میر محمد مومن استرابادی

دانشنامه اسلامی

[ویکی شیعه] میر محمد مومن استرآبادی. میر محمد مؤمن استرآبادی (درگذشت ۱۰۳۴ق)، از مروجان شیعه در جنوب هند در قرن دهم و یازدهم قمری. او از سادات استرآباد و آموزگار فرزندان شاه طهماسب صفوی بود و در زمان شاه محمد خدابنده از ایران خارج شد و بعد از سفر حج به دکن رفت و در آنجا از سوی محمدقلی قطب شاهی به مقام پیشوایی رسید. استرآبادی به آبادانی قلمرو قطب شاهیان و افزایش توان اداری و گسترش فرهنگ تشیع در آنجا کمک فراوان کرد.
تأسیس شهر حیدرآباد، آباد کردن روستاها و ایجاد بناهایی مانند عاشورخانه، مسجد، کاروانسرا و قبرستان از مهمترین فعالیت های عمرانی وی در دوره پیشوایی است.
نام اصلی وی میر محمد مؤمن بود که با عنوان میر صاحب یا میر مؤمن صاحب معروف شد. زمانی که شاه عباس صفوی سفیر خود را برای تسلیت مرگ محمدعلی قطب شاه و تبریک جانشینی سلطان محمد به حیدرآباد فرستاد، فرمانی مستقل برای میر محمد مؤمن فرستاد و از وی با نام امیر محمد مؤمناء استرآبادی یاد کرد.

پیشنهاد کاربران

بپرس