منطق الطیر عطار

دانشنامه اسلامی

[ویکی نور] منطق الطیر عطار نیشابوری، مثنوی ای است به زبان فارسی که به گونه ای تمثیلی، منازل سیر و سلوک معنوی و سختی ها و شرایط آن و... را در قالب داستان پرندگان و از زبان آنها بیان کرده است.
نام این کتاب در آثار عطار، «مقامات طیور» و نیز «منطق الطیر» ذکر شده است.
مثنوی مزبور، در بحر رمل مسدس مقصور و مشتمل بر 4458 بیت است.
«منطق الطیر»، توصیفی است از سفر مرغان، به سوی سیمرغ و ماجراهایی که در این راه بر ایشان گذشته و دشواری های راه ایشان و انصراف بعضی از ایشان و هلاک شدن گروهی و سرانجام رسیدن «سی مرغ» از آن جمع انبوه، به زیارت «سیمرغ». در این منظومه، لطیف ترین بیان ممکن از رابطه حق و خلق و دشواری های راه سلوک عرضه شده است.
شیخ عطار، در تسمیه «منطق الطیر»، بی گمان منظورش زبان استعداد و ظهور مرتبه و مقام هر یک از مردان و روندگان طریق حقیقت است. در این مثنوی، عطار، از مقامات تبتل تا فنا و از سلوک و سیر الی الله و از هفت وادی سخن گفته و با آوردن حکایاتی کوتاه و شیرین، گفته های خود را تأیید کرده است، البته هم طرح کلی داستان و هم حکایت های ضمنی آن، در ادبیات فارسی، بی سابقه نیست؛ نخستین کسی که این داستان را مطرح کرده، ابوعلی سینا ست که روح را به مرغی تشبیه کرده است.

پیشنهاد کاربران

بپرس