ناظم الاطبا

فرهنگ فارسی

لقب میرزا علی اکبرخان نفیسی ( ۱۲۶۳ ه. ق . - ۱۳۴۲ ه.ق . ) از اطبای معروف و دانشمند قرن چهاردهم و مولف فرهنگ نفیسی یا [ فرنودسار ] . در کرمان تولد یافت . تحصیلات مقدماتی را در همان شهر بپایان رساند سپس بفراگرفتن حکمت الهی و فلسفه پرداخت و در دارالفنون تهران که تازه تاسیس شده بود به تحصیل طب پرداخت . در سال ۱۲۸۹ از آن مدرسه فارغ التحصیل شد و بتاسیس بیمارستان دولتی بسبک بیمارستانهای اروپا از طرف ناصرالدین شاه مامور شد. تالیفات وی در طب شامل یک سلسله کتابهای سودمند است که یا خود مستقیما نوشته و یا از کتب فرانسه ترجمه کرده است بدین قرار : ۱ - کتابی در پاتولوژی و کلینیک جراحی . ۲ - رساله ای در فیزیک . ۳ - رساله ای در جراحی ۴ - رساله ای در تراپوتیک . ۵ - دو رساله در سوئ هضم . ۶ - کتابی بنام مذاکرات . علی اکبر نفیسی در نهضتهای فرهنگی نیز پیشقدم بود . به [ عضویت انجمن معارف ] در آمد و مدرسه شرف را بروش مدارس اروپائی تاسیس کرد . مهمترین تالیف او کتاب فرهنگ نفیسی یا فرنودسار میباشد که بیست و پنج سال عمر خود را صرف آن کرد. نسخه اصلی این کتاب شامل چهار مجلد بزرگ است در ۳۳۱۷ صفحه و شامل ۹۹۵۵۲ لغت تازی و ۵۸۵۷۹ لغت فارسی است .

دانشنامه آزاد فارسی

رجوع شود به:نفیسی، علی اکبر (کرمان ۱۲۶۳ـ تهران ۱۳۴۲ق)

پیشنهاد کاربران

میرزاعلی اکبرخان نفیسی نامور و فرنام مند به ناظم الاطباء کرمانی ( زاده ۱۷ ربیع الثانی ۱۲۶۳ هجری قمری برابر با ۱۵ فروردین ماه ۱۲۲۶ ( خورشیدی ) در کرمان، درگذشت ۲۶ ذی القعده ۱۳۴۲ ( قمری ) برابر با ۸ تیر ماه سال ۱۳۰۳ خورشیدی در تهران ) پزشک، ادیب و دانشمند ایرانی، از برجسته ترین پزشکان ایرانی اواخر دوره ی قاجار و پزشک ویژه ی دربار مظفرالدین شاه و از افراد تاثیرگذار در امضای فرمان مشروطیت توسط شاه بود. وی در پایه گذاری چند بیمارستان به شیوه ی اروپایی در تهران و مشهد نقشی مهم داشته است و از پایه گذاران نخستین مجلس حفظ الصحة در تاریخ ایران به شمار می آید.
...
[مشاهده متن کامل]

تألیف های پزشکی وی بی شمار بوده اند و در زمینه های غیرپزشکی نیز شاخص ترین اثر او واژه نامه ای بزرگ و چهارجلدی است که به نام فرهنگ ناظم الاطبا یا فرهنگ نفیسی معروف است. او پدر استاد سعید نفیسی است.
میرزا علی اکبر نفیسی ( ناظم الاطبا ) در ۱۷ ربیع الثانی سال ۱۲۶۳ ه‍. ق در کرمان زاده شد. پدرش میرزا حسن طبیب کرمانی بود که مانند نیاکانش به طبابت اشتغال داشت. نیاکان او، اعضای خاندان نفیسی های کرمان از چند قرن قبل در این شهر به علم طب اشتغال داشته اند و نسب آن ها به حکیم برهان الدین نفیس بن عوض بن حکیم کرمانی از معروف ترین پزشکان قرن نهم هجری و پزشک دربار الغ بیک بن شاهرخ بن تیمور گورکانی می رسیده است.
وی تحصیلات مقدماتی خود را در کرمان به پایان رسانید و مقدمات علوم و فنون طب را نزد پدر و سایر اطبای آن دوران فرا گرفت، اما به خاطر ذوق و استعداد فطری که در وجود او بود، بیشتر مایل به فرا گرفتن حکمت الهی و فلسفه بود. حاکم وقت کرمان یعنی محمداسماعیل خان وکیل الملک معروف به وکیل الملک اول چون استعداد و لیاقت شخصی و خانوادگی «میرزا علی اکبر خان نفیسی» را برای فرا گرفتن علم طبابت می دانست، او را برای آموختن این علم ترغیب نمود.
در ۱۲۸۲ ه‍. ق در نوزده سالگی به تهران آمد و با جدیت تمام در دارالفنون به تحصیل علم طب پرداخت و چنان استعداد و علاقه ای در این کار از خود نشان داد که پس از اندک زمانی به دستیاری و معاونت استادان خود برگزیده شد و در سال ۱۲۸۵ ه‍. ق ضمن تحصیل در دارالفنون برای طبابت در فوج مهندسی قشون انتخاب گردید.
در سال ۱۲۸۸ ه‍. ق؛ که قحطی و امراض گوناگون شهر تهران را فرا گرفت، علی اکبر خان نفیسی برای درمان بیماران خدمات و مجاهدات بسیاری کرد و مدت چهارماه در بیمارستان دولتی طهران مشغول خدمت به فقرا و نیازمندان بود. وی در سال ۱۲۸۹ ه‍. ق از طب فارغ التحصیل گردید.

ناظم الاطبا
منابع• https://fa.wikipedia.org/wiki/ناظم‌الاطبا

بپرس