ملائک
/malA~ek/
فرهنگ اسم ها
معنی: ملک، فرشتگان، ( عربی ) ( جمعِ مَلَـک و مَـلأک )، ( در گفتگو ) ( به مجاز ) فرشته
برچسب ها: اسم، اسم با م، اسم دختر، اسم عربی، اسم مذهبی و قرآنی
لغت نامه دهخدا
فرهنگ فارسی
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
پیشنهاد کاربران
نقیبان بار. [ ن َ ن ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از فرشتگان باشد. ( برهان قاطع ) ( آنندراج ) . ملایکه و فرشتگان . ( ناظم الاطباء ) .
مفرد ملائک میشه ملک
علویان. [ ع ُل ْ / ع ِل ْ ] ( اِ مرکب ) ج ِ عُلْوی و عِلْوی. رجوع به علوی شود. || کنایه از ملائکه و فرشتگان است. ( برهان قاطع ) . ملایک. ( غیاث ) . || ( اِخ ) سیارات ، که زحل و مشتری و مریخ و آفتاب و زهره و عطارد و ماه است. ( برهان ) . کواکب. ( غیاث اللغات ) .
فرشته
هم خانواده=ملئک، فرشته