نگه چراندن

لغت نامه دهخدا

نگه چراندن. [ ن ِ گ َه ْ چ َ / چ ِ دَ ] ( مص مرکب ) چشم چرانی کردن. به حسرت و ولع در چیزی نگریستن :
بر سینه نعل و داغم بس لاله و گل من
تا کی نگه چرانم در باغ و راغ مردم.
صائب ( از آنندراج ).

فرهنگ فارسی

چشم چرانی کردن : برسینه نعل و داغم بس لاله و گل من تاکی نگه چرانم در باغ وراغ مردم . ( ظهوری سراج اللغات )

پیشنهاد کاربران

بپرس