میکروفن

/mikrofon/

معنی انگلیسی:
microphone, pickup, mike

لغت نامه دهخدا

میکروفن. [ رُ ف ُ ] ( فرانسوی ، اِ ) میکرفن. میکرفون. گوشی. آلتی که ارتعاشات صوتی را به تموجات الکتریکی تبدیل کند. بلندگو.

مترادف ها

microphone (اسم)
بلند گو، میکروفن

فارسی به عربی

مکبر الصوت

پیشنهاد کاربران

ریزگو
صدابر
بلندگو
میکروفون
گویانه
ریزخوان ، ریزخُن
کوتاه گو : کوتاه نادرستی رَواجمند ( غلط مصطلح ) است
وارون بلند در پارسی پَست است نه کوتاه : پَستی و بُلَندی
و کوتاه در برابر دِراز می آید : پَستگو
آوا گستر، سدا گستر

بپرس