ز انعام تو منبسط شد زمین
در ایام تو مندرس شد فنا.
امیرمعزی ( دیوان چ اقبال ص 32 ).
ساحتش منبسط، هواش درست تله صدهزار عاشق سست.
سنائی ( مثنویها چ مدرس رضوی ص 209 ).
- منبسط کردن ؛ گستردن. گسترش دادن : قرص آفتاب اعلام انوار بر عالم منبسط کردی. ( مجالس سعدی ).
|| غیرمرکب. بسیط. بدون صورت. عاری از صورت :
روحهای منبسط را تن کند
هر تنی را باز آبستن کند.
مولوی.
منبسط بودیم و یک گوهر همه بی سر و بی پا بدیم آن سر همه.
مولوی.
|| گسترده. منشعب. کشیده : ز قعر محیط قدم منبسط بین
به وادی امکان هزاران جداول.
جامی.
|| مجازاً به معنی مسرور و خوشحال و انبساطآرنده آید. ( غیاث ) ( آنندراج ). دارای انبساط و گشاده رویی. ( ناظم الاطباء ).- منبسط گردیدن ؛ انبساط خاطر پیدا کردن. خوشحال شدن : پس نه از فقد محبوبی اندوهگین شود...و نه به ظفر بر مرادی اهتزاز کند و نه به ادراک ملایمی منبسط گردد. ( اخلاق ناصری ).