[ویکی فقه] هدایة الطالب إلی أسرار المکاسب (شهیدی). کتاب هدایة الطالب یکی از شروح ارزشمند کتاب المکاسب شیخ انصاری است، که توسط فاضل ارجمند میرزا فتاح بن محمد علی بن نور الله شهیدی تبریزی (م ۱۳۷۲ ق) تالیف شده است.
این کتاب به اصطلاح شرح بالقول (قوله... اقول) می باشد و از نظر تنوع حواشی در ذکر مباحث فقهی، اصولی، رجالی، تصحیح متن کتاب، آدرس صفحات مآخذ و منابع و سایر مطالب موجود در آن کم نظیر است.این کتاب نظیر کتاب حاشیه ایروانی (م ۱۳۵۴ ق) بیشتر به بررسی و نقد متن کتاب پرداخته است و در این بررسی از حواشی مختلفی که با عبارت «بعض الحواشی» از آنان یاد شده و همین طور نظریات اساتید مؤلف همچون آخوند خراسانی (م ۱۳۲۹ ق) صاحب کفایة الاصول و سید محمد کاظم یزدی (م ۱۳۳۷ ق) استفاده شده است. علاوه بر بررسی متن کتاب تا حد زیادی نیز به مآخذ و منابع اقوال و نظریات فقها مراجعه شده است و مؤلف با مراجعه به این مآخذ و منابع به سبک کتاب هایی نظیر «غایة الآمال» میرزا محمد حسن مامقانی (م ۱۳۲۳ ق) و «نهایة المقال» میرزا عبدالله مامقانی (م ۱۳۵۱ ق) سعی نموده که بیشتر اقوال و نظریات را مطرح نموده و مورد بررسی قرار دهد که این خود به غنای علمی کتاب می افزاید. در این کتاب هر سه قسمت مکاسب محرمه ، بیع، و خیارات شرح زده شده است و بعدها سه کتاب تقیه ، عدالت ، قضاء عن المیت که به المکاسب شیخ اعظم ملحق شده است که با نام «وسیلة الوسائل فی شرح الثلاث رسائل» به آن ضمیمه شده است که در کتاب موجود فقط کتاب های تقیه و عدالت وجود دارد. این کتاب بین سال های ۱۳۳۵ ق تا ۱۳۶۰ ق که مؤلف در نجف اشرف اقامت داشته اند نوشته شده است و پس از مراجعه به ایران و وفات ایشان در تبریز، توسط یکی از شاگردان فاضل وی به نام میرزا احمد بن عبد الرحیم باغمیشه تبریزی در سال ۱۳۷۵ ق گردآوری و چاپ شده است.
این کتاب به اصطلاح شرح بالقول (قوله... اقول) می باشد و از نظر تنوع حواشی در ذکر مباحث فقهی، اصولی، رجالی، تصحیح متن کتاب، آدرس صفحات مآخذ و منابع و سایر مطالب موجود در آن کم نظیر است.این کتاب نظیر کتاب حاشیه ایروانی (م ۱۳۵۴ ق) بیشتر به بررسی و نقد متن کتاب پرداخته است و در این بررسی از حواشی مختلفی که با عبارت «بعض الحواشی» از آنان یاد شده و همین طور نظریات اساتید مؤلف همچون آخوند خراسانی (م ۱۳۲۹ ق) صاحب کفایة الاصول و سید محمد کاظم یزدی (م ۱۳۳۷ ق) استفاده شده است. علاوه بر بررسی متن کتاب تا حد زیادی نیز به مآخذ و منابع اقوال و نظریات فقها مراجعه شده است و مؤلف با مراجعه به این مآخذ و منابع به سبک کتاب هایی نظیر «غایة الآمال» میرزا محمد حسن مامقانی (م ۱۳۲۳ ق) و «نهایة المقال» میرزا عبدالله مامقانی (م ۱۳۵۱ ق) سعی نموده که بیشتر اقوال و نظریات را مطرح نموده و مورد بررسی قرار دهد که این خود به غنای علمی کتاب می افزاید. در این کتاب هر سه قسمت مکاسب محرمه ، بیع، و خیارات شرح زده شده است و بعدها سه کتاب تقیه ، عدالت ، قضاء عن المیت که به المکاسب شیخ اعظم ملحق شده است که با نام «وسیلة الوسائل فی شرح الثلاث رسائل» به آن ضمیمه شده است که در کتاب موجود فقط کتاب های تقیه و عدالت وجود دارد. این کتاب بین سال های ۱۳۳۵ ق تا ۱۳۶۰ ق که مؤلف در نجف اشرف اقامت داشته اند نوشته شده است و پس از مراجعه به ایران و وفات ایشان در تبریز، توسط یکی از شاگردان فاضل وی به نام میرزا احمد بن عبد الرحیم باغمیشه تبریزی در سال ۱۳۷۵ ق گردآوری و چاپ شده است.
