مکتب شیکاگو

دانشنامه آزاد فارسی

مکتب شیکاگو (اقتصاد). مکتب شیکاگو (اقتصاد)(Chicago School)
رویکردی در جهت حمایت از نظارت دقیق بر عرضۀ پول برای کنترل تورم. میلتون فریدمن، که طرفدار اصول پول محوریبود، از این مکتب حمایت می کرد. او استاد اقتصاد دانشگاه شیکاگودر ایالات متحدۀ امریکابود.

مکتب شیکاگو (جامعه شناسی). مکتب شیکاگو (جامعه شناسی)(Chicago School of Sociology)
نخستین دپارتمان جامعه شناسی، بنیاد شده در ۱۸۹۲، به ریاست آلبیون اسمال. پس از اسمال، رابرت پارکریاست آن را برعهده گرفت و با همکاری دبلیو آی تامس، ارنست برجس، لوئیس ویرتو ر. مکنزیمرکزی برای مطالعات اجتماعی تأسیس کرد. این مرکز درخلال دهه های ۱۹۲۰ و ۱۹۳۰ درخصوص زندگی شهری و مسائل مربوط به آن، ازجمله جرائم و انحرافات در شیکاگو، گوناگونی اجتماعات شهرنشین، شیوه های زندگی و خرده فرهنگ های قومی این شهر، تحقیقاتی انجام داد. اروینگ گافمنو هوارد بکردر دهۀ ۱۹۴۰ گرایش نوینی در مکتب شیکاگو پدیدآوردند.

مکتب شیکاگو (معماری). مکتب شیکاگو (معماری)(Chicago School)
ساختمان ریلاینس، شیکاگو
در معماری، جنبشی در قرن ۱۹، در امریکای شمالی، به مرکزیت شیکاگو، که طلایه دار ساخت آسمان خراش با تأکید بر جنبۀ عمودی آن بود. دانیل اچ برنم(۱۸۴۶ـ۱۹۱۲) و جان ولبورن روت(۱۸۵۰ـ۱۸۹۱) دو نمونۀ برجسته از این مکتب را ساختند: ساختمان ۱۶ طبقۀ مونادناک(۱۸۸۹ـ۱۸۹۱) و ساختمان ریلایِنْس(۱۸۹۰ـ۱۸۹۴)، هر دو در شیکاگو. ساختمان دوّم قاب فولادی با میان قابهای شیشه ای دارد؛ این بنا آشکارا سَلف بسیاری از آسمان خراش های قرن ۲۰ است. لوئیس سالیوانبزرگ ترین نمایندۀ این مکتب به شمار می رود. پس از آن که آتش سوزی شیکاگو در ۱۸۷۱، لزوم یافتن جانشینی برای اسکلت های چدنینمایان (اکسپوز)را اثبات کرد، این مکتبِ تازه پا گرفته، پشتیبانی همچون ویلیام لو بارون جنی(۱۸۳۲ـ۱۹۰۷) یافت، که ساختمان بیمۀ مسکناو در شیکاگو (۱۸۸۳ـ۱۸۸۵) اسکلت فولادی آجرپوش داشت. این شیوه، ساخت بناهای چندطبقه را امکان پذیر ساخت؛ هر چند نمای این ساختمان ها، تأکید مکتب شیکاگو بر عمودی بودن ساختمان ها را منعکس نمی کرد. یکپارچگی طرح که در کارهای بعدی این مکتب مشهود است، بیشتر مدیون تأثیر جنبش احیاگریهنری هابسون ریچاردسون(۱۸۳۸ـ۱۸۸۶) بود، اما با رواج سازه های شبکه مانند سادۀ برنم و روت، این وحدت طرح به تدریج از میان رفت. طرح های لوئیس سالیوان برای فروشگاه کارسون، پیری و اسکات(۱۸۹۹)، و بخشی از ساختمان گِیج(۱۸۹۸ـ۱۸۹۹)، هر دو در شیکاگو، از عناصر آرنووُبرخوردارند و نمونه های خوبی از تلفیق سازه و فُرم اند.

پیشنهاد کاربران

بپرس