مهر افکن

لغت نامه دهخدا

مهرافکن. [ م ِ اَ ک َ ] ( نف مرکب ) مورد محبت و دوستی قراردهنده. دل دهنده. که به کسی یا چیزی محبت ورزد. که کسی یا چیزی را دوست گیرد. دوستی ورز. مهرورز. ابرازمحبت کننده. || زایل کننده و ازمیان برنده دوستی و محبت :
مهر بر او مفکن و بفکنش دور
زآنکه بد و سرکش و مهرافکن است.
ناصرخسرو.

فرهنگ فارسی

مورد محبت و دوستی قرار دهنده دل دهنده . یا زایل کننده و از میان برنده دوستی و محبت .

پیشنهاد کاربران

بپرس