منادی

[ویکی اهل البیت] به نظر بعضی از مفسّران، «منادی» یکی از اسامی و صفات قرآن است:
«رَّبَّنَا إِنَّنَا سَمِعْنَا مُنَادِیًا یُنَادِی لِلإِیمَانِ أَنْ آمِنُواْ بِرَبِّکُمْ فَآمَنَّا»؛ پروردگارا! ما صدای منادی (تو) را شنیدیم که به ایمان دعوت می کرد که به پروردگار خود ایمان بیاورید؛ و ما ایمان آوردیم. (سوره آل عمران/193)
بیشتر مفسّران «منادی» را حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله دانسته اند؛ اما قرآن نیز منادی همیشگی و بهترین دعوت کننده انسان به طریق حق و ایمان به پروردگار است.

[ویکی فقه] منادی (قرآن). منادی (قرآن)، یکی از اوصاف قرآن را می گویند.
به نظر بعضی از مفسران ، «منادی» یکی از اسامی و صفات قرآن است: (ربنا اننا سمعنا منادیا ینادی للایمان ان آمنوا بربکم فآمنا)؛ «پروردگارا! ما صدای منادی (تو) را شنیدیم که به ایمان دعوت می کرد که به پروردگار خود ایمان بیاورید؛ و ما ایمان آوردیم».
دیدگاه برخی دیگر درباره منادی
بیشتر مفسران «منادی» را حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله وسلّم دانسته اند؛ اما قرآن نیز منادی همیشگی و بهترین دعوت کننده انسان به طریق حق و ایمان به پروردگار است.
عناوین مرتبط
...