منیزیوم

فرهنگ عمید

فلزی نقره ای رنگ، سبک، غیرقابل تورق و مفتول شدن که در هوا با نور خیره کننده ای می سوزد و در تهیۀ آلیاژهای سبک و باتری سازی به کار می رود.

دانشنامه آزاد فارسی

مَنیَزیوم (magnesium)
مَنیَزیوم
عنصری فلزی، به رنگ سفید نقره ای، نرم، انعطاف پذیر، چکش خوار، مفتول شدنی، بسیار سبک، با نماد Mg، عدد اتمی ۱۲ و جرم اتمی نسبی ۲۴.۳۰۵. از فلزات قلیایی خاکی و سبک ترین فلز با کاربرد عام است. سیلیکات، کربنات، و کلرید منیزیوم به وفور در طبیعت یافت می شوند. این فلز در تولید آلیاژها، چراغ ها، و لامپ های عکاسی کاربرد دارد. وجود مقدار کم این عنصر در رژیم غذایی انسان ضروری است. گیاهان سبز نیز بدون منیزیوم رشد نمی کنند، زیرا منیزیوم جزء ثابت کلروفیل (رنگینۀ فتوسنتزی، C۵۵H۷۲MgN۴O۵) است. نام این عنصر برگرفته از نام شهر باستانی یونان، ماگنِسیا، است که منیزیوم در نزدیکی اش کشف شد. شیمی دان اسکاتلندی، جوزف بلک، در ۱۷۵۵ آن را به منزلۀ عنصر شناسایی، و شیمی دان انگلیسی، هامفری دیوی، در ۱۸۰۸ آن را به صورت اکسیدی کشف کرد. در ۱۸۲۸، شیمی دان فرانسوی، آنتونی الکساندر بروتوس بوسی، منیزیوم خالص را جداسازی کرد.

پیشنهاد کاربران

بپرس