نقض اجمالی

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] نقض اجمالی به ناتمام دانستن مقدمه ای غیر معیّن از مقدمات یک دلیل اطلاق می شود و در علم اصول فقه کاربرد دارد.
نقض اجمالی، مقابل نقض تفصیلی ، و به معنای منع مقدمه ای غیر معین از مقدمات دلیل است، مانند این که گفته شود:«لیس دلیلک بجمیع مقدماته صحیحا؛ برخی از مقدمات دلیل شما صحیح نیست و در آن کمبودی وجود دارد»؛ البته نقض اجمالی، به شاهد(قرینه و دلیل) خاصی نیاز دارد که عبارت است از اثبات تخلف حکم از دلیل یا اثبات محال بودن لازمه دلیل .
نکته
نقض اجمالی معنای دیگری نیز دارد که فراگیرتر از معنای یاد شده، می باشد.

پیشنهاد کاربران

بپرس