میان راه

میان راه (الکترونیک). یک میان راه ( به انگلیسی: via ) ( لاتین برای مسیر یا راه ) یا گُذَرّاه یک اتصال الکتریکی بین لایه های مسی در یک برد مدار چاپی است. اساساً یک میان راه یک سوراخ کوچکی است که از دو یا چند لایه مجاور عبور می کند. سوراخ دریل کاری شده با مس آبکاری شده است که اتصال الکتریکی را از طریق عایق ایجادمی کند و لایه های مسی را جدا می کند.
برای تولید پی سی بی مهم است. [ ۱] این به این دلیل است که میان راه ها با تلرانس های خاصی سوراخ کاری می شوند و ممکن است در مکان های تعیین شده خود ساخته شوند، بنابراین باید قبل از ساخت مقداری برای خطا در موقعیت مته در نظر گرفته شود، در غیر این صورت بازده تولید می تواند به دلیل ناهمدیس سازی ( به انگلیسی: non - conforming ) بردها کاهش یابد ( طبق برخی موارد استاندارد منبع ) یا حتی به دلیل خرابی بردها. علاوه بر این، میان راه های تمام سوراخ منظم، ساختارهای شکننده در نظر گرفته می شوند، زیرا بلند و باریک هستند. سازنده باید اطمینان حاصل کند که میان راه ها به درستی در سرتاسر پیت ( به انگلیسی: barrel ) اندودشده اند و این به نوبه خود باعث چندین مرحله پردازش می شود.
در طراحی برد مدار چاپی ( PCB ) ، میان راه از دو پد در موقعیت های متناظر در لایه های مختلف بُرد تشکیل شده است که توسط یک سوراخ از طریق برد به صورت الکتریکی به هم متصل شده اند. سوراخ با آبکاری الکترولیتی رسانشی می شود یا با لوله یا پرچ پوشانده می شود. PCBهای چندلایه با تراکم بالا ممکن است دارای ریزمیان راه باشند: میان راه های کور تنها در یک طرف برد نمایان می شوند، درحالی که میان راه های مدفون لایه های داخلی را بدون قرارگرفتن در هر دو سطح متصل می کنند. میان راه های حرارتی گرما را از قطعات قدرت دور می کنند و معمولاً در آرایه های حدود دوجین مورد استفاده می شوند. [ ۲] [ ۳]
یک میان راه شامل موارد زیر است:
• پیت - لوله رسانشی که سوراخ دریل شده را پُر می کند
• پَد - هر انتهای پیت را به قطعه، صفحه یا مسیر متصل می کند
• پادپَد - سوایی سوراخ بین پیت و لایه فلزی که به آن متصل نشده است