هر چند موسیقی از دورهٔ پیشا - تاریخی در مصر وجود داشت، اما از دورهٔ تاریخی ( یا "سلسله ای" یا "فراعنه ای" ) است که شاهد استمرار آن در جامعهٔ مصر هستیم – یعنی از سال ۳۱۰۰ قبل از میلاد به بعد. موسیقی بخش مهمی از زندگی مردم مصر باستان را تشکیل داده بود و موسیقی دانان در جایگاه های گوناگونی از جامعه حضور داشتند. موسیقی اندک اندک توانسته بود به بسیاری از عرصه راه پیدا کند: معابد، کاخ ها، بازارها، کشتزارها، میدان های نبرد و آرامگاه ها. موسیقی بخش مکمّل آیین های عبادی - مذهبی در مصر باستان به شمار می رفت، از همین رو چندان عجیب نیست اگر بگوییم خدایانی در آن دوره وجود داشتند که اختصاصاً به موسیقی مربوط بودند؛ مانند هاثور و بس ( هر دوی این ایزدان با رقص، حاصلخیزی و زادآوری مرتبط بودند ) .
انواع گوناگونی از ابزارهای موسیقی ( کوبه ای، بادی، زهی ) در دورهٔ مصرِ فراعنه ای قابل مشاهده است. از جمله سازهای کوبه ای این دوره می توان به انواع طبل های دستی، جغجغه ها، قاشک ها، زنگوله ها و عود مصری ( نوعی جغجغه که در مراسم آیینی بسیار بکار گرفته می شد ) اشاره کرد. دست زدن نیز معمولاً به عنوان ضرباهنگی ترکیبی در حین اجرای موسیقی مورد استفاده قرار می گرفت. سازهای بادی این دوره انواع فلوت ها ( دوشاخه و تک، با نی و بدون نی ) و ترومپت ها بودند. سازهای زهی نیز شامل انواع چنگ ها، چنگ رومی و عودها ( که سازهای زخمه ای بودند تا سازهای کمانه ای ) می گردید. سازها معمولاً نام مالکانشان را درج شده بر روی خود داشتند و مزین به تصاویری از الهه ( هاثور ) و ایزد ( بس ) موسیقی بودند. هم صدای زن و هم صدای مرد در موسیقی مصرِ باستان بکار گرفته می شد.
موسیقیدانان حرفه ای در چند قشر اجتماعی قرار می گرفتند. شاید عالی ترین آن ها گروه موسیقیدانان معابد بودند. مقام موسیقیدانِ ( شِمایِت ) یک ایزد یا الههٔ خاص، جایگاهی عالی به شمار می آمد که معمولاً توسط زنان تصدّی می شد. موسیقیدانانِ وابسته به خانوادهٔ سلطنتی نیز از جایگاه اجتماعی رفیعی برخوردار بودند و از خنیاگران و نوازندگان بااستعداد و چیره دست به شمار می آمدند. در جایگاهی پایین تر، موسیقیدانانی قرار می گرفتند که برای ایجاد سرگرمی و نشاط در میهمانی ها، جشن ها و اعیاد فعالیت می کردند. این گروه معمولاً توسط هنرمندان رقصنده همراهی می شدند. خنیاگری های غیرِ رسمی معمولاً با صحنه های کارگران در حال کار نمایش داده شده است. نوشته های ذیلِ این تصاویر معمولاً به عنوان مضمون این ترانه ها تفسیر می شود. در موارد دیگر، به ندرت نشانه ای از حضور موسیقیدانانِ آماتور در دورانِ مصرِ فراعنه ای مشاهده شده است؛ و به نظر نمی رسد که پیشرفت و ترقی در موسیقی برای کسانی که در آن حرفه ای نبوده اند، هدفی دلخواه بوده باشد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفانواع گوناگونی از ابزارهای موسیقی ( کوبه ای، بادی، زهی ) در دورهٔ مصرِ فراعنه ای قابل مشاهده است. از جمله سازهای کوبه ای این دوره می توان به انواع طبل های دستی، جغجغه ها، قاشک ها، زنگوله ها و عود مصری ( نوعی جغجغه که در مراسم آیینی بسیار بکار گرفته می شد ) اشاره کرد. دست زدن نیز معمولاً به عنوان ضرباهنگی ترکیبی در حین اجرای موسیقی مورد استفاده قرار می گرفت. سازهای بادی این دوره انواع فلوت ها ( دوشاخه و تک، با نی و بدون نی ) و ترومپت ها بودند. سازهای زهی نیز شامل انواع چنگ ها، چنگ رومی و عودها ( که سازهای زخمه ای بودند تا سازهای کمانه ای ) می گردید. سازها معمولاً نام مالکانشان را درج شده بر روی خود داشتند و مزین به تصاویری از الهه ( هاثور ) و ایزد ( بس ) موسیقی بودند. هم صدای زن و هم صدای مرد در موسیقی مصرِ باستان بکار گرفته می شد.
موسیقیدانان حرفه ای در چند قشر اجتماعی قرار می گرفتند. شاید عالی ترین آن ها گروه موسیقیدانان معابد بودند. مقام موسیقیدانِ ( شِمایِت ) یک ایزد یا الههٔ خاص، جایگاهی عالی به شمار می آمد که معمولاً توسط زنان تصدّی می شد. موسیقیدانانِ وابسته به خانوادهٔ سلطنتی نیز از جایگاه اجتماعی رفیعی برخوردار بودند و از خنیاگران و نوازندگان بااستعداد و چیره دست به شمار می آمدند. در جایگاهی پایین تر، موسیقیدانانی قرار می گرفتند که برای ایجاد سرگرمی و نشاط در میهمانی ها، جشن ها و اعیاد فعالیت می کردند. این گروه معمولاً توسط هنرمندان رقصنده همراهی می شدند. خنیاگری های غیرِ رسمی معمولاً با صحنه های کارگران در حال کار نمایش داده شده است. نوشته های ذیلِ این تصاویر معمولاً به عنوان مضمون این ترانه ها تفسیر می شود. در موارد دیگر، به ندرت نشانه ای از حضور موسیقیدانانِ آماتور در دورانِ مصرِ فراعنه ای مشاهده شده است؛ و به نظر نمی رسد که پیشرفت و ترقی در موسیقی برای کسانی که در آن حرفه ای نبوده اند، هدفی دلخواه بوده باشد.
wiki: موسیقی مصر باستان