هامفری بوگارت

هامفری دی فارست بوگارت ( انگلیسی: Humphrey DeForest Bogart ) با نام مستعار بوگی ( Bogey/Bogie ) ، هنرپیشه پرآوازه و با صلابت آمریکایی بود که به واسطه نقش آفرینی های درخشانش در اواخر دهه 30 و در دهه های 40 و 50 جایگاهی افسانه ای در تاریخ سینما دارد.
هامفری بوگارت در ۲۵ دسامبر ۱۸۹۹ در نیویورک سیتی متولد شد. او فرزند ارشد «بلمونت دی فارست بوگارت» و «ماد هامفری» بود. بلمونت و ماد در ژوئن ۱۸۹۸ ازدواج کردند. بوگارت یک نام هلندی به معنی «باغ میوه» است. پدر او جراح قلب و مادرش تصویرساز مجله و طراح و تصویرگر آگهی های تجاری و یکی از طرفداران افراطی برای حق رأی زنان بود[ نیازمند منبع] . هامفری با مذهب مادرش که یک پیرو مذهب اسقفی بود بزرگ شد. بوگارت دوران کودکی خود را در نیویورک و در مدرسه ترینیتی سپری کرد و برای ادامه تحصیل در رشته پزشکی به آکادمی فیلیپس در آندورا رفت، اما پس از مدتی از آن جا اخراج شد و به ارتش پیوست. بوگارت در طول خدمت هیچ گاه در نبردی شرکت نداشت. او بر اثر حمله نهنگ دچار جراحت شد و همین امر موجب ایجاد اختلال در راه رفتن و حرف زدن او شد.
از سال ۱۹۲۰ تا ۱۹۲۲ در کمپانی نمایش یکی از بستگانش ( ویلیام برادی ) به نام استودیوی فیلم برادی به عنوان مدیر صحنه فعالیت داشت. [ ۱] در ۱۹۳۰ با کمپانی فاکس قراردادی بسته و برای اولین بار در فیلم کوتاه ۱۰ دقیقه ای آن طوری های خیابان برادوی با روث اتینگ و جون بلوندل همبازی شد. قرارداد او با فاکس تنها دو سال ادامه داشت و از آن پس تا ۵ سال در فیلم های نازلی ظاهر شد. تا اینکه در سال ۱۹۳۶ با فیلم جنگل سنگی خود را تثبیت کرد و این مقدمه همکاری نسبتاً طولانی مدت و موفقیت آمیز او و کمپانی برادران وارنر شد.
از سال ۱۹۳۶ تا ۱۹۴۰ در ۲۸ فیلم ظاهر شد که اکثر آن ها گانگستری و تنها ۲ مورد در ژانر وسترن بود. حضور در فیلم های شاهین مالت در نقش سم اسپید به کارگردانی جان هیوستون و کازابلانکا از مایکل کورتیز از جمله چشمگیرترین نقش آفرینی های بوگارت محسوب می شود. بوگارت در سال ۱۹۵۱ برای بازی در ملکه آفریقایی برنده جایزه اسکار و در سال های ۱۹۴۲ و ۱۹۵۴ برای فیلم های کازابلانکا و شورش کین نامزد کسب این جایزه شد.
بوگارت در اکثر فیلم هایش در نقش مردانی خوش گذران و خوش پوش و در عین حال دلیر و باهوش ظاهر شد و همین امر در جذاب تر شدن شخصیت او تأثیرگذار بود.