[ویکی فقه] هدایة الطالب الی اسرار المکاسب (کتاب). مولف کتاب میرزا فتاح بن محمد علی بن نور الله شهیدی تبریزی متوفای ۱۳۷۲ هجری قمری می باشد. کتاب هدایة الطالب یکی از شروح ارزشمند مکاسب است که توسط ایشان تالیف شده است.
ارزش و اعتبار این کتاب به اصطلاح شرح بالقول (قوله... اقول) می باشد و از نظر تنوع حواشی در ذکر مباحث فقهی، اصولی، رجالی، تصحیح متن کتاب، آدرس صفحات مآخذ و منابع و سایر مطالب موجود در آن کم نظیر است. این کتاب نظیر کتاب حاشیۀ ایروانی (م ۱۳۵۴ ق) بیشتر به بررسی و نقد متن کتاب پرداخته است و در این بررسی از حواشی مختلفی که با عبارت «بعض الحواشی» از آنان یاد شده و همین طور نظریات اساتید مؤلف همچون آخوند خراسانی (م ۱۳۲۹ ق) صاحب کفایة الاصول و سید محمد کاظم یزدی (م ۱۳۳۷ ق) استفاده شده است. علاوه بر بررسی متن کتاب تا حد زیادی نیز به مآخذ و منابع اقوال و نظریات فقها مراجعه شده است و مؤلف با مراجعه به این مآخذ و منابع به سبک کتاب هایی نظیر « غایة الآمال » میرزا محمد حسن مامقانی (م ۱۳۲۳ ق) و « نهایة المقال » میرزا عبدالله مامقانی (م ۱۳۵۱ ق) سعی نموده که بیشتر اقوال و نظریات را مطرح نموده و مورد بررسی قرار دهد که این خود به غنای علمی کتاب می افزاید. در این کتاب هر سه قسمت مکاسب محرمه ، بیع، و خیارات شرح زده شده است و بعدها سه کتاب تقیه ، عدالت، قضاء عن المیت که به المکاسب شیخ اعظم ملحق شده است که با نام «وسیلة الوسائل فی شرح الثلاث رسائل» به آن ضمیمه شده است که در کتاب موجود فقط کتاب های تقیه و عدالت وجود دارد. این کتاب بین سال های ۱۳۳۵ ق تا ۱۳۶۰ ق که مؤلف در نجف اشرف اقامت داشته اند نوشته شده است و پس از مراجعه به ایران و وفات ایشان در تبریز، توسط یکی از شاگردان فاضل وی به نام میرزا احمد بن عبد الرحیم باغمیشۀ تبریزی در سال ۱۳۷۵ ق گردآوری و چاپ شده است. تاریخ تالیف اگر چه در الذریعة تاریخ اتمام تالیف کتاب را سال ۱۳۵۳ ق ذکر نموده است اما با توجه به مطالبی که مؤلف در پایان قسمت های مختلف کتاب نوشته است این مطلب صحیح بنظر نمی رسد. در پایان مکاسب محرمه در صفحۀ ۱۴۷ تاریخ پایان یافتن کتاب، ربیع الاول من سنة ثمانیة و اربعین من الماة الرابعة بعد الف من الهجرة المصطفویة یعنی ۱۴۴۸ ق ذکر شده است که بنظر می رسد سال ۱۳۴۸ ق صحیح باشد. در پایان کتاب البیع تاریخ پایان یافتن آن را ۱۳۵۶ ق ذکر نموده است. در پایان کتاب خیارات تاریخ پایان یافتن آن را ۱۳۵۴ ق ذکر نموده است. در پایان کتاب های فقیه و عدالت، پایان آنها را سال ۱۳۵۴ ذکر نموده است که در الذریعة به اشتباه سال ۱۳۵۳ ق ذکر نموده است. بنابراین در ابتدا مکاسب محرمه و سپس کتاب خیارات و کتاب های فقیه و عدالت، و در آخر کتاب البیع بین سال های ۱۳۴۸ ق تا ۱۳۵۶ ق بپایان رسیده اند.
