هستی و نیستی (L\' Etre et le Néant)
(یا: وجود و عدم، بود و نبود با عنوان فرعی در وجودشناسی پدیدارشناختی) کتابی فلسفی از ژان پل سارتر، منتشرشده به فرانسوی در ۱۹۴۳. سارتر این رسالۀ حجیم را با پرسش از چیستیِ وجود و عدم آغاز کرده است. به عقیدۀ او اگر هستی را مبدأ کاوش قرار دهیم، بدین معنی است که هستی خود از چیز دیگری، که همانا نیستی است، استنتاج شده است. نیستی همان هستی است، چیزی مانند هستی یا ضد آن، و همۀ اشیای جهان با ضد خود رابطه دارند و اگر این رابطه نبود، هستی و نیستی مفهوم نداشت. سارتر پس از اثبات هستی و نیستی و رابطۀ میان آن ها، به ذکر همۀ مقولات عالم هستی پرداخته و عواطف انسانی مانند وجدان، عشق، نفرت، هوس و دیگر تضادهای درونی و تعارض های نفسانی را در جای خود و به صورتی آشکار و محکم شرح داده است. سارتر برای انسان دو هستی قائل شده است؛ هستی برای خود و هستی برای دیگران. به عقیدۀ او هستی برای دیگران جزء جدایی ناپذیر هستی برای خود است و هر انسان زنده با هستی دیگری که در وجود او هست زندگی می کند و رابطۀ بین دو هستی، هستیِ دیگری به نام هستی در درونِ خود است که فعلِ هر دو را انجام می دهد. این اثر که نخستین بیان جامعِ فلسفۀ اگزیستانسیالیستی سارتر است، بر تحقیق در واقعیت انسانی، به منزلۀ آگاهی (وجود لنفسه) یعنی نفی، نیست سازی، فقدان وجود، و آزادی استوار است. آن هستی و نیستی ای که او شرح داده، شامل تمام مقولات مجرد عالم هستی است که به جزئی و کلی یا مجرد و مشخص تقسیم شده اند، و هدف او پدیدارکردن تمام نهفته های عالم هستی است. اگرچه دشوارنویسی سارتر در بعضی قسمت های هستی و نیستی فهم کتاب را مشکل کرده است، اما با درکی درست از قواعد فلسفه، قابل فهم است. این اثر را شاهکار فلسفی سارتر دانسته اند.
(یا: وجود و عدم، بود و نبود با عنوان فرعی در وجودشناسی پدیدارشناختی) کتابی فلسفی از ژان پل سارتر، منتشرشده به فرانسوی در ۱۹۴۳. سارتر این رسالۀ حجیم را با پرسش از چیستیِ وجود و عدم آغاز کرده است. به عقیدۀ او اگر هستی را مبدأ کاوش قرار دهیم، بدین معنی است که هستی خود از چیز دیگری، که همانا نیستی است، استنتاج شده است. نیستی همان هستی است، چیزی مانند هستی یا ضد آن، و همۀ اشیای جهان با ضد خود رابطه دارند و اگر این رابطه نبود، هستی و نیستی مفهوم نداشت. سارتر پس از اثبات هستی و نیستی و رابطۀ میان آن ها، به ذکر همۀ مقولات عالم هستی پرداخته و عواطف انسانی مانند وجدان، عشق، نفرت، هوس و دیگر تضادهای درونی و تعارض های نفسانی را در جای خود و به صورتی آشکار و محکم شرح داده است. سارتر برای انسان دو هستی قائل شده است؛ هستی برای خود و هستی برای دیگران. به عقیدۀ او هستی برای دیگران جزء جدایی ناپذیر هستی برای خود است و هر انسان زنده با هستی دیگری که در وجود او هست زندگی می کند و رابطۀ بین دو هستی، هستیِ دیگری به نام هستی در درونِ خود است که فعلِ هر دو را انجام می دهد. این اثر که نخستین بیان جامعِ فلسفۀ اگزیستانسیالیستی سارتر است، بر تحقیق در واقعیت انسانی، به منزلۀ آگاهی (وجود لنفسه) یعنی نفی، نیست سازی، فقدان وجود، و آزادی استوار است. آن هستی و نیستی ای که او شرح داده، شامل تمام مقولات مجرد عالم هستی است که به جزئی و کلی یا مجرد و مشخص تقسیم شده اند، و هدف او پدیدارکردن تمام نهفته های عالم هستی است. اگرچه دشوارنویسی سارتر در بعضی قسمت های هستی و نیستی فهم کتاب را مشکل کرده است، اما با درکی درست از قواعد فلسفه، قابل فهم است. این اثر را شاهکار فلسفی سارتر دانسته اند.
wikijoo: هستی_و_نیستی