مونولوگ

تک گویی یا مونو لوگ و گفتگوی دو نفره یا دیالوگ

مونولوگ:هذیان هوشیارانە

تک گویی، صحبت کوتاه،

مونولوگ [اصطلاح ادبی ]:مونولوگ یا تک گویی گفتاری است که گوینده ای خطاب به دیگران یا به خود ادا می کند. انواع مهمش شامل تک گویی دراماتیک ( مونودرام: نوعی شعر که در آن فرض می شود گوینده به شنوندگانی خاموش خطاب می کند ) و خود گویه ( که در آن گویی تنها صدای گوینده ی را می شنویم ) است. بعضی نمایش نامه های مدرن که فقط دارای یک شخصیت است، مثل “آخرین نوار کراپ” ( ١٩۵٨م ) اثر بکت، را مونودرام یا تک گویی می شناسند. در این داستان، تک گویی درونی، نمایش اندیشه های ناگفته شخصیت داستان است که گهگاه به صورت جریان سیال ذهن او عرضه می شود. گوینده ی تک گویی را مونولوگیست می نامند.
... [مشاهده متن کامل]

مونولوگ: گفتگو با خود که نقطه ی مقابل دیالوگ یعنی گفتگو با یکدیگر است. استفاده از این تمهید آسان ودر عین حال مستلزم تجربه و مهارت است. ( اصطلاح سینمایی )

سنگ با ارزش

مونولوگ یا تک گویی توسط یک نفر در تاتر اجرا می شود و ممکن است پاره ای از داستان و نمایشنامه را تشکیل دهد یا خود، داستان یا نمایشنامه ای مستقل باشد.

تک گویی