ارزش و اعتبار این کتاب به اصطلاح شرح بالقول (قوله... اقول) می باشد و از نظر تنوع حواشی در ذکر مباحث فقهی، اصولی، رجالی، تصحیح متن کتاب، آدرس صفحات مآخذ و منابع و سایر مطالب موجود در آن کم نظیر است. این کتاب نظیر کتاب حاشیۀ ایروانی (م ۱۳۵۴ ق) بیشتر به بررسی و نقد متن کتاب پرداخته است و در این بررسی از حواشی مختلفی که با عبارت «بعض الحواشی» از آنان یاد شده و همین طور نظریات اساتید مؤلف همچون آخوند خراسانی (م ۱۳۲۹ ق) صاحب کفایة الاصول و سید محمد کاظم یزدی (م ۱۳۳۷ ق) استفاده شده است. علاوه بر بررسی متن کتاب تا حد زیادی نیز به مآخذ و منابع اقوال و نظریات فقها مراجعه شده است و مؤلف با مراجعه به این مآخذ و منابع به سبک کتاب هایی نظیر « غایة الآمال » میرزا محمد حسن مامقانی (م ۱۳۲۳ ق) و « نهایة المقال » میرزا عبدالله مامقانی (م ۱۳۵۱ ق) سعی نموده که بیشتر اقوال و نظریات را مطرح نموده و مورد بررسی قرار دهد که این خود به غنای علمی کتاب می افزاید. در این کتاب هر سه قسمت مکاسب محرمه ، بیع، و خیارات شرح زده شده است و بعدها سه کتاب تقیه ، عدالت، قضاء عن المیت که به المکاسب شیخ اعظم ملحق شده است که با نام «وسیلة الوسائل فی شرح الثلاث رسائل» به آن ضمیمه شده است که در کتاب موجود فقط کتاب های تقیه و عدالت وجود دارد. این کتاب بین سال های ۱۳۳۵ ق تا ۱۳۶۰ ق که مؤلف در نجف اشرف اقامت داشته اند نوشته شده است و پس از مراجعه به ایران و وفات ایشان در تبریز، توسط یکی از شاگردان فاضل وی به نام میرزا احمد بن عبد الرحیم باغمیشۀ تبریزی در سال ۱۳۷۵ ق گردآوری و چاپ شده است. تاریخ تالیف اگر چه در الذریعة تاریخ اتمام تالیف کتاب را سال ۱۳۵۳ ق ذکر نموده است اما با توجه به مطالبی که مؤلف در پایان قسمت های مختلف کتاب نوشته است این مطلب صحیح بنظر نمی رسد. در پایان مکاسب محرمه در صفحۀ ۱۴۷ تاریخ پایان یافتن کتاب، ربیع الاول من سنة ثمانیة و اربعین من الماة الرابعة بعد الف من الهجرة المصطفویة یعنی ۱۴۴۸ ق ذکر شده است که بنظر می رسد سال ۱۳۴۸ ق صحیح باشد. در پایان کتاب البیع تاریخ پایان یافتن آن را ۱۳۵۶ ق ذکر نموده است. در پایان کتاب خیارات تاریخ پایان یافتن آن را ۱۳۵۴ ق ذکر نموده است. در پایان کتاب های فقیه و عدالت، پایان آنها را سال ۱۳۵۴ ذکر نموده است که در الذریعة به اشتباه سال ۱۳۵۳ ق ذکر نموده است. بنابراین در ابتدا مکاسب محرمه و سپس کتاب خیارات و کتاب های فقیه و عدالت، و در آخر کتاب البیع بین سال های ۱۳۴۸ ق تا ۱۳۵۶ ق بپایان رسیده اند.
[ویکی نور] هدایة الطالب إلی أسرار المکاسب تألیف میرزا فتاح بن محمد علی بن نور الله شهیدی تبریزی (م 1372 ق).
کتاب هدایة الطالب یکی از شروح ارزشمند مکاسب است که توسط فاضل ارجمند میرزا فتاح شهیدی «قده» تألیف شده است.
این کتاب به اصطلاح شرح بالقول (قوله... أقول) می باشد و از نظر تنوع حواشی در ذکر مباحث فقهی، اصولی، رجالی، تصحیح متن کتاب، آدرس صفحات مآخذ و منابع و سایر مطالب موجود در آن کم نظیر است.
این کتاب نظیر کتاب حاشیۀ ایروانی (م 1354 ق) بیشتر به بررسی و نقد متن کتاب پرداخته است و در این بررسی از حواشی مختلفی که با عبارت «بعض الحواشی» از آنان یاد شده و همین طور نظریات اساتید مؤلف همچون آخوند خراسانی (م 1329 ق) صاحب کفایة الأصول و سید محمد کاظم یزدی (م 1337 ق) استفاده شده است.
