[ویکی شیعه] منطقة الفراغ. منطقةُ الفِراغ، نظریه ای است در فقه شیعه که از وجود قلمروی فاقد حکم شرعی در دین خبر می دهد. این نظریه را سید محمدباقر صدر در کتاب اقتصادنا مطرح کرده است. بر طبق نظریهٔ منطقة الفراغ، دین به حاکم اسلامی اجازه داده است تا در برخی مسائل اجتماعی، با درنظرگرفتن ضوابطی و با توجه به نیازهای هر زمان، حکم و قانون وضع کند. ریشه های این نظریه را می توان در دیدگاه های فقیهان پیش از شهید صدر، به ویژه محمد حسین نائینی دید.
منطقة الفراغ به معنای قلمروی از دین است که حکم شرعی معینی ندارد. بر طبق نظریهٔ منطقة الفراغ، دین به حاکم اسلامی اجازه داده است تا در برخی مسائل اجتماعی، با درنظرگرفتن ضوابطی و با توجه به نیازهای هر زمان، حکم و قانون وضع کند. محمدباقر صدر این نظریه را مطرح کرده است. او در کتاب اقتصادنا، مکتب اقتصادی اسلام را به دو بخش تقسیم کرده است:
منطقة الفراغ به معنای قلمروی از دین است که حکم شرعی معینی ندارد. بر طبق نظریهٔ منطقة الفراغ، دین به حاکم اسلامی اجازه داده است تا در برخی مسائل اجتماعی، با درنظرگرفتن ضوابطی و با توجه به نیازهای هر زمان، حکم و قانون وضع کند. محمدباقر صدر این نظریه را مطرح کرده است. او در کتاب اقتصادنا، مکتب اقتصادی اسلام را به دو بخش تقسیم کرده است:
[ویکی شیعه] منطقةُ الفِراغ، نظریه ای است در فقه شیعه که از وجود قلمروی فاقد حکم شرعی در دین خبر می دهد. این نظریه را سید محمدباقر صدر در کتاب اقتصادنا مطرح کرده است. بر طبق نظریهٔ منطقة الفراغ، دین به حاکم اسلامی اجازه داده است تا در برخی مسائل اجتماعی، با درنظرگرفتن ضوابطی و با توجه به نیازهای هر زمان، حکم و قانون وضع کند. ریشه های این نظریه را می توان در دیدگاه های فقیهان پیش از شهید صدر، به ویژه محمد حسین نائینی دید.
منطقة الفراغ به معنای قلمروی از دین است که حکم شرعی معینی ندارد. بر طبق نظریهٔ منطقة الفراغ، دین به حاکم اسلامی اجازه داده است تا در برخی مسائل اجتماعی، با درنظرگرفتن ضوابطی و با توجه به نیازهای هر زمان، حکم و قانون وضع کند. محمدباقر صدر این نظریه را مطرح کرده است. او در کتاب اقتصادنا، مکتب اقتصادی اسلام را به دو بخش تقسیم کرده است:
شهید صدر این بخش از احکام را منطقة الفراغ نامیده و گفته است که پیامبر(ص) هم از آن استفاده کرده و قانون گذاری هایی را به عنوان حاکم جامعه (نه از بُعد پیامبری) انجام داده است. به باور وی، این نوع از قانون گذاری های پیامبر(ص)، دائمی نیست و جزء ثابتی از مکتب اقتصادی اسلام به شمار نمی آید.
منطقة الفراغ به معنای قلمروی از دین است که حکم شرعی معینی ندارد. بر طبق نظریهٔ منطقة الفراغ، دین به حاکم اسلامی اجازه داده است تا در برخی مسائل اجتماعی، با درنظرگرفتن ضوابطی و با توجه به نیازهای هر زمان، حکم و قانون وضع کند. محمدباقر صدر این نظریه را مطرح کرده است. او در کتاب اقتصادنا، مکتب اقتصادی اسلام را به دو بخش تقسیم کرده است:
شهید صدر این بخش از احکام را منطقة الفراغ نامیده و گفته است که پیامبر(ص) هم از آن استفاده کرده و قانون گذاری هایی را به عنوان حاکم جامعه (نه از بُعد پیامبری) انجام داده است. به باور وی، این نوع از قانون گذاری های پیامبر(ص)، دائمی نیست و جزء ثابتی از مکتب اقتصادی اسلام به شمار نمی آید.
wikishia: منطقة_الفراغ