نهضت سواداموزی

دانشنامه آزاد فارسی

نهضت سوادآموزی. سازمانی وابسته به وزارت آموزش و پرورش، با هدف ریشه کن کردن بی سوادی در ایران. اساسنامۀ نهضت سوادآموزی در ۱۳۶۳ش به تصویب مجلس شورای اسلامی رسید. این سازمان، در اصل دو گروه از سوادآموزان را تعلیم می دهد: سوادآموزان لازم التعلیم و سوادآموزان بزرگسال. سوادآموزان لازم التعلیم از هفت تا هفده ساله اند که باید دست کم، دورۀ ابتدایی و نیز دورۀ راهنمایی تحصیلی را گذرانده باشند، ولی به سبب دسترسی نداشتن به دبستان های رسمی آموزش و پرورش در مناطق روستایی یا به علل دیگر، از تحصیل محروم مانده اند. نظام آموزشی سازمان نهضت سوادآموزی برای تعلیم سوادآموزان لازم التعلیم، همانند دورۀ ابتدایی آموزش و پرورش، شامل چهار دوره است: دورۀ مقدماتی، دورۀ تکمیلی، دورۀ پایانی، و دورۀ پایه پنجم. طی این دوره ها، به سوادآموزان خواندن و نوشتن کلمات و متون فارسی و حساب کردن (در حد ریاضیات پایه) و روخوانی قرآن تعلیم داده می شود. پس از گذراندن سه دورۀ نخست، سوادآموزان، مانند پایه پنجم ابتدایی عادی، برای شرکت در دورۀ پنجم آماده می شوند. در دورۀ پنجم، مانند دانش آموزان پایۀ پنجم ابتدایی آموزش و پرورش تحصیل می کنند و می توانند با شرکت در امتحانات نهایی این وزارتخانه به مقاطع بالاتر تحصیلی ارتقا یابند. سوادآموز، به بزرگسالانی اطلاق می شود که از تحصیل در نظام آموزشی رسمی کشور بازمانده اند و در کلاس های بزرگسالان نهضت سوادآموزی ثبت نام می کنند و زیر نظر این سازمان آموزش می بینند.

پیشنهاد کاربران

بپرس