نوبت نگاه داشت

لغت نامه دهخدا

نوبت نگاه داشتن. [ ن َ / نُو ب َ ن ِ ت َ ] ( مص مرکب ) حفظالغیب کردن. و نیز رجوع به نوبت داشتن شود : شرایط یگانگی را به جای آرم و نوبت نیکو نگاه دارم وی را در مجلس عالی خداوند پدر. ( تاریخ بیهقی ص 132 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس