[ویکی شیعه] منار الهدی (کتاب). مَنارُ الهُدی فی النَّص عَلی امامَة ِالْائمّة الْاثْنی عَشَر کتابی کلامی به زبان عربی نوشته علی بن عبدالله بحرانی عالم شیعه در قرن چهاردهم قمری. وی به امامت از دیدگاه شیعه اثنی عشریه پرداخته و در نقد آرای معتزله و اشاعره، دیدگاه های ابن ابی الحدید در شرح نهج البلاغه و فاضل قوشجی در الجدید فی شرح التجرید را رد می کند.
علی بن عبدالله بن علی بحرانی ستری از علمای بحرین. وی پس از رسیدن به درجه اجتهاد مرجع تقلید مردم بحرین گشت و ریاست شیعیان بحرین به او رسید. برای وی آثار فقهی و کلامی متعددی را ذکر کرده اند.
شیخ علی بحرانی در سال ۱۲۹۵ق کتاب «منار الهدی فی اثبات امامة الائمه الهدی من کتب العامة» را تألیف کرد و در سال ۱۲۹۶ق آن را پاک نویس و بر یک مقدمه و دو فصل مشتمل ساخت. این کتاب در سال ۱۳۲۰ق در بمبئی به چاپ رسید.
علی بن عبدالله بن علی بحرانی ستری از علمای بحرین. وی پس از رسیدن به درجه اجتهاد مرجع تقلید مردم بحرین گشت و ریاست شیعیان بحرین به او رسید. برای وی آثار فقهی و کلامی متعددی را ذکر کرده اند.
شیخ علی بحرانی در سال ۱۲۹۵ق کتاب «منار الهدی فی اثبات امامة الائمه الهدی من کتب العامة» را تألیف کرد و در سال ۱۲۹۶ق آن را پاک نویس و بر یک مقدمه و دو فصل مشتمل ساخت. این کتاب در سال ۱۳۲۰ق در بمبئی به چاپ رسید.
wikishia: منار_الهدی_(کتاب)