منجره

لغت نامه دهخدا

( منجرة ) منجرة. [ م ِ ج َ رَ ]( ع اِ ) سنگ گرم که در آب افکنند تا آب گرم شود. ( مهذب الاسماء ). سنگ تفسان که آب بدان گرم کنند. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).
منجرة. [ م ُ ج َ رَ ] ( ع اِ ) به لغت مراکش ، کارخانه. ( ناظم الاطباء ). دزی این کلمه را به فتح اول مَنجَرة ضبط کرده و به معانی کارگاه و محوطه ای در هوای آزاد که در آنجا سنگ تراش و نجار کار کند و شیروانی سازی و نجاری و هنر کارکردن روی چوب آورده است. رجوع به دزی ج 2 ص 64 شود.
منجره. [ م َ ج َ رَ / رِ ] ( ص ) خواب منجره. رجوع به خواب منجره شود. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ).

پیشنهاد کاربران

بپرس