علاوه بر بررسی متن کتاب تا حد زیادی نیز به مآخذ و منابع اقوال و نظریات فقها مراجعه شده است و مؤلف با مراجعه به این مآخذ و منابع به سبک کتاب هایی نظیر «غایة الآمال» میرزا محمدحسن مامقانی (م 1323 ق) و «نهایة المقال» میرزا عبدالله مامقانی (م 1351 ق) سعی نموده که بیشتر اقوال و نظریات را مطرح نموده و مورد بررسی قرار دهد که این خود به غنای علمی کتاب می افزاید.
کتاب هدایة الطالب یکی از شروح ارزشمند مکاسب است که توسط فاضل ارجمند میرزا فتاح شهیدی «قده» تألیف شده است.
این کتاب به اصطلاح شرح بالقول (قوله... أقول) می باشد و از نظر تنوع حواشی در ذکر مباحث فقهی، اصولی، رجالی، تصحیح متن کتاب، آدرس صفحات مآخذ و منابع و سایر مطالب موجود در آن کم نظیر است.
این کتاب نظیر کتاب حاشیۀ ایروانی (م 1354 ق) بیشتر به بررسی و نقد متن کتاب پرداخته است و در این بررسی از حواشی مختلفی که با عبارت «بعض الحواشی» از آنان یاد شده و همین طور نظریات اساتید مؤلف همچون آخوند خراسانی (م 1329 ق) صاحب کفایة الأصول و سید محمد کاظم یزدی (م 1337 ق) استفاده شده است.
علاوه بر بررسی متن کتاب تا حد زیادی نیز به مآخذ و منابع اقوال و نظریات فقها مراجعه شده است و مؤلف با مراجعه به این مآخذ و منابع به سبک کتاب هایی نظیر «غایة الآمال» میرزا محمدحسن مامقانی (م 1323 ق) و «نهایة المقال» میرزا عبدالله مامقانی (م 1351 ق) سعی نموده که بیشتر اقوال و نظریات را مطرح نموده و مورد بررسی قرار دهد که این خود به غنای علمی کتاب می افزاید.
wikinoor: هدایة_الطالب_إلی_أسرار_المکاسب
[ویکی فقه] هدایه الطالب الی اسرار المکاسب (شهیدی). کتاب هدایة الطالب یکی از شروح ارزشمند کتاب المکاسب شیخ انصاری است، که توسط فاضل ارجمند میرزا فتاح بن محمد علی بن نور الله شهیدی تبریزی (م ۱۳۷۲ ق) تالیف شده است.
این کتاب به اصطلاح شرح بالقول (قوله... اقول) می باشد و از نظر تنوع حواشی در ذکر مباحث فقهی، اصولی، رجالی، تصحیح متن کتاب، آدرس صفحات مآخذ و منابع و سایر مطالب موجود در آن کم نظیر است.این کتاب نظیر کتاب حاشیه ایروانی (م ۱۳۵۴ ق) بیشتر به بررسی و نقد متن کتاب پرداخته است و در این بررسی از حواشی مختلفی که با عبارت «بعض الحواشی» از آنان یاد شده و همین طور نظریات اساتید مؤلف همچون آخوند خراسانی (م ۱۳۲۹ ق) صاحب کفایة الاصول و سید محمد کاظم یزدی (م ۱۳۳۷ ق) استفاده شده است. علاوه بر بررسی متن کتاب تا حد زیادی نیز به مآخذ و منابع اقوال و نظریات فقها مراجعه شده است و مؤلف با مراجعه به این مآخذ و منابع به سبک کتاب هایی نظیر «غایة الآمال» میرزا محمد حسن مامقانی (م ۱۳۲۳ ق) و «نهایة المقال» میرزا عبدالله مامقانی (م ۱۳۵۱ ق) سعی نموده که بیشتر اقوال و نظریات را مطرح نموده و مورد بررسی قرار دهد که این خود به غنای علمی کتاب می افزاید. در این کتاب هر سه قسمت مکاسب محرمه ، بیع، و خیارات شرح زده شده است و بعدها سه کتاب تقیه ، عدالت ، قضاء عن المیت که به المکاسب شیخ اعظم ملحق شده است که با نام «وسیلة الوسائل فی شرح الثلاث رسائل» به آن ضمیمه شده است که در کتاب موجود فقط کتاب های تقیه و عدالت وجود دارد. این کتاب بین سال های ۱۳۳۵ ق تا ۱۳۶۰ ق که مؤلف در نجف اشرف اقامت داشته اند نوشته شده است و پس از مراجعه به ایران و وفات ایشان در تبریز، توسط یکی از شاگردان فاضل وی به نام میرزا احمد بن عبد الرحیم باغمیشه تبریزی در سال ۱۳۷۵ ق گردآوری و چاپ شده است.
