نیک شهر

لغت نامه دهخدا

نیک شهر. [ ش َ ] ( اِخ ) نام یکی از بخشهای چهارگانه ٔشهرستان چاه بهار و همچنین نام قصبه مرکز بخش است. در شمال چاه بهار واقع شده و حدود آن به شرح زیر است :از طرف شمال به بمپور از شهرستان ایرانشهر، از مشرق به بخش قصرقند، از جنوب به بخش مرکزی چاه بهار و دهستان کنارک ، از مغرب به بخش کهنوج از شهرستان جیرفت. منطقه ای کوهستانی و گرمسیر است. آب قراء بخش از قنوات و رودخانه و چشمه تأمین می شود. این بخش دارای دو رودخانه است : اول رودخانه گِه ْ که از ارتفاعات نیک شهر و هیچان سرچشمه گرفته پس از مشروب نمودن آبادیهای اطراف خود وارد دهستان کنارک می شود، رودخانه مذکور از نیکوجهان که گذشت خشک و بی آب است. دوم رودخانه راپچ ، این رودخانه از ارتفاعات فنوج بخش بمپور و بنت سرچشمه گرفته پس از مشروب نمودن آبادیهای اطراف خود وارد دهستان کنارک شده در خورکالک به دریا می ریزد.
بخش نیک شهر جزو شهرستان چاه بهار است و از دو دهستان به شرح زیر تشکیل شده است. 1- دهستان بنت دارای 33 آبادی و 7500 نفر جمعیت. 2- دهستان نیک شهر دارای 54 آبادی و 10500 نفر جمعیت.
جمع قراء بخش 87 قطعه و جمعیت آن ها 18000 نفر است. مرکز بخش قصبه نیک شهر است که نام قدیم آن گِه ْ بوده. جاده ایرانشهر به چاه بهار از قصبه ٔنیک شهر و تقریباً از وسط بخش می گذرد. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 8 ).

فرهنگ فارسی

یکی از بخشهای چهارگانه شهرستان چاه بهار استان هشتم. این بخش در شمال شهرستان واقع شده است . کوهستانی گرمسیر. این بخش دو رودخانه بنام گه و راپچ دارد که آبادیهای این بخش را مشروب میسازند. این بخش دو دهستان و ۸۷ ده دارد که سکنه مجموع ۱۸٠٠٠ تن میباشد. مرکز بخش قصبه نیکشهر است که نام قدیمی آن [ گه ] بوده است . راه شوسه نیمه تمام ایرانشهر به چاه بهار از قصبه نیکشهر و تقریبا از وسط بخش میگذرد .
نام یکی از بخشهای چهارگانه شهرستان چاه بهار و همچنین نام قصبه مرکز بخش است . در شمال چاه بهار واقع شده و حدود آن بشرح زیر است : از طرف شمال به بمپور از شهرستان ایرانشهر از مشرق به بخش قصر قند از جنوب به بخش مرکزی چاه بهار و دهستان کنارک از مغرب به بخش کهنوج از شهرستان جیرفت . منطقه ای کوهستانی و گرمسیر است . آب قرائ بخش از قنوات رودخانه و چشمه تامین می شود .

دانشنامه عمومی

نیک شهر، مرکز شهرستان نیک شهر در استان سیستان و بلوچستان ایران است.
شهرستان نیک شهر به لحاظ اقلیمی، دارای اقلیم گرم بوده، از رودخانه های مهم آن می توان به رودخانه کاجو، تنگ سرحه، بنت، نیک شهر ـ کشیگ و نسفران و بلپیر و گنگ اشاره نمود. این شهرستان جزو نواحی کوهستانی استان به شمار می رود و کوه های آهوران مهم ترین ارتفاعات این شهرستان را تشکیل می دهند. بیشتریت محصولات کشاورزی این شهرستان خرما، برنج و مرکبات می باشد.
مردم این شهرستان از قوم بلوچ هستند و به زبان بلوچی تکلم می کنند و پیرو دین اسلام و مذهب سنی هستند.
ایوب ایوبی ( زاده 4 فروردین 1351 در حمیری ) نویسنده ، شاعر ، ادیب ، لغت شناس ، زبان شناس ، استاد و مدرس ، ابداع کننده ی رسم الخط بلوچی و از مهم ترین شاعران و نویسندگان معاصر ایران در زبان بلوچی است ، که کتب و اشعارش به زبان های فارسی و بلوچی نوشته شده اند.
نام قدیم شهرستان نیک شهر «گِه» به معنی گِهتر و بهتر بوده است که در سال ۱۳۲۰ هجری شمسی در زمان رضا شاه به نیک شهر تغییر نام یافت و در خردادماه سال ۱۳۶۹ از شهرستان چابهار منفک و به شهرستان تبدیل شد. شهرستان نیک شهر با داشتن سابقه تاریخی درخشان در برگیرنده آثار تاریخی و باستانی ارزشمندی است که از دیدگاه باستان شناسی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. سفالینه های بدست آمده در بررسی های باستان شناسی در گمانه زنی ها قدمت این شهرستان را بالای پنج هزار سال تخمین می زند شهرستان نیک شهر با بیش از ۳۰۰ اثر تاریخی و آثار دورهٔ اسلامی یکی از کانون های آثار باستانی در سطح استان است.
• در دهه اول محرم الحرام و خصوصاً در روزهای نهم و دهم محرم روزه می گیرند. [ نیازمند منبع]
• مردم این شهر پیش از عروسی مراسمی به نام نشانگ ( شیرینی خوران ) دارند. مراسم های عروسی آنها گاهی تا هفت روز به طول می انجامد . براساس رسمی به نام بجاریگ افرادی که به مراسم ازدواج می روند مبالغی جهت کمک تقدیم عروس و داماد می کنند.
از انواع معروفترین خوراک های محلی شهرستان نیک شهر می توان به موارد ذیل اشاره نمود:
• تباهگ: یک نوع گوشت خشک شده می باشد.
• تنورچه: گوشتی که در تنورهای محلی پخت می شود.
• چانگال: از مخلوط خرما، نان و روغن درست می شود.
• نان تیموش: یک نوع نان خیلی نازک است.
• هارگ: یک نوع خرمایی پخته شده است.
عکس نیک شهرعکس نیک شهر
wiki: نیک شهر
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس