نفت کوره یا مازوت ( به انگلیسی: Mazut ) یکی از هیدروکربن های نفتی است که در مراحل پالایش نفت خام پس از نفتا، بنزین و نفت سفید به دست می آید و چون سیاه رنگ است به نام نفت سیاه نیز خوانده می شود. این ماده ارزان ترین مادهٔ سوختنی برای کوره ها، حمام ها و تنور نانوایی ها، موتورهای دیزلی دریایی و برخی نیروگاه ها است. [ ۱] در برخی کشورها سوزاندن این ماده ملزم به استفاده از گوگردزدای دودکش است.
نفت کوره به عنوان نفت سنگین، نفت دریایی یا مازوت نامیده می شود. این سوخت به صورت برشی از برج تقطیر نفت خام به صورت محصول برج تقطیر یا باقی مانده برج تقطیر به دست می آید. به طور کلی نفت کوره هر سوخت مایعی است که در بویلرها یا کوره ها برای تولید گرما استفاده می شوند یا در موتورها برای تولید نیرو مورد استفاده قرار می گیرند به جز سوخت هایی که نقطهٔ فلش آن ها ۴۲ درجهٔ سانتی گراد است و سوخت هایی که در مشعل های پشم ویک یا کتان سوزانده می شوند. نفت گاز از هیدروکربن های با زنجیره های طولانی به ویژه آلکان ها، سیکلوآلکان ها و آروماتیک ها ساخته می شود. واژهٔ سوخت گاز همچنین به طور سختگیرانه تر برای سوخت های صنعتی سنگین که از نفت خام به دست می آید و سنگین تر از نفتا و بنزین هستند، به کار برده می شود. مولکول های کوچک تر مانند پروپان، نفتا و بنزین برای خودروها مورد استفاده قرار می گیرد، سوخت جت که دمای جوش نسبتاً پایین دارد، در مراحل ابتدایی برج تقطیر به دست آمده و جدا می شود. محصولات نفتی سنگین مانند سوخت دیزل و روغن های روانکاری فراریت بسیار کمتری دارند و با سرعت پایین تری از برج تقطیر جدا می شوند، درحالی که سوخت بانکر دقیقاً پایین بشکه ها است، در فرایند تقطیر نفت خام محصول چگال تر از بانکرها موجودی کربن سیاه و باقی مانده بیتومونس ( اسفالتین ) است که برای آسفالت کردن جاده ها و عایق بندی سقف ها مورد استفاده قرارمی گیرد.
به دلیل نوسان قیمت نفت خام، گاهی قیمت نفت کوره ( مازوت ) کمتر از قیمت نفت خام در بازار است. طبق آمار شرکت پالایش و پخش فرآورده های نفتی ایران، صادرات مازوت ۷۹٫۰۱ درصد از کل صادرات محصولات پالایشگاهی ایران را تشکیل می دهد؛ بنابراین پالایشگاه های ایران با صرف انرژی، پول و ایجاد آلودگی های زیست محیطی، محصول غیر سودآور تولید می کنند. این الگوی تولید و رویهٔ صادراتی منجر به توسعه پایدار در استفاده از منابع انرژی در ایران نمی شود. [ ۲]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفنفت کوره به عنوان نفت سنگین، نفت دریایی یا مازوت نامیده می شود. این سوخت به صورت برشی از برج تقطیر نفت خام به صورت محصول برج تقطیر یا باقی مانده برج تقطیر به دست می آید. به طور کلی نفت کوره هر سوخت مایعی است که در بویلرها یا کوره ها برای تولید گرما استفاده می شوند یا در موتورها برای تولید نیرو مورد استفاده قرار می گیرند به جز سوخت هایی که نقطهٔ فلش آن ها ۴۲ درجهٔ سانتی گراد است و سوخت هایی که در مشعل های پشم ویک یا کتان سوزانده می شوند. نفت گاز از هیدروکربن های با زنجیره های طولانی به ویژه آلکان ها، سیکلوآلکان ها و آروماتیک ها ساخته می شود. واژهٔ سوخت گاز همچنین به طور سختگیرانه تر برای سوخت های صنعتی سنگین که از نفت خام به دست می آید و سنگین تر از نفتا و بنزین هستند، به کار برده می شود. مولکول های کوچک تر مانند پروپان، نفتا و بنزین برای خودروها مورد استفاده قرار می گیرد، سوخت جت که دمای جوش نسبتاً پایین دارد، در مراحل ابتدایی برج تقطیر به دست آمده و جدا می شود. محصولات نفتی سنگین مانند سوخت دیزل و روغن های روانکاری فراریت بسیار کمتری دارند و با سرعت پایین تری از برج تقطیر جدا می شوند، درحالی که سوخت بانکر دقیقاً پایین بشکه ها است، در فرایند تقطیر نفت خام محصول چگال تر از بانکرها موجودی کربن سیاه و باقی مانده بیتومونس ( اسفالتین ) است که برای آسفالت کردن جاده ها و عایق بندی سقف ها مورد استفاده قرارمی گیرد.
به دلیل نوسان قیمت نفت خام، گاهی قیمت نفت کوره ( مازوت ) کمتر از قیمت نفت خام در بازار است. طبق آمار شرکت پالایش و پخش فرآورده های نفتی ایران، صادرات مازوت ۷۹٫۰۱ درصد از کل صادرات محصولات پالایشگاهی ایران را تشکیل می دهد؛ بنابراین پالایشگاه های ایران با صرف انرژی، پول و ایجاد آلودگی های زیست محیطی، محصول غیر سودآور تولید می کنند. این الگوی تولید و رویهٔ صادراتی منجر به توسعه پایدار در استفاده از منابع انرژی در ایران نمی شود. [ ۲]
wiki: نفت کوره