نعمت های بهشت

[ویکی فقه] نعمت های بهشت (قرآن). در این نوشتار اوصاف نعمتهای بهشتی که از آیات قرآن کریم استفاده شده، مورد بررسی قرار می گیرد.
رضوان خداوند و خشنودی او از بهشتیان، بزرگ ترین نعمت بهشت است.قل اؤنبئکم بخیر من ذلکم للذین اتقوا عند ربهم جنت تجری من تحتها الانهـر خــلدین فیها وازوج مطهرة ورضون من الله والله بصیر بالعباد.(بگو: «آیا شما را از چیزی آگاه کنم که از این (سرمایه های مادی)، بهتر است؟» برای کسانی که پرهیزگاری پیشه کرده اند، (و از این سرمایه ها، در راه مشروع و حق و عدالت، استفاده می کنند،) در نزد پروردگارشان (در جهان دیگر)، باغهایی است که نهرها از پای درختانش می گذرد؛ همیشه در آن خواهند بود؛ و همسرانی پاکیزه، و خشنودی خداوند (نصیب آنهاست). و خدا به (امور) بندگان، بیناست.) وعد الله المؤمنین والمؤمنـت جنت تجری من تحتها الانهـرخــلدین فیها ومسـکن طیبة فی جنت عدن ورضون من الله اکبر ذلک هو الفوز العظیم.(خداوند به مردان و زنان باایمان، باغهایی از بهشت وعده داده که نهرها از زیر درختانش جاری است؛ جاودانه در آن خواهند ماند؛ و مسکن های پاکیزه ای در بهشتهای جاودان (نصیب آنها ساخته)؛ و (خشنودی و) رضای خدا، (از همه اینها) برتر است؛ و پیروزی بزرگ، همین است! )
بهشت سرای نعمتهای الهی
ولو ان اهل الکتـب ءامنوا واتقوا لکفرنا عنهم سیـاتهم ولادخلنـهم جنت النعیم.(و اگر اهل کتاب ایمان بیاورند و تقوا پیشه کنند، گناهان آنها را می بخشیم؛ و آنها را در باغهای پرنعمت بهشت، وارد می سازیم.) یبشرهم ربهم برحمة منه ورضون وجنت لهم فیها نعیم مقیم.(پروردگارشان آنها را به رحمتی از ناحیه خود، و رضایت (خویش)، و باغهایی از بهشت بشارت می دهد که در آن، نعمتهای جاودانه دارند؛) ان الذین ءامنوا وعملوا الصـلحـت یهدیهم ربهم بایمـنهم تجری من تحتهم الانهـر فی جنت النعیم.((ولی) کسانی که ایمان آوردند و کارهای شایسته انجام دادند، پروردگارشان آنها را در پرتو ایمانشان هدایت می کند؛ از زیر (قصرهای) آنها در باغهای بهشت، نهرها جاری است.) الملک یومـئذ لله یحکم بینهم فالذین ءامنوا وعملوا الصـلحـت فی جنت النعیم.( حکومت و فرمانروایی در آن روز از آن خداست؛ و میان آنها داوری می کند: کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده اند، در باغهای پرنعمت بهشتند؛) واجعلنی من ورثة جنة النعیم. (و مرا وارثان بهشت پرنعمت گردان!) ان الذین ءامنوا وعملوا الصـلحـت لهم جنت النعیم.((ولی) کسانی که ایمان آورده و اعمال صالح انجام داده اند، باغهای پرنعمت بهشت از آن آنهاست؛) فی جنت النعیم.(در باغهای پر نعمت بهشت؛) ان المتقین فی جنت ونعیم.(ولی پرهیزگاران در میان باغهای بهشت و نعمتهای فراوان جای دارند،) فی جنت النعیم.(در باغهای پرنعمت بهشت (جای دارند)!) فروح وریحان وجنت نعیم.(در رَوح و ریحان و بهشت پرنعمت است!) ان للمتقین عند ربهم جنت النعیم. (مسلّماً برای پرهیزگاران نزد پروردگارشان باغهای پر نعمت بهشت است!) ایطمع کل امری منهم ان یدخل جنة نعیم.(آیا هر یک از آنها (با این اعمال زشتش) طمع دارد که او را در بهشت پر نعمت الهی وارد کنند؟!) واذا رایت ثم رایت نعیما وملکا کبیرا.(و هنگامی که آنجا را ببینی نعمتها و ملک عظیمی را می بینی!) ان الابرار لفی نعیم.(به یقین نیکان در نعمتی فراوانند.) ان الابرار لفی نعیم.
پایداری نعمتهای الهی
نعمتهای بهشتی، تمام ناشدنی و پایان ناپذیر است.یبشرهم ربهم برحمة منه ورضون وجنت لهم فیها نعیم مقیم.(پروردگارشان آنها را به رحمتی از ناحیه خود، و رضایت (خویش)، و باغهایی از بهشت بشارت می دهد که در آن، نعمتهای جاودانه دارند؛) ولاتمدن عینیک الی ما متعنا به ازوجا منهم زهرة الحیوة الدنیا لنفتنهم فیه ورزق ربک خیر وابقی.(و هرگز چشمان خود را به نعمتهای مادی، که به گروه هایی از آنان داده ایم، میفکن! اینها شکوفه های زندگی دنیاست؛ تا آنان را در آن بیازماییم؛ و روزی پروردگارت بهتر و پایدارتر است!) یطاف علیهم بصحاف من ذهب واکواب وفیها ما تشتهیه الانفس وتلذ الاعین وانتم فیها خــلدون.((این در حالی است که) ظرفها (ی غذا) و جامهای طلائی (شراب طهور) را گرداگرد آنها می گردانند؛ و در آن (بهشت) آنچه دلها می خواهد و چشمها از آن لذت می برد موجود است؛ و شما همیشه در آن خواهید ماند!)
فراوانی نعمت در بهشت
...