ناله گر

لغت نامه دهخدا

ناله گر. [ ل َ / ل ِ گ َ ] ( ص مرکب ) نالنده. نالان. که می نالد. که ناله می کند.

( صفت ) آنکه ناله کندنالنده .

ناله گر naleh gar
ناله زن ، زار زن ، نالنده ، زار زننده