تاریخ تالیف
اگر چه در الذریعة تاریخ اتمام تالیف کتاب را سال ۱۳۵۳ ق ذکر نموده است اما با توجه به مطالبی که مؤلف در پایان قسمت های مختلف کتاب نوشته است این مطلب صحیح بنظر نمی رسد.در پایان مکاسب محرمه در صفحه ۱۴۷ تاریخ پایان یافتن کتاب، ربیع الاول من سنة ثمانیة و اربعین من الماة الرابعة بعد الف من الهجرة المصطفویة یعنی ۱۴۴۸ ق ذکر شده است که بنظر می رسد سال ۱۳۴۸ ق صحیح باشد.در پایان کتاب البیع تاریخ پایان یافتن آن را ۱۳۵۶ ق ذکر نموده است.در پایان کتاب خیارات تاریخ پایان یافتن آن را ۱۳۵۴ ق ذکر نموده است.در پایان کتاب های فقیه و عدالت، پایان آنها را سال ۱۳۵۴ ذکر نموده است که در الذریعة به اشتباه سال ۱۳۵۳ ق ذکر نموده است . بنابراین در ابتدا مکاسب محرمه و سپس کتاب خیارات و کتاب های فقیه و عدالت، و در آخر کتاب البیع بین سال های ۱۳۴۸ ق تا ۱۳۵۶ ق بپایان رسیده اند.
تاریخ انتشار
این کتاب به همت میرزا احمد بن عبد الرحیم باغمیشه تبریزی یکی از شاگردان فاضل مؤلف در سال ۱۳۷۵ ق در چاپخانه اطلاعات در تبریز چاپ شده است، وی فرزند عبد الرحیم باغمیشه معروف به حاجی آقا است که در سال ۱۳۳۶ ق به شهادت رسیده است.مصحح و محقق کتاب، میرزا احمد بن عبد الرحیم تبریزی است که همراه با سید عبد العظیم حسینی و حاج میرزا محسن آقا کوچه باغی به این مهم همت گماشته اند. این کتاب توسط طاهر خوشنویس نوشته شده است. نوشتن قسمت مکاسب محرمه در سال ۱۳۷۳ ق و قسمت بیع در سال ۱۳۷۴ ق و قسمت خیارات و کتاب های تقیه و عدالت در سال ۱۳۷۵ ق توسط طاهر خوشنویس پایان یافته است. کتاب موجود بعدها توسط مؤسسه مطبوعاتی دار الکتاب در قم تجدید چاپ شده است.
ساختار کتاب
...
این کتاب به اصطلاح شرح بالقول (قوله... اقول) می باشد و از نظر تنوع حواشی در ذکر مباحث فقهی، اصولی، رجالی، تصحیح متن کتاب، آدرس صفحات مآخذ و منابع و سایر مطالب موجود در آن کم نظیر است.این کتاب نظیر کتاب حاشیه ایروانی (م ۱۳۵۴ ق) بیشتر به بررسی و نقد متن کتاب پرداخته است و در این بررسی از حواشی مختلفی که با عبارت «بعض الحواشی» از آنان یاد شده و همین طور نظریات اساتید مؤلف همچون آخوند خراسانی (م ۱۳۲۹ ق) صاحب کفایة الاصول و سید محمد کاظم یزدی (م ۱۳۳۷ ق) استفاده شده است. علاوه بر بررسی متن کتاب تا حد زیادی نیز به مآخذ و منابع اقوال و نظریات فقها مراجعه شده است و مؤلف با مراجعه به این مآخذ و منابع به سبک کتاب هایی نظیر «غایة الآمال» میرزا محمد حسن مامقانی (م ۱۳۲۳ ق) و «نهایة المقال» میرزا عبدالله مامقانی (م ۱۳۵۱ ق) سعی نموده که بیشتر اقوال و نظریات را مطرح نموده و مورد بررسی قرار دهد که این خود به غنای علمی کتاب می افزاید. در این کتاب هر سه قسمت مکاسب محرمه ، بیع، و خیارات شرح زده شده است و بعدها سه کتاب تقیه ، عدالت ، قضاء عن المیت که به المکاسب شیخ اعظم ملحق شده است که با نام «وسیلة الوسائل فی شرح الثلاث رسائل» به آن ضمیمه شده است که در کتاب موجود فقط کتاب های تقیه و عدالت وجود دارد. این کتاب بین سال های ۱۳۳۵ ق تا ۱۳۶۰ ق که مؤلف در نجف اشرف اقامت داشته اند نوشته شده است و پس از مراجعه به ایران و وفات ایشان در تبریز، توسط یکی از شاگردان فاضل وی به نام میرزا احمد بن عبد الرحیم باغمیشه تبریزی در سال ۱۳۷۵ ق گردآوری و چاپ شده است.
