نام من سرخ ( به ترکی استانبولی: Benim Adım Kırmızı ) رمانی از اورهان پاموک است تحت تأثیر رمان مشهور ایتالیایی نام گل سرخ. [ نیازمند منبع]
تاریخ هنر غرب از زمان رنسانس تا ظهور کوبیسم با نقاط دید، چشم اندازها و به طور کلی با مسئلهٔ «چگونه دیدن؟» روبه رو است. می توان گفت که هنر غربی هنری است مبتنی بر زمان. در این مجموعه، هر آنچه که دیده می شود همانی است که از نقطه ای خاص و در زمانی خاص به چشم نگارگر آمده است. برعکس، بر هنر اسلامی و نظریه های آن، قوانین متفاوتی حاکم است. به عنوان نمونه مطابق با قوانین، در آن زمان هنر فیگوراتیو هنری ممنوعه بود؛ بر همین اساس هنرمندان مسلمان در تلاش بودند که یک واقعیت تغییرناپذیر را به نحوی که فراتر از دیدگاه های هنری باشد، بیان کنند و حرکت به سوی دست یابی به این هدف باعث ایجاد شدن مجموعه ای از تضادها و تلاش ها شد که قلب رمان نام من سرخ است.
رمان نام من سرخ در بستر بخشی از تاریخ امپراتوری عثمانی در زمان سلطان مراد سوم می گذرد. در این رمان، شیوهٔ چند صدایی یا پلی فونی روایتِ حوادث مختلف را توسط شخصیت های رمان ممکن کرده است.
پاموک در این رمان نقطه مشترک تاریخ عثمانی و ایران را در نظر داشته است. نویسنده به شرح عشق و قتل در این رمان پرداخته است. سیاهیِ مرگ و ترس وافر از مرگ در پس زمینهٔ کتاب به خوبی با مقولهٔ عشق تلفیق شده است. عشقی که گویی این توانایی را دارد که نسل های مختلف را از پس قرون متمادی با هم متحد کند؛ از عشق خسرو و شیرین به هم، تا نوای قلندرها، عشق کارا به شکوره، تلخی عشق شکوره به کارا و فرزندانش. عشق چشم انداز اورهان پاموک است.
چگونگی روابط بین دو فرهنگ غرب و شرق از دیگر موضوعات این رمان است که از زبان نقاشان روایت می شود.
پاموک در گفتگو با علیرضا غلامی دربارهٔ انگیزه خود از نوشتن این رمان گفته است «بین ۷ تا ۲۲ سالگی ام می خواستم نقاش شوم. بعدها وقتی نویسنده مشهور ترک شدم همیشه دوست داشتم دربارهٔ لذت نقاشی بنویسم. می خواستم توصیف کنم که نقاشی کردن چه حسی دارد و یک نقاش چه عقایدی دارد. »[ ۱]
شخصیت های اصلی در رمان نام من سرخ نقاشان هستند. در آغاز داستان استادِ طلاکاری به دست نقاشی کشته می شود. هیچ کس مطمئن نیست که قاتل یک نقاش است. با این حال ماجرای تمام رمان از آغاز تا پایان یافتن نقاشِ قاتل است.
پاموک در خلال رمانش به موضوعاتی مانند عشق و تاریخ نقاشی در سرزمین های اسلامی نیز می پردازد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفتاریخ هنر غرب از زمان رنسانس تا ظهور کوبیسم با نقاط دید، چشم اندازها و به طور کلی با مسئلهٔ «چگونه دیدن؟» روبه رو است. می توان گفت که هنر غربی هنری است مبتنی بر زمان. در این مجموعه، هر آنچه که دیده می شود همانی است که از نقطه ای خاص و در زمانی خاص به چشم نگارگر آمده است. برعکس، بر هنر اسلامی و نظریه های آن، قوانین متفاوتی حاکم است. به عنوان نمونه مطابق با قوانین، در آن زمان هنر فیگوراتیو هنری ممنوعه بود؛ بر همین اساس هنرمندان مسلمان در تلاش بودند که یک واقعیت تغییرناپذیر را به نحوی که فراتر از دیدگاه های هنری باشد، بیان کنند و حرکت به سوی دست یابی به این هدف باعث ایجاد شدن مجموعه ای از تضادها و تلاش ها شد که قلب رمان نام من سرخ است.
رمان نام من سرخ در بستر بخشی از تاریخ امپراتوری عثمانی در زمان سلطان مراد سوم می گذرد. در این رمان، شیوهٔ چند صدایی یا پلی فونی روایتِ حوادث مختلف را توسط شخصیت های رمان ممکن کرده است.
پاموک در این رمان نقطه مشترک تاریخ عثمانی و ایران را در نظر داشته است. نویسنده به شرح عشق و قتل در این رمان پرداخته است. سیاهیِ مرگ و ترس وافر از مرگ در پس زمینهٔ کتاب به خوبی با مقولهٔ عشق تلفیق شده است. عشقی که گویی این توانایی را دارد که نسل های مختلف را از پس قرون متمادی با هم متحد کند؛ از عشق خسرو و شیرین به هم، تا نوای قلندرها، عشق کارا به شکوره، تلخی عشق شکوره به کارا و فرزندانش. عشق چشم انداز اورهان پاموک است.
چگونگی روابط بین دو فرهنگ غرب و شرق از دیگر موضوعات این رمان است که از زبان نقاشان روایت می شود.
پاموک در گفتگو با علیرضا غلامی دربارهٔ انگیزه خود از نوشتن این رمان گفته است «بین ۷ تا ۲۲ سالگی ام می خواستم نقاش شوم. بعدها وقتی نویسنده مشهور ترک شدم همیشه دوست داشتم دربارهٔ لذت نقاشی بنویسم. می خواستم توصیف کنم که نقاشی کردن چه حسی دارد و یک نقاش چه عقایدی دارد. »[ ۱]
شخصیت های اصلی در رمان نام من سرخ نقاشان هستند. در آغاز داستان استادِ طلاکاری به دست نقاشی کشته می شود. هیچ کس مطمئن نیست که قاتل یک نقاش است. با این حال ماجرای تمام رمان از آغاز تا پایان یافتن نقاشِ قاتل است.
پاموک در خلال رمانش به موضوعاتی مانند عشق و تاریخ نقاشی در سرزمین های اسلامی نیز می پردازد.
wiki: نام من سرخ