نِعْمَت فَسایی، محمود (فسا ۱۲۷۱ـ تهران ۱۳۴۲ق)
(یا: فسایی شیرازی) شاعر و صوفی ایرانی. نسبش به سید علی خان شیرازی، صاحب شرح الصحیفةالسجادیة، می رسد. در شیراز بالید و سپس به هند، مصر، عثمانی، خراسان و ماوراءالنهر سفر کرد. در سیر و سلوک از نورعلی شاه پیروی می کرد و با نایب الصدر شیرازی، مؤلف طرایق الحقایق، نشست وبرخاست داشت. او در شعر، به ویژه در ساختن مادۀ تاریخ ماهر بود. از آثارش: بدیع التواریخ در ماده تاریخ مرگ برخی از پیشینیان و هم روزگارانش؛ چارمینو (۱۳۳۱ق)؛ گنج زر که نام دیوان اشعارش است (۱۳۳۰ق).
(یا: فسایی شیرازی) شاعر و صوفی ایرانی. نسبش به سید علی خان شیرازی، صاحب شرح الصحیفةالسجادیة، می رسد. در شیراز بالید و سپس به هند، مصر، عثمانی، خراسان و ماوراءالنهر سفر کرد. در سیر و سلوک از نورعلی شاه پیروی می کرد و با نایب الصدر شیرازی، مؤلف طرایق الحقایق، نشست وبرخاست داشت. او در شعر، به ویژه در ساختن مادۀ تاریخ ماهر بود. از آثارش: بدیع التواریخ در ماده تاریخ مرگ برخی از پیشینیان و هم روزگارانش؛ چارمینو (۱۳۳۱ق)؛ گنج زر که نام دیوان اشعارش است (۱۳۳۰ق).