تاریخ تالیف
اگر چه در الذریعة تاریخ اتمام تالیف کتاب را سال ۱۳۵۳ ق ذکر نموده است اما با توجه به مطالبی که مؤلف در پایان قسمت های مختلف کتاب نوشته است این مطلب صحیح بنظر نمی رسد.در پایان مکاسب محرمه در صفحه ۱۴۷ تاریخ پایان یافتن کتاب، ربیع الاول من سنة ثمانیة و اربعین من الماة الرابعة بعد الف من الهجرة المصطفویة یعنی ۱۴۴۸ ق ذکر شده است که بنظر می رسد سال ۱۳۴۸ ق صحیح باشد.در پایان کتاب البیع تاریخ پایان یافتن آن را ۱۳۵۶ ق ذکر نموده است.در پایان کتاب خیارات تاریخ پایان یافتن آن را ۱۳۵۴ ق ذکر نموده است.در پایان کتاب های فقیه و عدالت، پایان آنها را سال ۱۳۵۴ ذکر نموده است که در الذریعة به اشتباه سال ۱۳۵۳ ق ذکر نموده است . بنابراین در ابتدا مکاسب محرمه و سپس کتاب خیارات و کتاب های فقیه و عدالت، و در آخر کتاب البیع بین سال های ۱۳۴۸ ق تا ۱۳۵۶ ق بپایان رسیده اند.
تاریخ انتشار
این کتاب به همت میرزا احمد بن عبد الرحیم باغمیشه تبریزی یکی از شاگردان فاضل مؤلف در سال ۱۳۷۵ ق در چاپخانه اطلاعات در تبریز چاپ شده است، وی فرزند عبد الرحیم باغمیشه معروف به حاجی آقا است که در سال ۱۳۳۶ ق به شهادت رسیده است.مصحح و محقق کتاب، میرزا احمد بن عبد الرحیم تبریزی است که همراه با سید عبد العظیم حسینی و حاج میرزا محسن آقا کوچه باغی به این مهم همت گماشته اند. این کتاب توسط طاهر خوشنویس نوشته شده است. نوشتن قسمت مکاسب محرمه در سال ۱۳۷۳ ق و قسمت بیع در سال ۱۳۷۴ ق و قسمت خیارات و کتاب های تقیه و عدالت در سال ۱۳۷۵ ق توسط طاهر خوشنویس پایان یافته است. کتاب موجود بعدها توسط مؤسسه مطبوعاتی دار الکتاب در قم تجدید چاپ شده است.
ساختار کتاب
...
wikifeqh: هدایة_الطالب_إلی_أسرار_المکاسب _(شهیدی)
[ویکی فقه] هدایه الطالب الی اسرار المکاسب (کتاب). مولف کتاب میرزا فتاح بن محمد علی بن نور الله شهیدی تبریزی متوفای ۱۳۷۲ هجری قمری می باشد. کتاب هدایة الطالب یکی از شروح ارزشمند مکاسب است که توسط ایشان تالیف شده است.
