[ویکی فقه] مکلف شأنی. مکلّف فاقد تکلیف منجّز، به دلیل غفلت را مکلف شانی گویند.
مکلف شانی، مقابل مکلف فعلی بوده و به انسان بالغ، عاقل و قادری گفته می شود که به جهت غفلت و عدم توجه به تکلیف، خطاب شرعی نسبت به او فعلیت نداشته و نسبت به او منجّز نیست و تا زمانی که غافل است خطاب متوجه او نمی باشد، ولی شانیت خطاب را دارد؛ یعنی کافی است که متوجه شود تا مخاطب به خطاب فعلی گردد.
مکلف شانی، مقابل مکلف فعلی بوده و به انسان بالغ، عاقل و قادری گفته می شود که به جهت غفلت و عدم توجه به تکلیف، خطاب شرعی نسبت به او فعلیت نداشته و نسبت به او منجّز نیست و تا زمانی که غافل است خطاب متوجه او نمی باشد، ولی شانیت خطاب را دارد؛ یعنی کافی است که متوجه شود تا مخاطب به خطاب فعلی گردد.
[ویکی فقه] مکلّف فاقد تکلیف منجّز، به دلیل غفلت را مکلف شانی گویند.
مکلف شانی، مقابل مکلف فعلی بوده و به انسان بالغ، عاقل و قادری گفته می شود که به جهت غفلت و عدم توجه به تکلیف، خطاب شرعی نسبت به او فعلیت نداشته و نسبت به او منجّز نیست و تا زمانی که غافل است خطاب متوجه او نمی باشد، ولی شانیت خطاب را دارد؛ یعنی کافی است که متوجه شود تا مخاطب به خطاب فعلی گردد.
مکلف شانی، مقابل مکلف فعلی بوده و به انسان بالغ، عاقل و قادری گفته می شود که به جهت غفلت و عدم توجه به تکلیف، خطاب شرعی نسبت به او فعلیت نداشته و نسبت به او منجّز نیست و تا زمانی که غافل است خطاب متوجه او نمی باشد، ولی شانیت خطاب را دارد؛ یعنی کافی است که متوجه شود تا مخاطب به خطاب فعلی گردد.
wikifeqh: مکلف_شأنی