نیروی برقابی

دانشنامه آزاد فارسی

نیروی بَرْقابی (hydroelectric power)
نیروی بَرْقابی
برق تولیدشده براثر حرکت (انرژی جنبشی) آب. بنا به طرح معمول، انرژی پتانسیل ذخیره شدۀ آب در مخزنی که اغلب با احداث سد روی رودخانه ها ایجاد می شود، با عبور آب از توربین های آبی به انرژی جنبشی تبدیل می شود. این توربین ها به ژنراتورهایی برای تولید برق متصل اند. نیروی برقابی یک پنجم کل انرژی الکتریکی جهان، معادل مصرف یک میلیارد نفر را تأمین می کند. برقِ آبی منبع ناآلاینده و تجدیدشونده است و آب مصرف شده برای تولید برق بازیافت می شود. نیروگاه های برقابی متعارف مقدار ثابتی الکتریسیته تولید می کنند. این نیروگاه ها سدهای عظیمی دارند که آب کافی را برای مصرف چند سال ذخیره می کنند. در نیروگاه های مخزن تلمبه ای، آب عبورکرده از توربین بازیافت می شود. در ساعت های کاهش تقاضای انرژی، آب را با تلمبه به مخزنی بالاتر می فرستند و دوباره برای تولید برق به کار می برند. در نیروگاه های کِشَندی، از بالا و پایین رفتن آب براثر جزر و مد استفاده می کنند. برقِ آبی نمونه ای از منبع انرژی تجدیدشونده است. ظرفیت تولید برق در نیروگاه های برقابی بسیار زیاد است. توان خروجی نیروگاه گراند کولی در ایالت واشینگتن امریکا حدود ۱۰هزار مگاوات، و ظرفیت بالقوه نیروگاه ایتایپو روی رود پارانا، برزیل/پاراگوئه، برابر ۱۲هزار مگاوات است. کار ساخت بزرگ ترین پروژۀ برقابی جهان، سد سه تنگه در جانگ جیانگ، رسماً در ۱۹۹۴ آغاز شد. تا ۱۹۹۶، در سراسر جهان حدود ۶۰۰هزار کیلومتر مربع زمین، برای احداث سدهای مخزنی تولید برقِ آبی زیر آب رفت.

پیشنهاد کاربران

بپرس