ارزش و اعتبار این کتاب به اصطلاح شرح بالقول (قوله... اقول) می باشد و از نظر تنوع حواشی در ذکر مباحث فقهی، اصولی، رجالی، تصحیح متن کتاب، آدرس صفحات مآخذ و منابع و سایر مطالب موجود در آن کم نظیر است. این کتاب نظیر کتاب حاشیۀ ایروانی (م ۱۳۵۴ ق) بیشتر به بررسی و نقد متن کتاب پرداخته است و در این بررسی از حواشی مختلفی که با عبارت «بعض الحواشی» از آنان یاد شده و همین طور نظریات اساتید مؤلف همچون آخوند خراسانی (م ۱۳۲۹ ق) صاحب کفایة الاصول و سید محمد کاظم یزدی (م ۱۳۳۷ ق) استفاده شده است. علاوه بر بررسی متن کتاب تا حد زیادی نیز به مآخذ و منابع اقوال و نظریات فقها مراجعه شده است و مؤلف با مراجعه به این مآخذ و منابع به سبک کتاب هایی نظیر « غایة الآمال » میرزا محمد حسن مامقانی (م ۱۳۲۳ ق) و « نهایة المقال » میرزا عبدالله مامقانی (م ۱۳۵۱ ق) سعی نموده که بیشتر اقوال و نظریات را مطرح نموده و مورد بررسی قرار دهد که این خود به غنای علمی کتاب می افزاید. در این کتاب هر سه قسمت مکاسب محرمه ، بیع، و خیارات شرح زده شده است و بعدها سه کتاب تقیه ، عدالت، قضاء عن المیت که به المکاسب شیخ اعظم ملحق شده است که با نام «وسیلة الوسائل فی شرح الثلاث رسائل» به آن ضمیمه شده است که در کتاب موجود فقط کتاب های تقیه و عدالت وجود دارد. این کتاب بین سال های ۱۳۳۵ ق تا ۱۳۶۰ ق که مؤلف در نجف اشرف اقامت داشته اند نوشته شده است و پس از مراجعه به ایران و وفات ایشان در تبریز، توسط یکی از شاگردان فاضل وی به نام میرزا احمد بن عبد الرحیم باغمیشۀ تبریزی در سال ۱۳۷۵ ق گردآوری و چاپ شده است. تاریخ تالیف اگر چه در الذریعة تاریخ اتمام تالیف کتاب را سال ۱۳۵۳ ق ذکر نموده است اما با توجه به مطالبی که مؤلف در پایان قسمت های مختلف کتاب نوشته است این مطلب صحیح بنظر نمی رسد. در پایان مکاسب محرمه در صفحۀ ۱۴۷ تاریخ پایان یافتن کتاب، ربیع الاول من سنة ثمانیة و اربعین من الماة الرابعة بعد الف من الهجرة المصطفویة یعنی ۱۴۴۸ ق ذکر شده است که بنظر می رسد سال ۱۳۴۸ ق صحیح باشد. در پایان کتاب البیع تاریخ پایان یافتن آن را ۱۳۵۶ ق ذکر نموده است. در پایان کتاب خیارات تاریخ پایان یافتن آن را ۱۳۵۴ ق ذکر نموده است. در پایان کتاب های فقیه و عدالت، پایان آنها را سال ۱۳۵۴ ذکر نموده است که در الذریعة به اشتباه سال ۱۳۵۳ ق ذکر نموده است. بنابراین در ابتدا مکاسب محرمه و سپس کتاب خیارات و کتاب های فقیه و عدالت، و در آخر کتاب البیع بین سال های ۱۳۴۸ ق تا ۱۳۵۶ ق بپایان رسیده اند.
تاریخ انتشار
این کتاب به همت میرزا احمد بن عبد الرحیم باغمیشۀ تبریزی یکی از شاگردان فاضل مؤلف در سال ۱۳۷۵ ق در چاپخانۀ اطلاعات در تبریز چاپ شده است، وی فرزند عبد الرحیم باغمیشه معروف به حاجی آقا است که در سال ۱۳۳۶ ق به شهادت رسیده است. مصحح و محقق کتاب، میرزا احمد بن عبد الرحیم تبریزی است که همراه با سید عبد العظیم حسینی و حاج میرزا محسن آقا کوچه باغی به این مهم همت گماشته اند. این کتاب توسط طاهر خوشنویس نوشته شده است. نوشتن قسمت مکاسب محرمه در سال ۱۳۷۳ ق و قسمت بیع در سال ۱۳۷۴ ق و قسمت خیارات و کتاب های تقیه و عدالت در سال ۱۳۷۵ ق توسط طاهر خوشنویس پایان یافته است. کتاب موجود بعدها توسط مؤسسۀ مطبوعاتی دار الکتاب در قم تجدید چاپ شده است.
تقسیم بندی مطالب
کتاب از سه قسمت تشکیل شده است. قسمت اول: مکاسب محرمه، تا صفحۀ ۱۴۷ قسمت دوم: کتاب البیع، تا صفحۀ ۴۰۴ قسمت سوم: کتاب الخیارات، تا صفحۀ ۶۲۹ می باشد.
ویژگی ها
...
