مکتب گاه. [ م َ ت َ ] ( اِ مرکب ) مکتب خانه و جای آموزانیدن کودکان. ( ناظم الاطباء ). مکتب خانه. ( آنندراج ) ( بهار عجم ) : چو غنچه سوی مکتب گاهم آهنگ بغل پر جزو دلتنگی به صدرنگ.حکیم زلالی ( از آنندراج ).و رجوع به مکتب خانه شود.
