مهر و مشتری

دانشنامه آزاد فارسی

مِهر و مشتری
(یا: عشق نامه) سرودۀ محمد عصار تبریزی، منظومه ای عاشقانه و عارفانه، به فارسی. این اثر، که کمی بیش از ۵هزار بیت دارد و ماجرای عشق افلاطونی مهر، پسر شاپور شاه استخر، به مشتری، پسر وزیر شاپور، است، در ۷۷۸ق به پایان رسیده است. عصار در مهر و مشتری، افزون بر پیروی از خسرو و شیرین نظامی، به گل و نوروز خواجوی کرمانی نیز نظر داشته است. در این منظومه توصیف هایی زیبا از مجالس بزم و میدان های رزم و اندام های انسان، مانند ابرو، چشم و پیشانی آمده و ارسال المثل های فراوانی در آن به کار رفته است (تهران، ۱۳۷۵ش). جمالی دهلوی در مثنوی مهر و ماه (سروده در ۹۰۵ق) از این منظومه متأثر بوده است. علی بن عبدالعزیز، معروف به ابن ام ولد ( ـ۹۰۸ق)، نیز مهر و مشتری را به ترکی برگردانیده است. این مثنوی به تصحیح و تحشیۀ رضا مصطفوی سبزواری به چاپ رسیده است (تهران، ۱۳۷۵ش).

پیشنهاد کاربران

بپرس