هزیود

لغت نامه دهخدا

هزیود. [ هَِ یُدْ ] ( اِخ ) هزیودس. از شعرای یونان قدیم. ( ازایران باستان پیرنیا ص 71 ). یکی از قدیمترین شعرای یونان است که بنابر قول مورخان یک قرن پس از همر میزیسته و 2500 شعر از او باقی است. ( فوستل دُ کولانژ ).

فرهنگ فارسی

شاعر یونانی قرن هشتم قبل از میلاد که پدر شعر تعلیمی یونان دانسته شده است . شعر وی به نام [ کارها و روزها ] بیان تجربه های روزانه وی در کشتزارها و مزارع است که با قصه و افسانه و تمثیلات در آمیخته است . شعر دیگر وی تئوگامی در به وجود آمدن خدایان و آفرینش جهان است .

دانشنامه عمومی

هسیود یا هزیود یا هسیودوس ( زاده: ۸۴۶ قبل از میلاد، درگذشت: ۷۷۷ قبل از میلاد ) ، شاعر یونانی و سرایندهٔ مشهورترین منظومهٔ «تبارنامهٔ خدایان» بود. وی که پس از هومر، محبوب ترین شاعر کلاسیسیسم یونان محسوب می شود[ ۱] از اهالی آسکرا واقع در بویوتیا بود و در سدهٔ هشتم قبل از میلاد می زیست. [ ۲] خانوادهٔ هزیود، اهل کومه در آئولیس بودند. [ ۲]
او احتمالاً تحت تأثیر اندیشهٔ مشرق زمین قرار گرفته بود و به همین دلیل، تاریخ آفرینش جهان و تبار خدایان را برای منظومه ای حماسی و تربیتی برگزید. [ ۲] دانشمندان امروزی از او به عنوان منبع اصلی اساطیر یونانی، اصول کشاورزی، اندیشه های اولیه علم اقتصاد، اخترشناسی کهن یونانی، و تاریخ ابزارهای زمان یاد می کنند.
هزیود بر طبق یک روایت تاریخی، در سال ۸۴۶ قبل از میلاد متولد شده و در سال ۷۷۷ قبل از میلاد درگذشته است، اما برخی از دانشمندان و تاریخ نویسان تولد او را به ۶۵۰ ق. م هم رسانیده اند، ولی وی به احتمال قوی، صد سال قبل از تاریخ اخیر زندگی می کرده است. [ ۱]
وی در شهر کومه ( کیمه ) از بلاد آیولیا ( ایولیس ) واقع در آسیای صغیر به دنیا آمد. پدرش در این شهر دچار فقر شد و به ناچار به آسکرا مهاجرت نمود. هزیود از کودکی به شبانی پرداخت و در مزارع کار کرد و در پی گله های خود، در دامنهٔ کوهستان هلیکون خرامید. در همین زمان بود که طبع شعر در وی به وجود آمد و انگار که خدایان هنر در کالبد او، شعر دمیدند. پس به خواندن و سرودن شعر روی آورد و ضمن شرکت در مسابقات شعر و موسیقی، موفق به دریافت جوایز متعدد گردید. بنا به گفته عده ای، وی برخی از این جوایز را از دست هومر دریافت کرده است. [ ۱]
ویل دورانت به اعتبار همین دلبستگی هسیود به شعر و موسیقی، وی را خنیاگر آسکرا نامیده است.
هزیود مانند سایر یونانیان، به اسطوره شناسی و داستان های شگفت آور کهن علاقهٔ بسیار داشت و همین علاقه او را به نگارش نسب نامه یا تبارنامه ای برای خدایان واداشت. [ ۳]
در دورانی از زندگی، به هزیود، ارث قابل توجهی رسید، اما برادر او، پرسئوس با فریبکاری بخشی از این میراث را، به نفع خود ضبط کرد که همین باعث شد که هسیود منظومهٔ استواری خطاب به برادرش بسراید و در آن او را اندرز دهد.
دربارهٔ مرگ هسیود در تاریخ به صراحت مطلبی درج نشده است، امّا بنابر برخی روایات، هسیود وقتی که به سن ۸۰سالگی رسیده بود، دختری به نام کلومنه را اغفال کرد و با او نزدیکی کرد. برادر کلومنه، وقتی که از ماجرا آگاه شد، هسیود را کشت و جسدش را به درون دریا انداخت. هرچند که کلومنه باردار شده بود و چندی بعد، در جزیره سیسیل پسری به دنیا آورد. این پسر، که فرزند هسیود محسوب می شد، همچون پدر شاعر نام داری شد و او ستسیخوروس، شاعر بزمی معروف است. [ ۴]
عکس هزیودعکس هزیود
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

دانشنامه آزاد فارسی

هِزیود (قرن ۸پ م)(Hesiod)
هِزیود
(یا: هسیود) شاعر یونانی. از نخستین سرایندگان شعر پندآموز. او و هومر را در مقام نخستین سرایندگان منظومه های حماسی غالباً با یکدیگر مقایسه کرده اند. ازجمله آثار اوست: کارها و روزهاکه منظومه ای است اخلاقی و پندآموز دربارۀ زندگی روستایی و همچنین تولد خدایانکه شرحی است بر منشأ جهان و خدایان. در هر دو اثر، از اسطورۀ پاندوراسخن به میان آمده است. هزیود در آسکرااز توابع بوئتیابه دنیا آمد. مدتی به چوپانی احشام پدرش مشغول بود، و ظاهراً هیچ گاه به منزلتی فراتر از یک کشاورز دست نیافت. پس از مرگ پدر، میان او و برادرش پرسسبر سر میراث پدر اختلافی پیش آمد که نهایتاً حکم به نفع پرسس داده شد. هزیود در نوپاکتوسخلوت گزید و گفته می شود که در مکان مقدس نمئان زئوسدر ائنئوندر لوکریس، به دست فرزندان میزبانش، به قتل رسید. پس از آن، آسکرا به دست تسپیان هاویران شد و ساکنان آن جا در اورخومنوسسکونت گزیدند، و کاهن معبد دلفیدستور داد که آثار باقی مانده از هزیود به آن جا منتقل شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس