچنین در سال ۱۳۹۲، خبرگزاری فارس، شعری از مفتون همدانی با مطلع زیر منتشر کرد که تا سال ۱۳۹۳ بحثی رسانه ای را در پی داشت:
خبرگزاری فارس پس از ۸ ماه از انتشار شعر، آن را از روی خروجی خود حذف کرد و دو ساعت بعد، آن را با کمی ویرایش و حذف منتشر کرد. [ ۳] متن کامل شعر:
• دیوان مفتون[ ۵]