نیک خدایی.[ خ ُ ] ( حامص مرکب ) بنده نوازی. به شرایط خدایی عمل کردن : پس آن نشانیهای مهربانی و نیک خدائی که از من دیدید. ( کشف الاسرار از فرهنگ فارسی معین ).
