نبش قبر


برابر پارسی: گورشکافی، گورگشایی

معنی انگلیسی:
disinterment, exhumation

دانشنامه اسلامی

[ویکی اهل البیت] نبش در لغت به معنای شکافتن گور، کندن زمین و بیرون آوردن چیزی از زمین می باشد.
منظور از نبش قبر آنست که جسد میتی که با دفن پوشیده شده آشکار شود، بنابراین اگر قبری را بکنند و خاک آن را بیرون بریزند، بدون آنکه جسد میت آشکار شود نبش حرام نیست و همچنین اگر میت را روی زمین قرار داده و بر او بنائی کرده باشند و یا در تابوتی از سنگ و مانند آن باشد سپس او را بیرون آورند (نبش حرام نیست).
برابر ماده 634 «قانون مجازات اسلامی» هر کس بدون مجوز مشروع نبش قبر نماید، به مجازات حبس از سه ماه و یک روز تا یک سال محکوم می شود و هرگاه جرم دیگری نیز با نبش قبر مرتکب شده باشد به مجازات آن جرم هم محکوم خواهد شد. برابر ماده 634 بین نبش قبر مسلمان فرقی گذاشته نشده است ولی از نظر فقهای امامیه تنها نبش قبر مسلمان حرام است.
برای تحقق جرم نبش قبر علاوه بر شرط عمد و قصد در بازکردن قبر، شرائط زیر نیز لازم است:
انگیزه و نبش قبر مؤثر در اساس جرم نیست، پس اگر شکافتن قبر به منظور بودن جواهر یا اشیاء قیمتی که بعضی از ملیّت های غیرمسلمان در داخل قبر مرده قرار می دهند، باشد. مرتکب علاوه بر مجازات نبش قبر به مجازات سرقت مقرون به هتک حرز نیز محکوم خواهد شد، همینطور نبش قبر برای تشریح جسد به منظور های علمی بدون اجازه مقامات قضائی مجاز نیست.

مترادف ها

exhumation (اسم)
نبش قبر

فارسی به عربی

نبش

پیشنهاد کاربران

نبش قبر
انگلیسی:violation of a graven.
سویدی ( سوئدی ) : griftefrid, graverad.

بپرس