ملاحت
/malAhat/
مترادف ملاحت: جاذبه، جذبه، خوشگلی، دلفریبی، شیرین رفتاری، لطافت، نمکین بودن، بانمک بودن، ملیح بودن، خوب رو بودن، شیرین رفتار بودن
معنی انگلیسی:
فرهنگ اسم ها
معنی: با نمک، خوشایند، دوست داشتنی، حالتی در چهره که شخص را دوست داشتنی می نماید، نمکین بودن، با نمک بودن، خوشایند بودن، دوست داشتنی بودن، حالتی در چهره که شخص را دوست داشتنی می کند
برچسب ها: اسم، اسم با م، اسم دختر، اسم عربی
لغت نامه دهخدا
همه زیب و لطفی و حسن و ملاحت
سرشت تو از جان پاک است گویی.
عثمان مختاری ( دیوان چ همایی ص 522 ).
در آفرین تو ماند به روی حورالعین قصیده های چو آب من از ملاحت و آب.
امیرمعزی.
خط تو که چون مشک شد از خامه حسن طغرای ملاحت است و سرنامه حسن.
عمعق ( دیوان چ نفیسی ص 204 ).
نگار من همه حسن و ملاحت است و جمال همه ملاحت و حسن و جمال او به کمال.
سوزنی.
تا ملاحت را به حسن آمیخته هر که این می بیند آن می خواندش.
خاقانی.
لطافت معنی در سیاهی خط دبیران است ، معنی ملاحت در خط سیاه رومیان سپیدروی. ( منشآت خاقانی چ دانشگاه ص 210 ). خوبرویی که ملاحت ندارد و شجاعی که با خصم نیاویزد... به هیچ کار نیاید. ( مرزبان نامه چ قزوینی ص 28 ).فصاحت می فروشی بی ملاحت
ملاحت باید اول پس فصاحت.
( بلبل نامه منسوب به عطار ).
ملاحتهای هر چهره از آن دریاست یک قطره به قطره سیر کی گردد کسی کش هست استسقا.
مولوی ( کلیات شمس چ امیرکبیر ص 2 ).
گر ناز کنی خامی ور ناز کشی رامی وز نازکشی یابی آن حسن و ملاحت را.
مولوی ( ایضاً ص 13 ).
هرگه که گویم این دل ریشم درست شدبروی پراکند نمکی از ملاحتش.
سعدی.
خرم شد از ملاحت تو عهد دلبری فرخ شد از لطافت تو روزگار حسن.
حافظ.
حسنت به اتفاق ملاحت جهان گرفت آری به اتفاق جهان می توان گرفت.
حافظ.
- باملاحت ؛ نمکین. بانمک : شعر او چون طبع او هم بی تکلف هم بدیع
طبع او چون شعر او هم باملاحت هم حسن.
منوچهری.
چون یوسف خوب روی و چون موسی نیکوخوی و چون عیسی باصباحت و چون محمد باملاحت. ( تاریخ غازان ص 6 ). || نوعی از لون آدمی که مایل به سیاهی باشد چون در این قسم رنگ یک گونه تابشی و لمعان می باشد که طبیعت ادراک خوبی و کیفیت آن رامطبوع و مرغوب می دانند لهذا به لحاظ مرغوبیت آن را به نمکینی صفت کردند. ( غیاث ) ( آنندراج ذیل ملاحة ). || بی نهایتی کمال الهی که هیچکس به نهایت اونرسد. ( فرهنگ اصطلاحات عرفانی سجادی ).بیشتر بخوانید ...فرهنگ فارسی
( مصدر ) ۱ - شور بودن ( آب و جز آن ) نمکین بودن . ۲ - نمکین بودن خوبرو بودن : [ خرم شد از ملاحت تو عهد دلبری فرخ شد از لطافت تو روزگار حسن . ] ( حافظ .۳ ) ۲۷۲ - بی نهایتی کمال است که هیچ کس بنهایت او نرسد
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
۲. [قدیمی] شور شدن.
دانشنامه عمومی
ملاحت ( به لاتین: Mollahat ) یک منطقهٔ مسکونی در بنگلادش است که در ناحیه باگرهات واقع شده است. [ ۱] ملاحت ۱۸۷٫۸۸ کیلومتر مربع مساحت و ۱۱۶٬۷۲۹ نفر جمعیت دارد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف
wiki: ملاحت
مترادف ها
ظرافت، خوش اندامی، تایید، بخشش، زیبایی، بخشندگی، افسون گری، اقبال، خوش نیتی، جذابیت، منت، ملاحت، قرعه، دعای فیض و برکت
پیشنهاد کاربران
نمکین معمولا صفت برای شعر
سلام ملاحت میم با فتحه یا کسره تلفظ درستشه
حسن، خوبی، رفتار دلپسند و جذاب
هوالعلیم
مَلاحَت: با نمک بودن ؛دوست داشتنی بودن، تودل برو بودن؛ حالتی در چهره که باعث جذابیت شخص میشود البته این حالت ربطی به زیبائی ندارد چه بسا کسی چندان زیبا نباشد ولی ملاحت داشته باشدودوست داشتنی باشد
مَلاحَت: با نمک بودن ؛دوست داشتنی بودن، تودل برو بودن؛ حالتی در چهره که باعث جذابیت شخص میشود البته این حالت ربطی به زیبائی ندارد چه بسا کسی چندان زیبا نباشد ولی ملاحت داشته باشدودوست داشتنی باشد
هوالعلیم
مَلاحَت: با نمک بودن ؛دوست داشتنی بودن، تودل برو بودن؛ حالتی در چهره که باعث جذابیت شخص میشود البته این حالت ربطی به زیبائی ندارد چه بسا کسی چندان زیبا نباشد ولی ملاحت داشته باشدودوست داشتنی باشد
مَلاحَت: با نمک بودن ؛دوست داشتنی بودن، تودل برو بودن؛ حالتی در چهره که باعث جذابیت شخص میشود البته این حالت ربطی به زیبائی ندارد چه بسا کسی چندان زیبا نباشد ولی ملاحت داشته باشدودوست داشتنی باشد
از ملیح به معنای شیرین