نیروهای بنیادی در فیزیک ( که گاهی آن ها را نیروهای تعاملی نیز می نامند ) نیروهایی هستند که بوسیلهٔ آن ها ساده ترین ذرات در جهان با یکدیگر اندرکنش ( تعامل ) دارند. یک نیرو را زمانی «بنیادی» می گوییم که نتوان آن را بوسیلهٔ دیگر نیروها توصیف کرد. چهار نیروی بنیادی شناخته شده عبارتند از: نیروی هسته ای ضعیف، نیروی هسته ای قوی، نیروی الکترومغناطیسی و گرانش. نیروهای هسته ای قوی و ضعیف را به ترتیب با نام های نیروی قوی و ضعیف هم می شناسند. [ ۱] احتمالاً به جز گرانش، بقیه این نیروها به وسیله یک سری محاسبات تقریبی که به نظریهٔ اختلال معروف است، قابل توصیفند. با این حال مواردی هم وجود دارد که نظریهٔ اختلال نمی تواند به خوبی پدیدهٔ مشاهده شده را توصیف کند. مانند: تک موج. [ ۲] [ ۳]
در مدل مفهومی نیروهای بنیادی، جرم از فرمیونها تشکیل شده است. فرمیون ها خود دارای دو ویژگی بار و گردش ( اسپین ) ۱⁄۲± هستند، ( گشتاور زاویه ای ذاتی ħ/۲ ± که ħ ثابت کاهش یافته پلانک است ) و آن ها توسط بوزون ها یکدیگر را می ربایند یا می رانند.
اندرکنش بین هر جفت از فرمیون ها بوسیلهٔ نظریهٔ اختلال به شکل زیر مدل می شود.
مبادلهٔ بوزون همواره با انرژی همراه است و بین فرمیون ها گشتاور ایجاد می کند و در نتیجه سرعت و جهت آن ها را تغییر می دهد. در طول این فرایند احتمال دارد که بین فرمیون ها انتقال بار نیز صورت گیرد یا بار آن ها تغییر کند ( مثلا فرمیون ها را از نوعی به نوعی دیگر تبدیل کند ) . از آنجایی که بوزون ها تنها یک واحد گشتاور زاویه ای حمل می کنند در طول چنین فرایندی جهت گردش فرمیون ها ( اسپین ) از ۱⁄۲+ به ۱⁄۲ - ( واحد ضریب کاهش یافته پلانک ) تغییر می کند. ( یا برعکس )
چون یک اندرکنش باعث ربایش یا رانش فرمیون ها می شود، به جای اندرکنش می توان از عبارت عمومی تر نیرو استفاده کرد.
مطابق درک امروز چهار نیرو یا اندرکنش بنیادی وجود دارد: گرانشی، الکترومغناطیسی، اندرکنش ضعیف و اندرکنش قوی ( نیروی قوی ) . بزرگی و رفتار این نیروها همان طور که در جدول زیر نشان داده شده است، به طور کلی متفاوت است. فیزیک جدید سعی دارد تا هر پدیدهٔ فیزیکی قابل مشاهده را به وسیلهٔ این نیروهای بنیادی توضیح دهد. بعلاوه کاهش تعداد انواع نیروها به نظر مطلوب تر می آید. دو مورد از این یکپارچه سازی ها مربوط می شود به:
• ادغام نیروهای الکتریکی و مغناطیسی به الکترومغناطیسی
• ادغام نیروهای الکترومغناطیسی و اندرکنش ضعیف به نیروی الکتریکی ضعیف ( کهربایی ضعیف )
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر مدل مفهومی نیروهای بنیادی، جرم از فرمیونها تشکیل شده است. فرمیون ها خود دارای دو ویژگی بار و گردش ( اسپین ) ۱⁄۲± هستند، ( گشتاور زاویه ای ذاتی ħ/۲ ± که ħ ثابت کاهش یافته پلانک است ) و آن ها توسط بوزون ها یکدیگر را می ربایند یا می رانند.
اندرکنش بین هر جفت از فرمیون ها بوسیلهٔ نظریهٔ اختلال به شکل زیر مدل می شود.
مبادلهٔ بوزون همواره با انرژی همراه است و بین فرمیون ها گشتاور ایجاد می کند و در نتیجه سرعت و جهت آن ها را تغییر می دهد. در طول این فرایند احتمال دارد که بین فرمیون ها انتقال بار نیز صورت گیرد یا بار آن ها تغییر کند ( مثلا فرمیون ها را از نوعی به نوعی دیگر تبدیل کند ) . از آنجایی که بوزون ها تنها یک واحد گشتاور زاویه ای حمل می کنند در طول چنین فرایندی جهت گردش فرمیون ها ( اسپین ) از ۱⁄۲+ به ۱⁄۲ - ( واحد ضریب کاهش یافته پلانک ) تغییر می کند. ( یا برعکس )
چون یک اندرکنش باعث ربایش یا رانش فرمیون ها می شود، به جای اندرکنش می توان از عبارت عمومی تر نیرو استفاده کرد.
مطابق درک امروز چهار نیرو یا اندرکنش بنیادی وجود دارد: گرانشی، الکترومغناطیسی، اندرکنش ضعیف و اندرکنش قوی ( نیروی قوی ) . بزرگی و رفتار این نیروها همان طور که در جدول زیر نشان داده شده است، به طور کلی متفاوت است. فیزیک جدید سعی دارد تا هر پدیدهٔ فیزیکی قابل مشاهده را به وسیلهٔ این نیروهای بنیادی توضیح دهد. بعلاوه کاهش تعداد انواع نیروها به نظر مطلوب تر می آید. دو مورد از این یکپارچه سازی ها مربوط می شود به:
• ادغام نیروهای الکتریکی و مغناطیسی به الکترومغناطیسی
• ادغام نیروهای الکترومغناطیسی و اندرکنش ضعیف به نیروی الکتریکی ضعیف ( کهربایی ضعیف )
wiki: نیروهای بنیادی