( ملک النحاة ) ملک النحاة. [ م َ ل ِ کُن ْ ن ُ ] ( اِخ ) حسن بن صافی بن عبداﷲبن نزار بغدادی ، مکنی به ابونزار ( 489 - 568 هَ. ق. ). از شاعران و ادیبان و نحویان قرن ششم هجری است. او راست : الحاوی در نحو، العمدة در نحو، المقتصددر صرف ، الحاکم در فقه شافعی ، دیوان شعر و جز اینها. و رجوع به ریحانةالادب ج 4 ص 82 و اعلام زرکلی ج 1 ص 227 و معجم الادبا ج 3 ص 74 و روضات الجنات ص 221 شود.
فرهنگ فارسی
ابونزار حسن بن صافی بغدادی از شعرا و نحویان قرن ششم هجری بود بسال ۵۶۸ هجری در گذشت . اوراست : کتاب عمده کتاب مقصد کتاب حاوی .
