نیروی زمینی عراق ( به عربی: القوة البریة العراقیة ) نیروی زمینی و بدنه اصلی نیروهای مسلح عراق می باشد، که فعالیت خود را از سال ۱۹۱۷ میلادی، زمانی که عراق تحت قیمومیت بریتانیا قرار داشت، آغاز نمود.
پس از اشغال عراق در سال ۲۰۰۳ و سقوط حزب حاکم بعث، ارتش عراق نیز منحل شد و پس از مدتی ارتش جدیدی بر اساس نظریات نظامی آمریکایی ها و با کمک مشاوران نظامی این کشور تشکیل شد. با توجه به شورش هایی که بلافاصله پس از اشغال عراق در این کشور درگرفت، این ارتش در درجه اول به عنوان یک نیروی ضدشورش طراحی شده است. از دسامبر ۲۰۱۱ که نیروهای آمریکایی به طور کامل این کشور را ترک کردند، نیروهای نظامی عراق مسئولیت کامل حفظ امنیت این کشور را برعهده دارند.
در رده بندی قوی ترین ارتش های گلوبال فایرپاور 2024، نیروهای مسلح عراق رتبه ششم خاورمیانه را به خود اختصاص داد. [ ۴]
در سال ۲۰۱۴ ارتش عراق از ۲۷۱ هزار و ۴۰۰ سرباز و افسر تشکیل شده بود، که اندکی بیش از ۱٪ از جمعیت ۳۲ میلیونی این کشور را به خود اختصاص می داد. به این مجموعه ۳۰۲ هزار پلیس و نیروی انتظامی نیز افزوده می شود. عراق در سال های اخیر از رهگذر افزایش درآمدهای نفتی بودجه نظامی خود را نیز بالا برده است. این بودجه در سال ۲۰۱۳ بر ۱۷میلیارد دلار بالغ شده است. به دلیل محدودیت هایی که آمریکا در صدور سلاح به عراق وضع کرده، دولت نوری مالکی بیش از پیش به خرید جنگ افزار از روسیه و چین روی آورد.
ستون فقرات ارتش جدید ( پس از فروپاشی ارتش صدام حسین ) را نیروی زمینی تشکیل می دهد که ۱۹۳ هزار افسر و سرباز را دربرمی گیرد. تجهیزات این نیرو از جمله شامل ۳۳۶ تانک است که اکثراً قدیمی و خریداری شده از شوروی سابقند. بخش لجستیکی ارتش نیز ۶۹۳۵۰ پرسنل دارد.
بخش اعظم نیروی هوایی عراق در حمله سال ۱۹۹۰–۱۹۹۱ ائتلاف بین المللی آزادسازی کویت به رهبری آمریکا نابود شد و بخش بزرگی از هواپیماهای باقی مانده را صدام حسین سال ۱۹۹۰ به ایران فرستاد تا از حملات آمریکا در امان باشند، اما ایران آنها را پس نداد. نیروی دریایی عراق نیز تنها شامل ناوگانی کوچک برای گشت ساحلی است. سایر تجهیزات ارتش عبارتند از حدود ۱۰۰ بالگرد و شماری هواپیمای آموزشی. [ ۵]
نیروهای مسلح عراق از ۳ نیروی زمینی، دریایی و هوایی تشکیل می شود، که همچون سایر نیروهای مسلح، بدنه اصلی نیروهای مسلح عراق نیز از نیروی زمینی عراق تشکیل می شود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفپس از اشغال عراق در سال ۲۰۰۳ و سقوط حزب حاکم بعث، ارتش عراق نیز منحل شد و پس از مدتی ارتش جدیدی بر اساس نظریات نظامی آمریکایی ها و با کمک مشاوران نظامی این کشور تشکیل شد. با توجه به شورش هایی که بلافاصله پس از اشغال عراق در این کشور درگرفت، این ارتش در درجه اول به عنوان یک نیروی ضدشورش طراحی شده است. از دسامبر ۲۰۱۱ که نیروهای آمریکایی به طور کامل این کشور را ترک کردند، نیروهای نظامی عراق مسئولیت کامل حفظ امنیت این کشور را برعهده دارند.
در رده بندی قوی ترین ارتش های گلوبال فایرپاور 2024، نیروهای مسلح عراق رتبه ششم خاورمیانه را به خود اختصاص داد. [ ۴]
در سال ۲۰۱۴ ارتش عراق از ۲۷۱ هزار و ۴۰۰ سرباز و افسر تشکیل شده بود، که اندکی بیش از ۱٪ از جمعیت ۳۲ میلیونی این کشور را به خود اختصاص می داد. به این مجموعه ۳۰۲ هزار پلیس و نیروی انتظامی نیز افزوده می شود. عراق در سال های اخیر از رهگذر افزایش درآمدهای نفتی بودجه نظامی خود را نیز بالا برده است. این بودجه در سال ۲۰۱۳ بر ۱۷میلیارد دلار بالغ شده است. به دلیل محدودیت هایی که آمریکا در صدور سلاح به عراق وضع کرده، دولت نوری مالکی بیش از پیش به خرید جنگ افزار از روسیه و چین روی آورد.
ستون فقرات ارتش جدید ( پس از فروپاشی ارتش صدام حسین ) را نیروی زمینی تشکیل می دهد که ۱۹۳ هزار افسر و سرباز را دربرمی گیرد. تجهیزات این نیرو از جمله شامل ۳۳۶ تانک است که اکثراً قدیمی و خریداری شده از شوروی سابقند. بخش لجستیکی ارتش نیز ۶۹۳۵۰ پرسنل دارد.
بخش اعظم نیروی هوایی عراق در حمله سال ۱۹۹۰–۱۹۹۱ ائتلاف بین المللی آزادسازی کویت به رهبری آمریکا نابود شد و بخش بزرگی از هواپیماهای باقی مانده را صدام حسین سال ۱۹۹۰ به ایران فرستاد تا از حملات آمریکا در امان باشند، اما ایران آنها را پس نداد. نیروی دریایی عراق نیز تنها شامل ناوگانی کوچک برای گشت ساحلی است. سایر تجهیزات ارتش عبارتند از حدود ۱۰۰ بالگرد و شماری هواپیمای آموزشی. [ ۵]
نیروهای مسلح عراق از ۳ نیروی زمینی، دریایی و هوایی تشکیل می شود، که همچون سایر نیروهای مسلح، بدنه اصلی نیروهای مسلح عراق نیز از نیروی زمینی عراق تشکیل می شود.
wiki: نیروی زمینی عراق