ارزش و اعتبار این کتاب به اصطلاح شرح بالقول (قوله... اقول) می باشد و از نظر تنوع حواشی در ذکر مباحث فقهی، اصولی، رجالی، تصحیح متن کتاب، آدرس صفحات مآخذ و منابع و سایر مطالب موجود در آن کم نظیر است. این کتاب نظیر کتاب حاشیۀ ایروانی (م ۱۳۵۴ ق) بیشتر به بررسی و نقد متن کتاب پرداخته است و در این بررسی از حواشی مختلفی که با عبارت «بعض الحواشی» از آنان یاد شده و همین طور نظریات اساتید مؤلف همچون آخوند خراسانی (م ۱۳۲۹ ق) صاحب کفایة الاصول و سید محمد کاظم یزدی (م ۱۳۳۷ ق) استفاده شده است. علاوه بر بررسی متن کتاب تا حد زیادی نیز به مآخذ و منابع اقوال و نظریات فقها مراجعه شده است و مؤلف با مراجعه به این مآخذ و منابع به سبک کتاب هایی نظیر « غایة الآمال » میرزا محمد حسن مامقانی (م ۱۳۲۳ ق) و « نهایة المقال » میرزا عبدالله مامقانی (م ۱۳۵۱ ق) سعی نموده که بیشتر اقوال و نظریات را مطرح نموده و مورد بررسی قرار دهد که این خود به غنای علمی کتاب می افزاید. در این کتاب هر سه قسمت مکاسب محرمه ، بیع، و خیارات شرح زده شده است و بعدها سه کتاب تقیه ، عدالت، قضاء عن المیت که به المکاسب شیخ اعظم ملحق شده است که با نام «وسیلة الوسائل فی شرح الثلاث رسائل» به آن ضمیمه شده است که در کتاب موجود فقط کتاب های تقیه و عدالت وجود دارد. این کتاب بین سال های ۱۳۳۵ ق تا ۱۳۶۰ ق که مؤلف در نجف اشرف اقامت داشته اند نوشته شده است و پس از مراجعه به ایران و وفات ایشان در تبریز، توسط یکی از شاگردان فاضل وی به نام میرزا احمد بن عبد الرحیم باغمیشۀ تبریزی در سال ۱۳۷۵ ق گردآوری و چاپ شده است. تاریخ تالیف اگر چه در الذریعة تاریخ اتمام تالیف کتاب را سال ۱۳۵۳ ق ذکر نموده است اما با توجه به مطالبی که مؤلف در پایان قسمت های مختلف کتاب نوشته است این مطلب صحیح بنظر نمی رسد. در پایان مکاسب محرمه در صفحۀ ۱۴۷ تاریخ پایان یافتن کتاب، ربیع الاول من سنة ثمانیة و اربعین من الماة الرابعة بعد الف من الهجرة المصطفویة یعنی ۱۴۴۸ ق ذکر شده است که بنظر می رسد سال ۱۳۴۸ ق صحیح باشد. در پایان کتاب البیع تاریخ پایان یافتن آن را ۱۳۵۶ ق ذکر نموده است. در پایان کتاب خیارات تاریخ پایان یافتن آن را ۱۳۵۴ ق ذکر نموده است. در پایان کتاب های فقیه و عدالت، پایان آنها را سال ۱۳۵۴ ذکر نموده است که در الذریعة به اشتباه سال ۱۳۵۳ ق ذکر نموده است. بنابراین در ابتدا مکاسب محرمه و سپس کتاب خیارات و کتاب های فقیه و عدالت، و در آخر کتاب البیع بین سال های ۱۳۴۸ ق تا ۱۳۵۶ ق بپایان رسیده اند.
تاریخ انتشار
این کتاب به همت میرزا احمد بن عبد الرحیم باغمیشۀ تبریزی یکی از شاگردان فاضل مؤلف در سال ۱۳۷۵ ق در چاپخانۀ اطلاعات در تبریز چاپ شده است، وی فرزند عبد الرحیم باغمیشه معروف به حاجی آقا است که در سال ۱۳۳۶ ق به شهادت رسیده است. مصحح و محقق کتاب، میرزا احمد بن عبد الرحیم تبریزی است که همراه با سید عبد العظیم حسینی و حاج میرزا محسن آقا کوچه باغی به این مهم همت گماشته اند. این کتاب توسط طاهر خوشنویس نوشته شده است. نوشتن قسمت مکاسب محرمه در سال ۱۳۷۳ ق و قسمت بیع در سال ۱۳۷۴ ق و قسمت خیارات و کتاب های تقیه و عدالت در سال ۱۳۷۵ ق توسط طاهر خوشنویس پایان یافته است. کتاب موجود بعدها توسط مؤسسۀ مطبوعاتی دار الکتاب در قم تجدید چاپ شده است.
تقسیم بندی مطالب
کتاب از سه قسمت تشکیل شده است. قسمت اول: مکاسب محرمه، تا صفحۀ ۱۴۷ قسمت دوم: کتاب البیع، تا صفحۀ ۴۰۴ قسمت سوم: کتاب الخیارات، تا صفحۀ ۶۲۹ می باشد.
ویژگی ها
...
wikifeqh: هدایة_الطالب_الی_اسرار_المکاسب_(کتاب)